Dag 66 - Mijn prioriteiten kennen

het gebeurd de laatste tijd dat ik veel te doen heb maar op het einde van de dag terug kijk en me afvraag: waar is mijn tijd naartoe gegaan???

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer ik ‘veel te doen heb’ plotseling iets anders beginnen doen dat schijnbaar belangrijker is, waardoor ik er niet toe kom mijn prioriteiten te voldoen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd lmezelf saboteren door me niet te houden aan mijn agende en wat in mijn con,crete realiteit belangrijk is, maar in plaats daarvan mij afleiden met plotselinge missies die ik veel te lang laat aanslepen waardoor mijn planning gecopmpromitteerd wordt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ‘vrije keuze’ gebruiken als een manier om mijzelf te saboteren – terwijl ik weet wat er belangrijk is en prioriteit verdiend.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wat best is voor iedereen te compromitteren door te kiuezen voor datgene wat me aandacht zal geven in plaats van datgene wat hier onmiddellijk belangrijk is in mijnpraktische realiteit.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet een en gelijk staan aan mijn praktische realiteit maar ‘iets anders’ te willen doen – en dan ’s avonds kwaad worden omdat ik ‘niet genoeg tijd heb’.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn studies compromitteren door mezelf niet effectief te sturen in elk moment en mezelf te sturen in elke adem.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd afwijken van mijn zelf-discipline door agenda’s en lijsten te maken en op een systematische manier mijn werk aan te pakken zodat ik zoveel mogelijk gedaan krijg.

Ik laat mezelf niet toe en aanvaard niet van mezelf om te wachten totdat ik me realiseer dat ik achterstand oploop.

Ik laat mezelf niet toe en aanvaard niet van mezelf om te doen alsof mijn neus bloed.

Ik engageer mij ertoe om in elk moment oprecht te zijn met mezelf over wat er nu werkelijk gedaan moet worden als concrete prioriteit en dit absoluut voorrang te geven boven andere zaken die kunnen wachten.

Ik engageer mij ertoe om te stoppen geloven dat ik ‘zeeën van tijd heb’ – want dan begin ik mijzelf af te leiden en gaan de uren slen voorbij.

Ik engageer mij ertoe mijzelf efficient te organiseren in gelijk wat ik doe: werk, schrijven, studie, afwas, kuisen.

Ik stuur mijzelf met absolute precisie in elk moment en laat mezelf niet toe en aanvaard niet van mezelf om irrelevant te worden omdat ik mezelf niet stuur.

Ik engageer mij ertoe mij te pushen voorbij mijn weerstand om mij elke dag te organiseren en tijd te nemen om te kijken hoe ik best mijn dag aanpak om alles gedaan te krijgen.

Ik engageer mij ertoe elke morgen een lijst te maken en bij te houden van wat er te doen is en op die manier mijn dag te plannen zodat ik steeds bezig ben met wat relevant is.