Dag 19 - De Conducteur, ik had een droom vannacht...

Ik had vannacht een droom waarbij ik mij met twee andere personen in een trein bevond. Op een gegeven moment bevindt ik mij met één van hen in de voorste wagon van de trein, hij ligt te slapen in een zandbak/verhoog terwijl er plotseling nog een derde persoon in de wagon aanwezig is die mogelijks de ‘tweede conducteur is’. Ik loop naar een deur helemaal vooraan en doe die open en zie de conducteur zitten,  maar hij heeft mij niet gemerkt en blijft bezig met zijn werk. Ik doe de deur snel dicht en hoop dat hij mij niet gezien heeft. Nadat ik terug gegaan ben naar waar de twee anderen zijn in de kamer, begin ik in gedachten mijzelf te verweren en uitvluchten te verzinnen waarom ik de deur geopend had en hoe ik het kan laten lijken dat één van de anderen de deur heeft opengedaan in plaats van ikzelf.

Wat ik zie in dit droomfrgament – is mijn angst om zelf het sturende principe te zijn in mijn leven en te vertrouwen op een sturende kracht – bijna als een ‘God’ die ik niet eens mag zien – en zelfs in inferioriteit te staan tegeover die positie. 

Angst om gelijk te staan aan het sturende principe en daarna angst om verantwoordelijkheid te nemen aangezien ik het openen van de deur wil afwenetelen op een ander

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn in de droom dat iemand te weten komt dat ik de deur geopend heb terwijl ik niet de toelating had om daar te zijn

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd denken en geloven dat ik iets verkeerd gedaan heb door de deur te openen en toe te geven aan mijn angst om ‘gepakt te worden’ 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd mijzelf willen verantwoorden waarom ik de duer geopend had als het penetreren in de controlekamer van het systeem en de sturing van het systeem

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd niet een en gelijk staan aan de conducteur als mezelf de toestemming te geven om te begrijpen hoe het systeem werkt en geopereerd wordt

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd mij gedragen als een passagier zonder autoriteit in het systeem, in plaats van mij te realiseren dat ik een en gelijk mee vernatwoordelijk ben en dat ik daardoor mee de volledige vernatwoordelijkheid draag voor het betsaan van dit systeem

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd mezelf niet effectoef voorbereiden en te planneen op wat het is dat ik zal doen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd mee te rijden en “zien wat er gebeurd’

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd niet deelnemen en zoeken hoe ik effectief sturing kan geven aan mijn leven op een manier die het beste is voor iedereen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd een voorgeprogrammeerde koers te volgen en te geloven dat deze de juiste koers is zonder eigenlijk te begrijpen wat het is wat ik doe of wat ik kan doen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd mezelf niet toeleggen op het vinden van een manier waarop ik significant kan worden in deze realiteit en mezelf tevreden stellen met insignificantie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd mezelf tevreden stellen met het volgen van regeltjes zodat ik ‘ok’ ben  zonder na te denken over hoe ik mezelf het best en eht meest efficient kan 

positionneren in het systeem om datgenee wat we willen neerzetten als een gelijkheid sgeldsysteem agedaan te krijgen in dit leven

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd mezelf laten opslorpen door dagelijkse noden en bezigheden en hierdoor mijn algemene veranwtoordelijkheid tegenover alles uit het oog verliezen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd geen vernatwoordelijkheiod nemen ten opzochte van het plan dat ik loop in plaats van het mij eigen te maken en mij ervan te verzekeren dat ik dit ka lopen voor mijzelf in alle details

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd mezelf niet vertrouwen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd mezelf aanvaarden als autoriteit om dit te doen – en ik sta mezelf niet toe en aanvaard niet van mezelf om een hogere autoriteit te aanvaarden voor wie ik me compromitteer en waarvoor ik me verberg

