Dag 236 - Jij EERST !!!

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in neen gedrag van protest te gaan nadat F tegen mij spreekt ipv een en gelijk te staan met het punt en mijzelf te corrigeren, zal ik proberen de ander terug te pakken en omlaag te brengen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de beslissing nemen om het persoonlijk te nemen omdat ik verslaafd ben aan de vendetta energie en ik de ander dan kan terugpakken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in het bijzijn van F minder moeite te doen om hier te zijn want er is toch iemand anders die verantwoordelijkheid kan nemen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd F te vergelijken met B en op basis daarvan haar te bekritiseren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd vanuit mijn ego niet kunnen verdragen dat ze tegen mij spreekt – omdat ik over mezelf denk dat ik veel weet en dat ik volwassen ben en dat ik een man ben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd nooit willen toegeven dat ik niet veel ervaring heb – en dat ik zeker van een ander kan bijleren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer F tegen mij spreekt, onmiddellijk te denken ‘ze is kwaad’ als een reden om haar woorden te invalideren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geen inspanning te doen om het punt van conflict te stoppen maar dit telkens opnieuw op een oorlog te laten uitdraaien.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat als ik akkoord ga met wat de ander zegt, ik ‘mezelf verlies’ – maar dat is in feite het ego – en dat is niet reëel.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat als ik adem en hier ben, ik mezelf niet kan verlezen, het enige wat ik kan verliezen is wat niet reëel is en is wat een illusie is. Hoe kan ik immers 'mezelf verliezen' als ik hier ben in adem. Het enige wat ik verlies is een idee dat ik heb over mezelf !

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd angst als een excuus gebruiken om niet los te laten – als een hond die vasthout aan zijn bot – ipv mij te realiseren dat als ik dit punt niet opgeef, ik zal blijven ronddraaien in ditzelfde punt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd zijn paranoïde zijn en dit punt niet willen opgeven want ‘wat als de ander zich vergist’ – dan heb ik het opgegeven voor niets !!!!

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd vasthouden aan mijn paranoia want ‘wat als de ander kwade bedoelingen heeft’ – en daarom keer op keer vast te houden aan de angst en in de verdediging te gaan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bezeten te worden met woede tegenover de ander ipv mij te realiseren dat dit opgestapelde energie is gebaseerd op angst en niet te willen veranderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de verantwoordelijkheid leggen bij de ander, door te zeggen, “zij moet eerst veranderen, en dan zal ik mij comfortabel voelen om ook te stoppen – maar niet op deze manier !!!!” ipv voor mijzelf de stap te zetten en verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te wachten ipv initiatief te nemen en mijzelf te pushen om te veranderen ongeacht van wat er rondom mij gebeurt en op die manier heb ik nooit een excuus want ik heb altijd verantwoordelijkheid genomen voor mezelf.

Ik realiseer me en begrijp dat als ik wacht op een ander ik mezelf inferieur maak en mezelf de slaaf maak van iets buiten mezelf ipv mezelf te sturen in zelf-respect en eigen-waarde.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik aarzel in mezelf omdat ik denk dat er misschien iets is dat ik niet zie en misschien probeert de ander mij te manipuleren of te controleren, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat dit de paranoia is van het ego waarin ik voor mezelf het perfecte excuus gefabriceerd heb om nooit te moeten veranderen (want niemand kan mij bewijzen dat wat ik denk NIET WAAR IS) en dus engageer ik mezelf ertoe om alle achterklap in mezelf te stoppen en indien er toch reacties opkomen luidop te zeggen: “ik realiseer me dat deze reactie paranoia is en niet reëel en dat het ok is om te stoppen.”

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik in een situatie ben waarin ik weerstand voel en angst aangaande wat een ander zegt, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat dit geprogrammeerd is en enkel dient om mezelf te doen ‘loopen’ en nooit te veranderen, en dus engageer ik mezelf ertoe om meteen naar de oplossing te gaan en mezelf te corrigeren in adem. 

http://lite.desteniiprocess.com