zondag 3 maart 2013

Dag 256 - Efficientie op het werk - Deel 1


Probleem:

Ik compromitteer mezelf in mijn relatie tot een nieuwe baas, waarbij ik me te slaafs opstel waar dit niet nodig is en er eigenlijk opportuniteiten zijn om gelijk te staan en mezelf uit te drukken in gezond verstand. 

Oplossing:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet te vertragen in mijn interacties met mijn baas zodat ik me bewust kan zijn van mijn reacties en ik mezelf kan stoppen in het moment en gezond verstand te gebruiken aangaande wat ik moet doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf manipuleren met onzekerheid om toch maar te kiezen voor veiligheid als de slaafse reactie – maar waarmee ik mezelf compromitteer.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de baas niet zien als een en gelijk als mezelf en van daaruit te communiceren vanuit eenheid en gelijkheid ipv hem te zien als ‘baas’ – en mezelf te compromitteren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd risico’s nemen omdat ik mezelf niet vertrouw en geloof dat ik mezelf moet compromitteren als mijn commitment aan de baas – hetgeen duidelijk bullshit is en slavernij.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet strikt te zijn met de baas als mezelf en hoegenaamd niet te weten waar de lijn te trekken – ipv gezond verstand te gebruiken mbt wat realistisch is en wat ik realistisch kan doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het excuus te gebruiken dat k niet weet hoe om te gaan met misbruik van zijn kant, ipv gewoon voor mezelf een script uit te werken zodat ik meteen kan reageren zonder mezelf te compromitteren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd stress gebruiken als ee excuus om mijn punten niet te stappen en mezelf niet te sturen als een en gelijk op het werk, waardoor ik geen vooruitgang maak in mijn process en steeds in dezelfde punten blijf aanmodderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de workload als excuus gebruiken om niet hier te zijn in adem, ipv mij te realiseren dat als ik hier ben in adem het juist gemakkelijker zal zijn om alles te verwerken en gedaan te krijgen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf op het werk saboteren wanneer ik 3 dingen tegelijk probeer te doen ipv mij te houden aan iets dat ik weet dat ik op mezelf kan doen en waarvoor ik niet van anderen afhankelijk ben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf laten afleiden door de applicaties die ik gebruik ipv mezelf te sturen in en als de applicaties die ik gebruik.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het werk ongestructureerd aan te pakken ipv mezelf een structuur te geven in het begin van de dag zodat ik efficiënt kan werken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf geen duidelijke targets stellen om dingen gedaan te krijgen en daardoor deze taken laten aanslepen omdat ik mezelf geen duidelijke termijn gesteld heb, dit is onaanvaardbaar en tijdverspilling.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de afleidingen als excuus gebruiken om niet consistent te zijn in mijn werk en allerlei omwegen te nemen als tijdverlies.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf geen duidelijke targets te stellen van wat er op het van de dag gedaan moet zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ‘verrast zijn ‘door de tijd die voorbij gaat.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de taken niet specifiek te doen en adem per adem. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten