Dag 110 - Home Alone

Vandaag vertelde ik over de film Home Alone en gaf ik de grove verhaallijn van de film weer, en terwijl ik het verhaal deed van de film merkte ik dat ik emotioneel werd over dit verhaal. Ik realiseerde mij dat dit een van de films was die ik als kind het vaakst had gezien en dat ik mezelf zeker en vast op die manier geprogrammeerd heb.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd emotioneel worden bij het vertellen dat het kind in de film het alleen moet opnemen tegen dieven en dat hij op het einde gered word door de sneeuwruimer.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf laten opgewonden geraken als kind over deze film en de valkuilen die het personage uitzet als een manier om de dieven te martelen in hun poging in het huis in te breken

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij amuseren met het kijken naar marteling als een vorm van entertainment

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij identificeren met het kind en in momenten waarop ik zelf eens alleen thuis was bij het minste geluid in het huis grijpen naar een mes 'om mijzelf en het huis te verdedigen' en dus een product te zijn geworden van brainwashing

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat het motief van deze film gebaseerd is op angst en het rechtvaardigen van geweld

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat deze film een verdraaide realiteit weergeeft waar twee 'schurken' uit boosaardigheid kiezen een rijke buurt te beroven

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijzelf laten beïnvloeden door de patronen uitgezet in deze film, die erop neerkomen dat slechte mensen goede mensen proberen kwaad te doen, zonder te kijken naar de context van brainwashing die hieraan ten grondslag ligt - en gemaskerd wordt als een strijd van het goede tegen het kwade - maar in werkelijkheid de rechtvaardiging is van misbruik en ongelijkheid in de wereld

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bestaan in en als de polariteit van goed tegen kwaad

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de polariteit tussen goed en kwaad creëren als een manier om verantwoordelijkheid voor het lijden in deze realiteit af te schuiven op een andere partij

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een held willen zijn zoals in de film

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd trappen in de val van het kind dat gelooft dat het zijn leven op het spel moet zetten om het huis te beschermen in plaats van weg te gaan

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat het kind bezig is zichzelf op te offeren voor de familie die hem in eerste instantie vergeten is en zonder hem vertrokken is - in plaats van te doen wat het beste is voor hem en het huis te verlaten of de politie te bellen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat het schijnbare ongeluk van overvallen te worden in een rijke buurt eigenlijk niets is in vergelijking met het misbruik dat op systematische wijze dagelijks ondergaan wordt door de meerderheid van de mensheid omdat een minderheid weigert een systeem te creëren waarin elkeen gelijk is en als gelijke wordt behandeld

Ik engageer mijzelf ertoe aan te tonen dat films in het huidige systeem enkel bestaan om het huidige systeem verder te zetten en alle bestaande relaties van ongelijkheid verder te zetten koste wat kost

Ik engageer mijzelf ertoe om om aan te tonen dat alle films in het huidige systeem gebaseerd zijn op de angst om geen geld te hebben en dit gebruiken als middel om geld te verdienen

Ik engageer mijzelf ertoe te tonen dat in een gelijkheid-geldsysteem dergelijke films niet meer nodig zijn omdat niemand nog bang moet zijn om geen geld te hebben aangezien elkeen van aan de geboorte tot aan de dood op gelijke wijze ondersteund wordt