Dag 32 - Onvoorwaardelijk Duwen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd punten toelaten waarin ik mezelf verzwak en inefficient maak, zoals het doen van de vaat – waar ik mezelf toelaat weg te dromen en te participeren in achterklap, in plaats van mezelf te sturen in adem hier zonder ook maar één gedachte.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de vaat op een automatische manier te doen waardoor ik mijn handen verbrand met het water en mezelf afleid in gedachten – in plaats van mezelf te sturen hier in elke adem zonder ook maar één gedachte toe te laten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet onvoorwaardelijk mijzelf te willen en te bewegen , maar in plaats daarvan naar redenen zoeken waarom ik mezelf niet efficient kan toepassen en daaraan aandacht geven, in plaats van te stoppen en mezelf hier te brengen met een duidelijk statement en mezelf sturen in en als adem als het doen van de afwas.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd zoeken naar redenen in mijn wereld waarom ik een punt niet kan volhouden en daarin bekerktheid aanvaarden als mijn realiteit en daarmee ‘faling’ te accepteren als mijn realiteit. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd zoeken naar de ‘onmogelijkheid’ zodat ik een excuus heb om mezelf niet te pushen tot voorbij mijn weerstand en voorbij mijn beperkingen en ik dus een excuus heb om op te geven – dit is onaanvaardbaar. 

Ik laat mezelf niet toe en accepteer niet van mezelf om op te geven of om ‘opgeven’ te aanvaarden als mijn realiteit – ik vind de  motivatie en de kracht in mij om te staan tot in der eeuwigheid

Wanneer en als ik een punt tegenkom waarin ik een negatieve energie voel opkomen dan adem ik en zeg ik 'het is gedaan, ik aanvaard dit niet' en beweeg mezelf hier in en als adem met mijn fysieke lichaam in wat ik aan het doen ben - de 'lage energie' is niet echt - ik ben hier