Dag 10 - Initiatief nemen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geen initiatief nemen omdat ik bang ben dat ik geen tijd zal hebben of omdat ik mij belachelijk zal maken door te falen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd alleen maar kijken naar wat ik moet doen wat onmiddellijk belangrijk is en daardoor de werkelijke realiteit uit het oog verliezen van wat er allemaal gedaan kan worden

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te vertrouwen op leeftpatronen waardoor ik niet meer zie wat er allemaal mogelijk is voor mij

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf beperken tot de herhaling van hetzelfde omdat ik bang ben dat als ik afwijk ik mijn ding niet zal kunnen doen en ik dan faal

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geen verantwoordelijkheid willen nemen in en door het nemen van initiatief

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeterd alleen maar de realiteit die we creëren aanvaarden en proberen mezelf daarin te bewegen in plaats van die in vraag te stellen en te zien hoe we die kunnen verbeteren

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toeghelaten en geaccepeterd mijn praktische realiteit aanvaarden als heilig en wat daarin wordt afgesproken – in plaats van mij te realiseren dat elkeen initiatief kan nemen om deze te optimaliseren en wijzigen waar nodig zodat het resultaat altijd best is voor iedereen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te stagneren en oogkleppen aan te trekken omdat ik bang ben om ‘afgeleid te worden’ in wat ik doe – en daardoor niet meer open staan voor nieuwigheid en verandering

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd conservatief zijn tov mijn realiteit want ik aanvaard mijn realiteit voor zolang ze tot op zekere hoogte werkt voor mij – in plaats van mezelf te eisen dat datgene waarin ik participeer en wat ik creëer steeds het beste is voor iedereen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mijn gedachten proberen beslissingen te nemen – in plaats van mezelf uit te drukken in de fysieke wereld met anderen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijzelf onderwerpen aan de manier waarop dingen gedaan worden als de cultuur en de gewoontes – in plaats van mij te realiseren dat ik uit het patroon kan stappen en een nieuw patroon kan voorstellen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd twijfel toelaten als mijn meester – in plaats van mezelf uit te drukken en dan kan er samen gekeken worden naar wat het beste is voor iedereen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geacepeterd mezelf saboteren met twijfel in plaats van mezelf te vetrouwen hier in het maken van voorstellen en in het doordrukken van punten die aboluut gedaan moeten worden

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijzelf afleiden waardoor ik mijn autoriteit over mezelf weggeef en uit het oog verlies wat er werkelijk gedaan moet worden

Ik sta mezelf niet toe en aanvaard niet van mezelf om te stagneren in mijn realiteit – in plaats daarvan maak ik kritische evaluaties van wat er volgens mij werkt en wat ik niet – en indien ik verandering wil of ik merk ongelijkheid, dan neem ik initiatief om dit op tafel te leggen zodanig dat iedereen verantwoordelijkheid kan nemen voor zijn/haar participatie

Ik engageer mij ertoe wekelijks neer te zitten met mijzelf en kritisch te kijken naar hoe alles loopt en of ik daarmee tevreden ben en of ik mezelf werkelijk 100% gegeven heb in het creëren van de beste mogelijke praktische realiteit