Dag 241 - Containerpark

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in het containerpark mijn gezond verstand niet te gebruiken en in plaats van te kijken naar waar het best zou kunnen, wil ik geen moeite doen om te kijken – omdat ik bang ben dat het te lang gaat duren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geen verantwoordelijkheid willen nemen omdat ik tegen mezelf zeg dat het te veel moeite kost.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd verantwoordelijkheid af te staan aan iemand anders omdat ik denk dat het te moeilijk is om te vinden wat waar moet – en ik wil er snel vanaf zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een punt als ‘onbelangrijk’ zien, en er dus geen aandacht aan te besteden, ipv mij te realiseren dat het erom gaat wie ik ben in een moment en dat ik in alles verantwoordelijk ben voor mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te handelen onder stress – ipv mezelf te stoppen en mezelf hier te brengen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd toegeven aan mijn weerstand ipv de zaken zelf in handen te nemen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet zien wanneer ik een opportuniteit heb om te veranderen – in de kleine dingen – en ip daarvan mijn programma van achteloosheid en nonchalance blijven recycleren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd opzettelijk niet te luisteren naar de instructie die de ander mij geeft en mijn eigen ding te doen als om te tonen dat ik beter weet en dat wat zij zegt niet belangrijk is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet gelijk te staan met de partner maar in plaats daarvan reeds te komen vanuit superioriteit – en hetgeen de partner zegt, het detail ervan, niet ernstig te nemen en in de wind te slaan als onbelangrijk.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het zo gewoon te zijn van niet te luisteren naar anderen dat ik me niet eens realiseer wanneer ik iets niet begrijp van wat er gezegd is, wanneer iets me niet duidelijk is. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken dat mijn mind voor mij kan luisteren - hetgeen bewezen is dat het niet werkt - en dus engageer ik mezelf ertoe om te luisteren als mezelf - door hier te zijn in adem, en mezelf in de schoenen te plaatsen van de ander.

http://lite.desteniiprocess.com