Dag 242 - Afhankelijkheid

Artwork by Marlen Vargas Del Razo

In deze blog onderzoek ik dmv zelf-vergeving een patroon van afhankelijkheid dat ik op een ander projecteer. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geïrriteerd te geraken wanneer de ander een vraag stelt aangaande iets ‘wat niet lukt’ of een ‘technisch probleem’ – waarbij ik denk, ‘waarom heeft hij altijd een probleem’ – ‘waarom kan hij het zelf niet oplossen.’

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten mijn eigen ervaring van hulpeloosheid te projecteren op de ander en mij dan te ergeren ipv na te kijken waar ik hulpeloosheid aanvaard in mijn eigen leven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd kwaad te worden omdat ik denk dat de ander ‘mij lastig valt’.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te denken: “wat een domme vraag – kan hij geen gezond verstand gebruiken.”

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ipv te ademen en te communiceren in gelijkheid, mezelf te ergeren en de ander beginnen af te breken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken dat de ander egoïstisch is van mij deze vraag te stellen ipv een poging te doen om zelf het probleem op te lossen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn eigen patroon van afhankelijkheid en het niet willen nemen van verantwoordelijkheid op bepaalde vlakken op de ander te projecteren – ipv mij te realiseren dat ik mezelf beoordeel.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf afhankelijk te maken van de ander waarin ik fundamenteel een ander verantwoordelijk wil blijven houden voor wat ik doe – ipv zelf verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf en wie ik ben.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie stappen naar de ander, zodat deze het probleem voor mij oplost, zonder zelf eerst gekeken te hebben hoe ik ergens voor verantwoordelijkheid kan nemen – mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik mezelf van anderen afhankelijk wil maken om geen verantwoordelijkheid te moeten nemen – en dus engageer ik mezelf ertoe om in dat moment te kijken in mezelf naar hoe ik voor mezelf verantwoordelijkheid kan nemen voor de situatie.