Dag 35 - De excuses van een ander niet aanvaarden

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd niet elke dag ernstig zijn in de realisatie dat wat ik vandaag voortbreng gevolgen zal hebben voor morgen en dat indien ik de tijdlijn niet efficient loop, morgen helemaal niets zal voortbrengen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd niet onvoorwardelijk lopen als het punt van controle als elke dag mezelf erop toeleggen dat datgene waartoe ik mezelf gegengageerd heb voor mezelf en voor iedereen –dat ik dat ook nakom 

Ik laat mezelf niet toe en aanvaard niet van mezelf om excuses te geven waarom ik vandaag niet mijn deel kan of moet doen – in plaats van mezelf te duwen en in één moment mijn mentale bekommernissen te stoppen en te realiseren wat de context is als dit systeem waarin ik mij bevind met de helft van de mensheid die leeft in armoede

Ik aanvaard niet van mezelf en accepteer niet van mezelf om anderen mijn tijd te laten verliezen met ego – in plaats daarvan duw ik mezelf in het zeker stellen dat wat er voor mij gedaan wordt ook degelijk gedaan wordt

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd twijfel laten bestaan wanneer ik in staat ben zekerheid te verkrijgen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd bang zijn om een scene te maken

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepoeerd denken ach wat kan ik meer doen ik kan niet verder gaan dan dit

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geacceopeerd ‘uit respect’ niet spreken – wat in feite angst is om mzefl belachelijk te maken

Ik laat mezelmf niet toe en aanvaard niet van mezelf om te bestaan in angst voor ridicule in het bijzijn van vele andere mensen 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijzelf onderwerpen aan de angst van anderen in plaats van door te duwen en erop te staan dat ook zij zichzelf zouden uitdagen en voorbij hun angst gaan in het vinden van een oplossing – ik aanvaard niet van mezelf en accepteer niet van mezelf om toe te geven an het excuss van de ander wanneer ik duidelijk kan zien dat ze zichzelf beperken en daardoor ook mij beperken 

Ik engageer mij ertoe door te blijven duwen totdat ik een punt van zekeheid bereikt heb dat betrouwbaar is in plaats van een twijfelachtige oplossing te aanvaarden waarbij de kans bestaat dat alles opnieuw gedaan moet worden – dit is onaanvaardbaar

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd mijzelf niet stellen in de schoenen van iedereen op het moment dat ik een beslissing neem die een impact heeft op iedereen

En omdat ik meelf niet in de schoenen plaats van iedereen aanvaard ik imperfectie en onvolmaaktheid als mijn realiteit

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd imperfectie te aanvaarden in mijzelf en mijn wereld

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd imperfectie te aanvaarden in mijn dag en hoe ik mezelf toeleg op mijzelf en het veranderen van mezelf 

Ik loop perfectie in elke adem in elk moment en aanvaard niets minder van mezelf

Ik engageer mij ertoe perfectie te lopen in elke adem in elk moment en niets minder te aanvaarden van mezelf dan zelf-oprechtheid en wat het beste is voor iedereen

Bij achterklap stop ik meteen en ondersteun ik mijzelf met het stoppen van achterklap en het patroon te zien dat ik aanvaard – en neem ik verantwoordelijkheid door mijzelf te vergeven en onmiddellijk een oplossing te implementeren als een script dat het beste is voor iedereen en nu het nieuwe scrpt te lopen in elke moment van adem todat ik het volledig geïntegreerd heb als mezelf