Dag 91 - Ik ben de Elite

Wanneer er eten tussen ons verdeeld moet worden ga ik steeds - automatisch - controleren of we beiden even veel gekregen hebben in ons bord. Dit patroon gaat zo snel dat ik mij er zelf doorgaans niet bewust van ben, tenzij de ander mij erop wijst - omdat het zichtbaar is in de uitdrukking op mijn gezicht en de beweging van mijn ogen. Dit is hoe we onszelf geprogrammeerd hebben, op een fysieke niveau, om een gedraging/persoonlijkheid uit te drukken die volledig geautomatiseerd is en waarvoor we blind geworden zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd volledig automatisch de twee porties vergelijken omdat ik mezelf getraind heb om wantrouwig te zijn en te bestaan in angst dat ik benadeeld zal worden en minder zal krijgen dan de rest - hetgeen op zijn beurt voortkomt uit het geloof dat er niet genoeg is voor iedereen en dat we moeten vechten voor ons bestaan als overleving.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bestaan in een patroon waarbij ik verwacht dat ik benadeeld zal worden en zodat ik voor mezelf kan bevestigen dat niemand te vertrouwen is - hetgeen dan mijn excuus wordt om te zeggen dat de mens nooit zal veranderen en op die manier creëer ik mijn excuus dat ik niet moet opstaan in deze realiteit aangezien het geen verschil zal maken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten en geaccepteerd mij realiseren dat indien ik bedrog en misbruik verwacht - ik ook misbruik en bedrog van mezelf verwacht.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat als ik verwacht wordt te worden bedrogen - dit een indicatie is dat ik in eerste instantie MEZELF niet vertrouw - maar dat ik in plaats daarvan controle nodig heb over mezelf - en op die manier vraag ik erom om gecontroleerd te worden en van buitenaf beheerst te worden, omdat ik mezelf nooit de toelating geef om mezelf te vertrouwen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat datgene wat ik verwacht van mezelf ik ook verwacht van anderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet vertrouwen in dat ik iedereen even veel zal geven en dat ik niet zal proberen mezelf meer te geven dan de rest uit angst dat ik niet genoeg zal hebben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat ik diegene ben die schaarste creëert, door wanneer ik de kans heb mezelf een beetje meer te geven dan de rest, hetgeen ik rechtvaardig door te zeggen dat ik meer nodig heb.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat indien ik stop met mezelf meer te willen geven - ik ook de angst stop dat ik niet genoeg zal hebben, omdat ik dan mezelf vertrouw dat ik mezelf en anderen als mezelf niet zal bedriegen, en indien ik merk dat ik daadwerkelijk benadeeld wordt, dan kan ik spreken gebaseerd op feitelijke bevinding, en niet omdat ik besta in continue angst om bedrogen te worden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wantrouwen aanvaarden als mijn standaard patroon - omdat ik geloof dat niemand te vertrouwen is. Echter, hiermee zeg ik alleen maar dat ik geloof dat ik mezelf onmogelijk kan vertrouwen, dat ik niet bereid ben mezelf vertrouwen te geven, hetgeen ook het risico inhoudt om fouten te maken, hetgeen inhoudt dat ik mogelijks de een wat meer of wat minder geef dan de ander, maar dit kan niet als een reden gebruikt worden om elkaar de oorlog te verklaren en te beweren dat de mensheid voor eeuwig verdoemd is.   

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de minste imperfectie gebruiken als een excuus dat anderen nooit vertrouwd kunnen worden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de minste ongelijkheid als imperfectie gebruiken als een reden om voor altijd de schuld te geven aan anderen waarom ik niet wil veranderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd 'overleven' in het systeem rechtvaardigen door te geloven dat niemand vertrouwd kan worden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten en geaccepteerd in te zien dat het mogelijk is voor elkeen om zichzelf te veranderen door zelf-vergeving en het herschrijven van zichzelf in patronen die gebaseerd zijn op de gelijkheid van Leven - en dat elkeen in staat is in zichzelf het punt te vinden waar ze zichzelf kunnen vertrouwen en we zo collectief het wantrouwen van de mensheid kunnen ophouden als geheel - omdat we tezamen besloten hebben om onszelf te vergeven - en ook om elkaar te vergeven als al de keren dat we elkaar hoegenaamd misbruikt en benadeeld hebben. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten en geaccepteerd mij realiseren dat alleen in een gelijkheid-geld systeem het mogelijk zal zijn kinderen op te voeden op een manier dat wantrouwen uitgeschakeld kan worden aangezien het dan een bewezen realiteit zal zijn dat er genoeg is voor iedereen en dat er nooit een reden kan zijn waarom men meer dan een ander zou willen - aangezien er steeds voor iedereen meer dan genoeg voorhanden zal zijn.

Ik engageer mijzelf ertoe om in mijzelf het patroon te stoppen waarin ik verwacht dat ik benadeeld wordt, als het wantrouwen in mezelf en ik engageer mijzelf ertoe wanneer ik zelf verantwoordelijk ben voor het verdelen van voedsel dit te doen op de best mogelijke manier en mij te plaatsen in de schoenen van alle andere deelnemers.

Ik engageer mij ertoe voor mezelf te bewijzen dat gelijkheid mogelijk is en dat het mogelijk is mezelf en anderen als mezelf te vertrouwen.

Ik engageer mij ertoe te tonen dat het mogelijk is de menselijke natuur te veranderen in een natuur die in elk moment het beste voor iedereen op het oog heeft en dat de menselijke natuur nooit als een excuus gebruikt kan worden waarom geen betere wereld mogelijk is waarin iedereen voorzien is van alles wat ze nodig hebben en waar nooit nog iemand uitgesloten hoeft te worden van wat de aarde te bieden heeft.

Onderzoek een Gelijkheids-geldsysteem als de toekomst van de mensheid: http://equalmoney.org