Wanneer ik veronderstellingen maak wanneer ik luister naar een ander, dan hoor ik niet wat er feitelijk gezegd wordt en hoor ik enkel datgene wat ik wil bevestigen. Ik besta op dat moment in een vorm van angst voor het onbekende in plaats van onvoorwaardelijk te luisteren naar wat er werkelijk gezegd wordt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeteerd bestaan in en als veronderstellingen die ik gebruik om mee te luisteren in plaats van te luisteren als mezelf
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een systeem creëren als veronderstellingen die ik grbuik om met een hlaf oor te kunnen luisteren en zodat ik geen verantwoordelijkheid moet nemen voor wat ik HOOR.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet geïnteresseerd zijn in wat er gezegd wordt en geen aandacht hebben voor wat hier gaande is, in plaats van aanwezig te zijn hier in volle capaciteit en de wil om hier te zijn in plaats van bezig in gedachten
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd vertrouwen op mijn veronderstellingen in plaats van mij te realiseren dat een veronderstelling niets anders is dan een illusie waarin ik mezelf laat geloven
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bestaan in en als de gewoonte van te vertrouwen in veronderstellingen en te geloven dat veronderstellingen mij helpen
Ik realiseer mij en brgrijp dat veronderstellingen niets anders zijn dan opinies die niets met de realiteit te maken hebben
Ik accepteer niet van mezelf en sta mezelf niet toe te berusten op opinies en veronderstellingen wanneer ik communiceer/luister met/naar een ander – en in de plaats daarvan neem ik verantwoordelijkheid voor mezelf in mijn communicatie en in mijn deelname in deze realiteit tot in de uiterste details
Geen opmerkingen:
Een reactie posten