zondag 1 juli 2012

Dag 68 - Enkel voor mezelf Plannen


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geacepteerd ervan uitgaan dat de ander iets niet wilt enkel en alleen omdat ik het allemaal graag voor mezelf zou willen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mijn verbeelding projecteren hoe ik het ga eten en waarmee ik het ga klaarmaken en vandaaruit ervan uitgaan dat de andere er niets van moet hebben en ik het allemaal zal kunnen opeten

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de mind volgen in het projecteren van een uitkomst – in plaats van te ademen en heir met de andere te kijken naar hoe we dit voor ons beide kunnen klaar maken

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet willen delen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mijn verlangen om iets te hebben of te kunnen ervaren – de andere volledig negeren en over de andere heen  lopen alsof die niet bestaat

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd handelen en plannen alsof enkjel ik in overweging genomen moet worden en de ander niet meenemen in mijnn bereknening van wat ezr gedaan moet worden om een uitkomst te hebben die ons allebei ondersteund

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te opereren als een programma dat in elk moment slechts zijn eigen voordeel berekend en daarbij de ander volledig vergeet

Ik vergeef mlezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geloven dat er te wienig is voor iedereen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd alstijd eerst mijn eigen toekomst willen veilig stellen en zien dat mijn toekomst optimaal is – voordat ik zal kijken naar de noden van anderen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bestaan als competitoie waarin ik geloof dat ik absoluut als eerste mijn bestaan moet vielig stellen en dat het elkeen voor zichzelf is

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd eigenbelang en overleven aanvaarden als de normale manier om zijn toekomst te plannen – waarin er helemaal geen plaats is voor de andere.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd plannen make gebaseerd op angst dat ik niet ondersteund zal zijn en dat ik zoveel mogelijk moet nemen om mijn bestaan veilig te stellen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten en geaccepteerd wanneer zich keuzes aandienen te kijken hoe we ons kunnen organiseren op een manier die best is voor ons allebei in plaats van onmiddellijk mijn voordeel te projecteren en dan geloven dat ik moest worstelen met de ander om mijn deel gedaan te krijgen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn doelen projecteren en definieren als afgescheiden van wat anderen doen en plannen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezel fheb toegelaten en geaccepteerd bnag zijn dat ik niet overwogen zal worden en dat men mij zal vergeten en daarom als default altijd MEZELF EERST PLAATSEN

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat wanneer ik doe wat het beste is voor ons beide – ik dan ook automatisch doe wat het beste is voor mij en er dan altijd een manier gevonden kan worden die voor ons allebei werkt

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat indien ik mezelf eerst wil bedienen ik het hele systeem valideer waarin schaarste aanvaard wordt als geloof en de helft van de mensheid leeft in armoede, omdat een minderheid uit angst om niets te hebben, veel meer neemt dan ze recht op hebben

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat ‘eigenbelang’ niet in mijn eigen belang is – maar dat ik mezelf altijd uitsluit door enkel te kiezen voor mijn veiligheid en mijn toekomst in afscheiding van de rest.

Ik laat mezelf niet toe en aanvaard niet van mezelf om mezelf blindelings eerst te plaatsen – in plaats van de groep en wat best is voor iedereen als de groep genaamd Leven eerst te plaatsen.

Ik engageer mij ertoe in mijn planning te plannen als Leven en vanuit wat het beste is voor mezelf als allen als één en gelijk als Leven.

Ik engageer mij ertoe wanneer ik in een situatie kom waarbij ik schijnbaar ‘snel’ moet kiezen – om mezelf te stoppen en te ademen en te kijken naar de totale context en naar alle deelnemers en een oplossing te zoeken die best is voor iedereen

Ik engageer mij ertoe hier te zijn in elke adem en in elke adem mezelf te pushen om hier te zijn in en als het inzicht van wat best is voor iedereen in de gegeven context - en daarin inzien dat het antwoord en wat het best is voor iedereen altijd hier is 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten