dinsdag 2 oktober 2012

Dag 122 - Het breken van een patroon Deel 2


Lees Deel 1 van deze blog


Angst dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd weerstand te hebben tegenover het doen van de afwas omdat ik denk dat het lang gaat duren. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd reeds op te geven alvorens ik maar ben begonnen. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een idee te hebben over het doen van de afwas als iets onnozel en dat overbodig is en niet belangrijk - terwijl ik in werkelijkheid zie dat dit fundamenteel is als bouwsteen in het dagelijkse leven. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat ik iets anders misloop door de afwas te doen en geloven dat ik mijn tijd beter kan gebruiken en dat het 'een zonde is van mijn tijd'. IK vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken dat ik iets beters te doen heb dan de afwas en in mezelf in opstand komen bij het idee dat ik de afwas moet doen. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het zien als een onrecht dat ik de afwas moet doen. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de afwas ervan de schuld geven dat ik andere zaken niet gedaan krijg. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken dat ik 'voor meer bestemd ben' dan het doen van de afwas. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de afwas doen definiëren als saai. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn voor de afwas in plaats van een en gelijk te staan met het doen van de afwas zonder herinneringen en hier te zijn in adem.


Angst commitment: ik engageer mijzelf ertoe dit irrationeel patroon van sabotage in mezelf te stoppen en mezelf te pushen om efficiënt te ademen zodat ik mezelf kan bewegen in fysieke handeling en mezelf kan leren om deze handelingen te stellen zonder er speciale waardes aan te hechten - maar deze handelingen te stellen als een en gelijk met adem. 

Gedachte dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer ik de afwas moet doen vaak een gedachte te hebben van 'spijt' die afstamt uit mijn kindertijd - alsof ik iets groots gemist heb en moet opgeven om in de plaats daarvan dit of gene karwei te doen. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een gedachte te hebben alsof mij iets vreselijks overkomt - dat ik nu dit karwei moet doen dat zo vreselijk is - een gevoel van machteloosheid, en daarin ook opgeven - en dus niet efficiënt zijn wanneer ik de afwas doe, omdat ik reeds heb opgegeven. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het doen van de afwas of een ander karwei bepaald laten worden door een gedachte die automatisch in mij opkomt omdat ik mezelf zo geprogrammeerd heb - in plaats van dat ik zelf kies om te ademen en niet toe te laten dat een gedachte bepaald wie ik ben.

Gedachte commitment: Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer ik de afwas doe of een ander karwei - ik mezelf push om te ademen en hier te zijn zodat ik kan zien wanneer zo'n gedachte opkomt die probeert mijn gedrag te bepalen en te sturen, en ik onmiddellijk de beslissing kan nemen om te stoppen en mijzelf te sturen in en als de handelingen die ik wil stellen. 

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer ik mij realiseer dat er afwas gedaan moet worden of dat deze kan komen - mijzelf één en gelijk te plaatsen met de afwas en alle gedachten en weerstand te stoppen in mijzelf zodat ik gewoon, zonder interferentie mijzelf kan toeleggen op het doen van de afwas.


(wordt vervolgt

Geen opmerkingen:

Een reactie posten