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd mezelf verbergen voor het systeem en niet een en gelijk staan in alle details en door te ondersoeken wat er praktisch voor nodig zal zijn om in dit systeem te staan een en gelijk en het praktisch te veranderen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd slechts mee te lopen en niet werkelijk lopen als een gelijke in volledige zelfverantwoordelijkheid

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf hezb toegelaten en geaccepeerd geen verzantwoordelijkheid willen nemen voor dit systeem door werkelijk te leren hoe het functionneert zodat ik geen excuus heb om niet te slagen, maar dat ik mezelf er juist van verzeker dat ik alles in overweging genomen heb

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd mij overwelmd te voelen door de ‘informatie en kennis van het systeem’

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten en geaccepeerd mij realiseren dat alle kennis en informatie van het systeem betekenisloos is en dat in werkleijkheid er enkel fysieke ademende wezens zijn die samen bestaan op deze aarde – en dat enkel de fysieke realiteit werklijk is en niet de hyperrealiteit van de geess van kennis en informatie die geen ankeel praktische waarde heeft

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geacceeperd mij niet te realiseren dat alle kennis van deze wereld geen enkele praktische waarde heeft en daardoor nutteloos is

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd bang zijn en bestaan in angst voor een hoger gezag dat ik niet mag in vraag stellen of zien.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd mezelf afscheiden van het systeem en de sturing in en als het systeem

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd het systeem aanvaarden als eeuwig en onveranderlijk net zoals ik mezelf als mijn persoonlijkheid als de mind eeuwig en onveranderlijk heb ervaren –maar ik heb mezelf niet toegelaten en geaccepeerd mij te realiseren dat als ik vernatwoordelijkheid kan nemen voor mezelf als mijn persoonlijkheden als de totaliteit van mijn mind, en ik mezelf kan veranderen in iets dat het beste is voor alle leven, ik dan ook vernatwoordelijkheid kan nemen voor het systeem en dit kan veranderen als een en gelijk als mezelf – ik realiseer me echter dat ik dit niet alleen kan doen, maar dat dit slechts mogelijk is in een groep die samen stapt adem per adem 

Ik engaageer mij ertoe om voor mijzelf een leven te creëren waar ik aboluut tevreden van ben zodat ik trots kan zijn op mezelf en wat ik zal nalaten voor de generaties die komen en zodat ik nooit een excuus kan hebben dat ik niets gedaan heb en anderen in deze realiteit heb laten stikken uit eigenbelang

Ik stap dit process samen met anderen als mezelf om mij ervan te verzekeren dat ik mezelf niet bedrieg en altijd uitgedaagd wordt in mijn veronderstellingen en aannames om zo telkens meer verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf zodat ik mezelf kan geboren laten worden als leven 

Mijn definitie van een zelfvernatwoordelijke persoon is iemand die geen dag laat voorbij gaan zonder zich af te vragen of hij alles eraan gedaan heeft om deze realiteit te verbeteren voor alle wezens die hier bestaan – en die in elke adem het beste voor ogen heeft en die zowel in zijn innerlijk als in zijn uiterlijke handelingen consistent enkel datgene nastreeft wat het beste is voor iedereen zodner hierin eender welk compromis toe te laten

Ik realiseer mij en begrijp dat anderen dit pad niet voor mij kunnen wandelen en dat ofschoon de verantwoordelijkheid voor iedereen gelijk is elkeen de specificaties van zijn eigen process moet overwegen en hoe zichzelf het beste te sturen vanuit de positie waarin zij verkeren en het dus zinloos is mezelf te vergelijken met wat een ander doet, behalve wanneer het is om mezelf te confronteren wanneer ik een excuus aanvaard dat iest onmogelijk zou zijn

Ik engaageer mij ertoe in nederigheid mee te stappen in elke adem met een groep die het beste voor irdereen nastreeft en in dit process alle obstacels die ik in mezelf als voorgeprogrammeerde beperkingen, tegenkom, weg te halen zodat ik als een gelijke kan mee stappen om datgeen wat het beste is voor idereen op een praktische manier tot stand te brengen