Dag 109 - Verrassing in een Moment

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf aangevallen voellen door mijn collega omdat ze kritiek begon te geven op wat ik had toegelaten

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken dat ze “tegen mij is” omdat ze kritiek op mij geeft waar iedereen bij is

Ik vegreef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken dat ze mij “verraad” terwijl ik “toch altijd correct met haar ben”

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd verwachten van anderen dat ze mij respecteren hetgeen betekent dat ze zich niet tegen mij mogen uitspreken

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd iets willen “terugdoen”

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd kwaad zijn en willen aantonen dat ze zich vergist

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat het onrechtvaardig is dat ze deze opmerking maakt en meteen in gedachten rechtvardigen waarom ik zo moet handelen en niet anders kan

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in eerste instantie emotioneel reageren

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd willen aantonen dat ze zich vergist en dat ik in werkelijkheid een “goede persoon ben”

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te trappen in de val van de reactie in plaats van te ademen hier

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet ademen en vertragen zodat ik een deftig antwoord kan geven

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd spijt hebben dat ik geantwoord heb ik woede

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in eerste instantie bezorgd zijn over wat medecollega’s zullen denken in plaats van hier te zijn in adem en in gezond verstand de situatie te sturen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de situatie ernstig nemen als een persoonlijke aanval op mij en dat ik mijn overleven moet verzekern en hiertoe zal ik liegen indien het nodig is

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij laten provoceren

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat de situatie gebaseerd is op provocatie en dat indien ik reageer ik val in de valkuil van provocatie – in plaats van hier te blijven in en als adem en mezelf te sturen in gezond verstand

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd antagonistisch te reageren in plaats van te spreken in nederigheid 

Ik engageer mijzelf ertoe wanneer ik in een professionele context kritiek krijg dit niet persoonlijk te nemen en eerst te ademen alvorens ik antwoord

Ik engageer mijzelf ertoe om te ademen doorheen mijn reacties en hier te staan en gelijk te staan aan de ander in plaats van te proberen te winnen of de ander in diskrediet te brengen

Ik engageer mijzelf ertoe mijzelf te vertragen in adem in mijn communicatie met anderen zodat ik in elk moment op alles voorbereid ben en gelijk welke situatie kan sturen in gelijkheid