Dag 61 - Homo en Hetero is Hetzelfde

Toen we in de winkel waren vroeg iemand me naar mijn indruk over de stad  – en ik keerde me naar M omdat ik niet wist wat zeggen. Ik geloofde dat ik een bepaald antwoord moest geven en dat M zou weten wat te antwoorden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd communicatie definieren als officiele communicatie waarbij ik m haar toestemming nodig heb om te communiceren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat ik een bepaald antwoordf moet geven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij gedragen als een zoon en zijn moeder waarbij ik bang ben om met vreemdelingen te spreken en ik wacht op de moeder om de communicatie in mijn plaats te doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet staan als gelijke in het capabel zijn om voor mezelf te spreken en mezelf uit te drukken tegen een vreemde – omdat ik hoegenaamd niet weet wat er gezegd moet worden en ik verwacht dat de andere alle relaties met het systeem voor ons beheert.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeterd inferieur staan aan het systeem door te geloven dat ik niet met het systeem kan communiceren als mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat ik met een systeem communiceer als persoonlijkheid en dat ik me daarin belachelijk zal maken of iets doms zal zeggen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat ik me belachelijk zal maken tov M door op een gelijke basis te communiceren met deze jongen en omdat ik over de situatie oordeel als ‘systematisch’ and dat ik daarboven sta en mezelf niet wil verlagen door op gelijke basis te communiceren en dat M de communicatie in mijn plaats moet doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn om met de jongen te communiceren omdat ik oordelen over hem had en hem zag als ‘knap’ en dus wil ik niet met hem praten want dan ben ik homo.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd over homo’s oordelen als mindere mannen omdat ze zich vrouwelijker gedragen en dus zie ik vrouwen als minder dan mannen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd homo’s zien als minderwaardig in hun sexualiteit omdat ze met mannen vrijen en ‘het lichaam is daar niet voor gemaakt’.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf of een ander definieren overeenkomstig sexualiteit ipv mij te realiseren dat heterosexualiteit net als homosexualiteit programm’s en persoonlijkheden zijn en daarin niet van elkaar verschillen.

Ik realiseer mij en begrijp dat sexualiteit niet gender gedefinieerd is en dat leven niet beperkt is door gender en sexualiteit en ‘symbiose’ en ‘bij elkaar passen’ want dat is allemaal separatie.

Ik realiseer mij en begrijp dat sex slechts een tijdelijke vorm van ondersteuning is die nodig is om ons te stroomlijnen met en als het fysieke lichaam –maar dat er een punt zal komen waarop zex geen noodzaak meer is en dat elkeen zal stappen in en als de totale expressie van zijn fysieke lichaam en er geen ‘symbiose’ meer nodig is met een ander.

Ik engageer mij ertoe te stappen in eenheid en gelijkheid met en als mijn fysieke lichaam en daarin mezelf te ondersteunen in en als fysieke expressie, totdat het niet langer nodig is om te bestaan in gelijk welke vorm van fysieke afhankelijkheid.

Ik engageer mij ertoe te bouwen en mee te werken aan een systeem waarin elkeen in een positie verkeerd om zichzelf een partner te kiezen om een overeenkomst te maken om elkaar te ondersteunen in hun process van zelf-oprechtheid en eenheid en gelijkhedi en zodat zij samen fysieke expressie kunnen ontwikkelen als wie ze werkelijk zijn – totdat we allemaal vrij zijn als leven.