Dag 12 - Machteloosheid als Excuus

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bestaan in en als een patroon waarbij ik de partner manipuleer om aan te geven dat ik graag iets zou willen – in plaats van verantwoordelijkehid nemen voor mijzelf en mezelf te sturen in het aanschaffen van datgene wat ik nodig heb voor mijzelf

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd er vanuitgaan dat ik mezelf niets zal geven en dus via zijwegen proberen te manipuleren om onrechtstreeks mijn zin te krijgen of te insinueren dat ik hun materiaal zou mogen gebruiken

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeterd niet recht vooruit zijn met mezelf en daarom ook niet recht vooruit zijn met anderen – en dus mezelf en anderen als mezelf te manipuleren

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en gecacepteerd mezelf manipuleren door te beweren dat ik mezelf niet waardeer als een vorm van zelf-medelijden en als het bewijs daarvan zal ik mezelf niet aanschaffen wat ik nodig heb om mezelf ten volle te ondersteunen en creëer ik een gebrekkige situatie waarin ik niet efficient kan zijn en zodat ik kan beweren dat ik te beperkt ben in mijn middelen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geen verantwoordelijkheid willen nemen voor mezelf en mijn efficientie – omdat ik geen geld wil spenderen aan datgene wat werkelijk van belang en waardevol is in mijn proces

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat als ik mezelf geef wat ik nodig heb om efficienter te zijn, ik gee excuus meer zal hebben om minder/niets te doen en ik me zal realiseren dat ik 100% verantwoordelijk ben voor ales wat ik toesta en accepteerd in mijn wereld en mijzelf 

Ik sta mezelf niet toe en accepteer niet van mezelf om redenen te verzinnen waarom iets ‘onmogelijk is’ – als een reden waarom ik blijkbaar ‘machteloos’ ben

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf aanvaarden als machteloos en als het hebben wvan weinig effect en dus mijn excuus creëren als mijn technische berperkingen in plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor mijn beperkingen en het uitbreiden van mijzelf en mijn effectiviteit

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeterd machteloosheid in mijzelf en anderen als mijzelf aanvaarden omwille van ‘omstandigheden’ zonder ooit kritiosch te kijken naar hoe die omstandigheden door mij- /henzelf gecreëerd worden 

Ik sta mezelf niet toe en aanvaard niet van mezelf om machteloosheid als excuus te aanvaarden waarom ik geen verschil kan maken 

IK vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd machteloosheid aanvaarden in en als mijzelf in mijn relatie met mijzelf – door te geloven dat ik sommige punten ‘niet kan veranderen’ en te moeilijk zijn

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeterd machteloosheid aanvaarden tegenover de mind als mezelf – in plaats van één en gelijk te staan aan de mind als mezelf en stap voor stap en met geduld mezelf te deconstrueren met de nodige precisie zodat ik kan zien hoe ik mezelf gecreëerd heb en beijgevolg hoe ik dit ontwerp eens en voor altijd kan stoppen 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeterd geloven in de ‘macht van het systeem’ wat dan ‘de macht van de mind is’ – zonder mij te realiseren dat ik mijn macht weggeef in en door de bewering dat ik machteloos ben 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeterd machteloosheid aanvaarden in mijn betrekkingen met het systeem

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeterd machtelosoheid aanvaarden in mijn relaties – in plaats van mij te realiseren dat ik mee verantwoordelijk ben voor de aard van mijn relaties en hoe deze relaties vormkrijgen 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeterd machteloosheid aanvaarden tegenover het geldsysteem – als het ‘ultime systeem’ dat nooit mag worden veranderd

Ik sta mezelf niet toe en aanvaard niet van mezelf om een toeschouwer te zijn van mezelf en deze wereld – en in plaats daarvan realiseer ik mijn verantwoordelijkheid als directe deelnemer in vlees en bloed in en als deze wereld 

In elk moment kan ik beslissen hoe ik mijn handelingen stuur en wat ik ondersteun – en daarin ligt mijn verantwoordelijkheid – om in elk moment datgene te steunen wat het beste is voor iedereen als leven

Ik sta mezelf niet toe en aanvaard niet van mezelf om lachteloosheid uit te spelen in mijn  wereld als het ukltieme excuus – dit is onaanvaardbaar 

Ik sta mezelf niet toe en accepteer niet van mezelf om mijzelf te verminderen door excuses – in plaats daarvan ondersteun ik mezelf 100% in het uitbreiden en vergroten van mijn kunnen en mijn efficientie in deze fysieke wereld 

Ik engageer mij ertoe elke beperking in mijzelf en mijn wereld in vraag te stellen en te pushen tot er een resultaat is dat het beste is voor iedereen – ik engageer mij ertoe te bouwen aan een wereld waarin nooit nog een excuus aanvaard wordt