vrijdag 9 augustus 2013

Dag 235 - Moeder-kind relaties

Vandaag schrijf ik over het patroon van afhankelijkheid tov de moeder. Dit is een relatie waarin moeder en kind beiden op elkaar afgestemd zijn in de zin van afhankelijkheid en controle.

De rol van de zoon: ik heb geen zin om verantwoordelijkheid voor mijn leven, ik wil dat iemand anders voor mij zorgt, ik ben te lui.

De rol van de Moeder: ik moet zorgen voor mijn zoon en hem controleren want hij kan niet voor zichzelf zorgen en zonder mij is hij verloren.

Oplossing: ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet te merken dat ik mezelf gecreëerd heb als een volgeling van de moeder en dat ik blindelings zal volgen wat de moeder voorstelt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn moeder in zekere zin zien als verantwoordelijk voor mijn leven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een ander buiten mezelf zien als verantwoordelijk voor mijn leven en daarom niet finaal een beslissing nemen om verantwoordelijkheid te nemen voor alle dimensies van mijn bestaan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te schikken naar een situatie waarin ik niet veel initiatief moet nemen, omdat er tenslotte iemand anders is die eventuele problemen kan oplossen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf zo creëren dat ik iemand nodig heb om mijn problemen op te lossen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de rol van de moeder ipv mij te realiseren dat om verantwoordelijkheid te kunnen nemen voor mezelf en de wereld ik de kwaliteiten van de moeder moet overnemen en deze moet kunnen leven als mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de moeder nooit te zien als een zelfstandig wezen los van mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat door geen verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf ik een ander aan mij bind als een slaaf omdat het nooit duidelijk is dat ik volledig mijn eigen leven in handen heb.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij inferieur voelen aan de moeder - omdat ik mezelf nooit heb toegelaten te stappen in de schoenen van diegene die een kind opvoed en zien welke kwaliteiten dit vereist.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd nooit werkelijk in mezelf de afhankelijkheid in al zijn dimensies te onderzoeken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd proberen de moeder te beïnvloeden in haar process ipv mij te realiseren dat zij volledig haar eigen process loopt en dat mijn verantwoordelijkheid is tegenover mezelf en het veranderen van mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd er plezier in hebben dat er iemand in mij geïnteresseerd is en mij aandacht geeft, ipv mij te realiseren dat dit een onaanvaardbare vorm van ongelijkheid is en slavernij.

Ik engageer mezelf ertoe om bloot te leggen waar ik mezelf nog opzettelijk afhankelijk maak van anderen en waar ik dergelijke afhankelijkheid in de hand werk, ipv mezelf te leren wat ik moet weten om mezelf effectief te kunnen sturen in mijn leven.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik met de moeder communiceer mezelf één en gelijk te plaatsen en te spreken vanuit fysieke gelijkheid.

http://lite.desteniiprocess.com

Geen opmerkingen:

Een reactie posten