Zie Deel 1 van deze blog
Verbeelding dimensie: ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijzelf inbeelden dat ik terugkeer naar wat ik aan het doen was en hierin mij goed voel en tevreden, als een knusse plek waar ik liever nooit was weggeweest
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in plaats van hier te zijn met en als wat er gezegd wordt, mij in te beelden dat ik iets anders doe waar ik me beter bij voel, dan te moeten antwoorden en verantwoordelijkheid nemen voor communicatie
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf manipuleren met verbeelding als een illusie waarmee ik mezelf afleid van wat hier is
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de situatie als negatief ervaren en dan een positief alternatief projecteren in de mind
Verbeelding commitment: ik engageer mijzelf ertoe om wanneer een moment opkomt waarin ik weerstand heb om te communiceren omdat ik iets anders wil doen, te ademen, mezelf te stoppen en een beslissing te nemen met betrekking tot wat ik wil doen - en indien ik niet genoeg informatie heb om een beslissing te nemen die best is voor iedereen dan initieer ik communicatie.
Achterklap dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer iemand mij aanspreekt wanneer ik ergens mee bezig ben, te denken: waarom kan ze mij niet met rust laten? ze doet dit opzettelijk, ze wilt mij ervan weerhouden mijn ding te doen!
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat wat de persoon tegen mij zegt eenvoudig niet belangrijk is en dus maakt het niet uit als ik erop antwoord of niet.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat wat ik doe belangrijker is dan wat de andere persoon van mij vraagt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet gelijk staan met de ander in dat moment en kijken naar wat er gezegd wordt zonder hierbij een eigen belang te hebben of een voorkeur - behalve datgene wat duidelijk best is voor iedereen.
Achterklap Commitment: Ik engageer mijzelf ertoe wanneer een situatie opkomt waarin ik aangesproken wordt terwijl ik 'iets anders' aan het doen ben - in eerste instantie te ademen en respons te geven in gelijkheid in plaats van een oordeel te hebben over de ander gebaseerd op veronderstellingen en verborgen motieven te zoeken in waarom de ander mij nu aanspreekt.
Ik engageer mijzelf ertoe te luisteren ipv onmiddellijk mijn achterklap als interne conversaties te volgen, zodat ik kan meespreken op basis van wat er werkelijk gezegd wordt ipv mezelf een rad voor ogen te draaien mbt tot wat er nu gaande is.
Reactie dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd reageren met woede vanbinnen omdat ik denk dat het niet fair is dat ik onderbroken wordt en wil dat men mij eens laat werken.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd weerstand voelen in mijzelf om te luisteren naar wat er gezegd wordt - omdat als ik niet luister het misschien vanzelf weggaat.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat als ik geen verantwoordelijkheid neem het dan misschien verdwijnt en dan moet ik geen verantwoordelijkheid nemen
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd hopen dat ik niets moet doen
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn reactie onderdrukken door verder te doen alsof er niets gezegd werd, in plaats van mezelf te stoppen en de reactie niet toe te laten.
Reactie commitment: ik engageer mijzelf ertoe om wanneer ik een reactie voel opkomen, te ademen, mezelf hier te brengen en niet toe te laten dat ik bezeten wordt van een emotie waardoor ik handel als een robot.
Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer ik met een emotie reageer - onmiddellijk te stoppen in adem, mijzelf hier te brengen, gelijk te staan met de ander als mezelf en te luisteren naar wat er gezegd wordt.
(Wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten