dinsdag 18 december 2012

Dag 200 - Intermezzo 2 Scheve Verwachtingen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijzelf ‘down’ voelen omdat de ander zich ander tegenover mij begint te gedragen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de situatie niet ten volle begrijpen en reeds conclusies trekken aangaande de ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd enkel mijn eigen standpunt overwegen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf ‘verworpen voelen’ omdat de ander niet fysiek naar mij toekomt – terwijl ik niet wil overwegen dat ik in feite zwaar verkouden ben en ik de ander dus kan ziek maken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat de ander van mij gedegouteerd is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd dit persoonlijk nemen ipv verantwoordelijkheid te nemen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd over de ander oordelen omwille van de manier waarop ze hiermee omgaat als ‘kwaadaardig en egoïstisch’

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf zien als een slachtoffer in deze relatie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geen verantwoordelijkheid nemen in deze relatie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf passief opstellen en niet communiceren en alles aan de ander overlaten waardoor wanneer er een probleem is het niet anders kan of de ander is de oorzaak.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd voortdurend in het excuus te bestaan "maar ik heb mijn best gedaan, maar ik doe zo mijn best."

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de ander ervan de schuld te geven van hoe ze dit aanpakt maar zelf geen beter oplossing voor te stellen.

Hoe kunnen we hier BETER mee omgaan?

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niets doen dat ons samen helpt om sterker te worden, maar in plaats daarvan mijn focus leggen op hoe ik de relatie kan gebruiken in mijn eigen voordeel.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet de minste interesse hebben in wat de ander doet of hoe zij haar proces loopt en haar enkel in overweging nemen wanneer er een ‘crisis’ openbarst omdat deze of gene situatie onhoudbaar geworden is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet werkelijk mee te stappen met de ander als mezelf en onvoorwaardelijk te steunen, terwijl ik van de ander wel perfectie en absolute consideratie verwacht in dit punt.

Dit is onaanvaardbaar – ik engageer mijzelf ertoe om praktische manieren te vinden die ons beiden ondersteunen elk in ons eigen proces en daarin mezelf beschikbaar te stellen voor de ander en mezelf aan te leren om in de schoenen te staan van de ander als een en gelijk als mezelf in alle mogelijke dimensies.  

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer ik een punt in mijzelf tegenkom dat mij verhinderd om dit voornemen uit te voeren, dit dan onmiddellijk in mijzelf aan te pakken en te aligneren met wat best is voor iedereen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten