Dag 114 - Aandacht geven en krijgen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd 'een behoefte hebben' om aandacht te krijgen die niet praktisch is

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd gefocust zijn 'op mijn eigen proces' en daarin niet zien dat ik een ander verwaarloos

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd 'mijn proces' zien als los van het geheel, in plaats van mezelf beschikbaar te stellen voor anderen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet geven en verwachten te krijgen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bestaan in en als een karakter dat in de mind is wanneer hij bij een ander is waardoor hij niet in staat is effectief te interageren en/of communiceren en de ander zelfs negeert

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd meegaan met de ander als een spook en niet als een gelijke die hier is en die ZICHZELF WILT om hier te zijn en mee verantwoordelijkheid te nemen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf in een schermzone plaatsen waarin ik nog net kan reageren op wat de ander zegt, maar ik in werkelijkheid elders ben in de mind

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd steeds in de mind 'op zoek te zijn' naar iets

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in de mind zoeken naar manieren waarop ik kan winnen en hoe ik waarde kan bekomen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijzelf geen duidelijke doelstellingen geven die ik kan bereiken in de fysieke realiteit en omdat ik geen duidelijk programma heb laat ik mezelf toe om 'weg te varen' in de mind als een vorm van apathie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet kijken naar mijn verlangens in zelf-vergeving en kijken naar of mijn verlangens praktisch zijn en of dat ik deze moet schrappen uit het bestaan

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij steeds door dezelfde punten als verlangens laten afleiden in plaats van mijn voet op de grond te zetten in de beslissing om hier te zijn in elke adem

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat hier zijn betekent dat ik hier ben MET de anderen die ook hier zijn

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geven aan anderen in elk moment wat ik ook zou willen krijgen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet werkelijk in de schoenen staan van de ander en wat ik als de ander zou willen krijgen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te ademen vanuit het standpunt van angst en zelf-preservatie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te ademen met 'een focus op het stoppen van mijn gedachten' hetgeen het omgekeerd effect heeft

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ademen uit separatie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet ademen als gelijke met alles wat hier is in plaats van in mijzelf te worstelen met de mind

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het moeilijk voor mezelf maken in plaats van mij realiseren dat ik gelijk kan lopen aan wat hier is door in elk moment gelijk te staan en te participeren in wat er rondom mij gebeurd op een zelf-gestuurde manier

Ik engageer mijzelf ertoe niet te ademen uit angst maar uit prakticaliteit zodat ik een efficiente deelenemer kan zijn in  de fysieke realiteit als mezelf

Ik engageer mijzelf ertoe hier te zijn als aandacht voor alles wat hier is door wanneer ik iets opmerk hiervoor onmiddellijk verantwoordelijkheid te nemen ipv het te laten aanslepen - anders maak ik het statement dat mijn aandacht in feite overbodig is want ik doe er niets mee

Ik engageer mijzelf ertoe op te letten wanneer achterklap begint in de mind omdat ik dan weet dat ik bezig ben mezelf om de tuin te leiden aangaande wat mij te doen staat en waar ik mezelf moet sturen