Dag 36 - Zelf-vertrouwen en Gezond verstand

Wanneer een punt eenmaal vergeven is dan moet ik de correctie praktisch lopen in elk moment todat de verandering volledig geïntegreerd is in en als mezelf. Het is niet aanvaardbaar om een punt eindeloos te blijven herhalen, en het zelf-vertrouwen nooit gerealiseerd wordt. 

Bij de mintse twijfel moet er onmiddellijk zelfvergeving gesproken worden zodat de helderheid van wat het beste is voor iedereen opnieuw duidelijk is en er geen twijfel meer kan bestaan over wat er nu gedaan moet worden.  

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf hoegenaamd niet bewust zijn van het patroon en daardoor mijzelf niet vertrouwen wanneer het punt weer opkomt - ik laat mezelf niet toe en aanvaard niet van mezelf om te twijfelen aan mezelf in een punt waarover ik reeds geschreven heb en waarvan ik het gezond verstand reeds heb uitgewerkt voor mezelf

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd in mezelf te “twijfelen” in plaats van tegen mezelf te zeggen : neen, ik laat dit niet toe, ik aanvaard dit niet  -ik disiciplineer mezelf om te ademen en niet toe te geven aan de mind

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd  denken en geloven dat ik niet genoeg tijd zal hebben om mijn werk af te maken

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd bang zijn dat onze activiteit langer uitloopt dan gepland

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd willen dat alles loopt volgens het plan en dat er niet van wordt afgeweken

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd vertrouwen op kennis en de mind in plaats van hier zijn in adem en in staat zijn om mee te beslissen over wat ik wil doen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet te ademene en volledig hier zijn wanneer we beslissingen nemen tijdens de activiteit – en hiermee volledig mee-verantwoordelijk te zijn

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd niet communiceren met betrekking tot wat ik verwacht 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelfn heb toegelaten en geaccepteerd op het einde onzin uitkramen waarvan ik reeds weet in gezond verstand dat het eigenbelang is, maar ik zeg het toch omdat de ander mij vraagt “wat er scheelt”

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd willen dat de ander doet exact wat ik wil 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd kwaad worden op de andere indien ze niet alles doen zoals ik het voorzie en wil

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd denken en geloven dat het nutteloos is om hier te fietsen en dat de ander te traag fietst en dat ze ‘dit opzettelijk doen om mijn tijd te verliezen’

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd bezeten te worden in de mind en geloven dat we geen tijd meer mogen verliezen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeerd heb de mind te spreken wanneer ik weet dat ik een reactie heb 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd opzettelijk een mood creëren om de ander te manipuleren zodat ze mij zou vragen wat er scheelt en ik dan mijn gif kan spuien 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat ik dit kan stoppen in één adem 

Ik engageer mij ertoe wanneer dit punt opnieuw opkomt om te ademen en mezelf te stoppen – ik laat mezelf niet toe en accepteer niet van mezelf om de mind te geloven als gedachten – ik stop en beweeg mezelf een en gelijk als mijn lichaam 

Ik realiseer mij en begrijp dat de irritatie een fysieke reactie is die nog deel uitmaakt van de mind en dat ik ook die reactie moet stoppen om het punt volledig te veranderen in en als mezelf 

Ik laat mezelf niet toe en accepeer niet van mezelf om mezelf te laten beetnemen door een gedachte – ik vertrouw mezelf in gezond verstand