zondag 21 april 2013

Dag 291 - Openbare plaatsen - Deel 1

Context:

Dit punt is gelijkaardig aan het punt van het zakmes, maar hier kwam meer de dimensie naar boven van de ander te willen straffen. We waren in een openbare plaats en er was een baby aan het huilen en iemand zei tegen mij dat het gehuil van deze baby storend ging zijn - waarop ik deze uitspraak op luidere toon herhaalde - alsof ik het niet goed had begrepen - op een schijnbaar onschuldige wijze, maar in werkelijkheid met de duidelijke bedoeling dat iedereen dit zou horen.

Oplossing:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de ander te manipuleren door een vorm van sociale druk te gebruiken die de ander zal doen uitschijnen als 'een slechte persoon'.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf afscheiden en schijnbaar distantiĆ«ren van de ander en in zekere zin zeggen: nu sta je er alleen voor.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd misbruik te maken van de situatie - en hetgeen mij in vertrouwen gezegd is te gebruiken als een manier om de ander af te schilderen als 'boeman'.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd reageren als een ouder/vader - met moraliteit ipv als een gelijke en de ander behandelen 'als een slechts kind'.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf opstellen als superioriteit in dat moment en mezelf onmiddellijk willen opstellen als 'meer dan'.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op een geautomatiseerde manier te antwoorden ipv mezelf te vertragen in adem en te kijken naar wat ik feitelijk zeg/doe.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de andcompetitie tactiek en een soort van wraak.
er verminderen in de ogen van de omgeving - als een

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op deze manier dominantie proberen te installeren en een punt te scoren. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten