woensdag 10 juli 2013

Dag 326 - Intermezzo: het Geheim achter Beter zijn dan Anderen



Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te beperken door ‘de beste te willen zijn’ – hetgeen impliceert dat ik mezelf slechts tot op een bepaald punt zal pushen en ontwikkelen in een bepaald punt – en wanneer ik in mijn perceptie in dit ene punt ‘beter ben dan de anderen’ zal ik in essentie stoppen met mezelf te pushen omdat ik een punt heb gevonden om mezelf ‘uniek’ te noemen en wordt ik blind wordt voor alle aspecten van mijzelf waarin ik in separatie ben, waarin ik geen verantwoordelijkheid neem voor mezelf  – maar omdat ik in dit ene aspect in mijn perceptie 'beter ben dan anderen' volstaat dit voor mij en dan ben ik niet meer geinteresseerd in het onvoorwaardelijk ondersteunen en veranderen van mezelf in alle mogelijke dimensies van mezelf. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf definieren en positioneren ahv een sociale context, ahv een groep, om tegen mezelf te zeggen dat ik goed of slecht bezig ben – ipv mezelf en mijn zelf-oprechtheid in adem als referentie nemen voor mijn ontwikkeling en mijn process.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten en geaccepteerd oprecht te zijn met mezelf inzake de cumulatieve impact van mijn handelingen en toe te geven aan mijn excuses waarom het ok is om niet consistent te zijn en in essentie te slabakken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn verantwoordelijkheid naast mij neer te leggen omdat ik mijn omstandigheden als special aanmerk en ik in mijn verbeelding verzin dat anderen hetzelfde zouden doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf aanvaarden als onvolmaakt en dat het onwaarschijnlijk is dat ik mijn programma transcendeer – en dit als reden gebruiken om mezelf slechts tot op zekere hoogte te pushen – zodat ik in een situatie verkeer waarin ik me op zijn minst goed voel en er geen tot weinig conflict is - ipv mezelf onvoorwaardelijk te pushen voorbij mijn beperkingen en te ontdekken wat er w
erkelijk mogelijk is als leven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een goed gevoel als mijn leidraad gebruiken, ipv zelf-oprechtheid en wie ik ben in elk moment te gebruiken als leidraad in mijn proces. 

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie vergelijken en participeren in competitie en de beste willen zijn, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik enkel de beste wil zijn opdat ik een excuus zou hebben om niets meer te moeten doen, en dus engageer ik mezelf ertoe om mezelf onvoorwaardelijk toe te leggen in mijn process.

Ik engageer mezelf ertoe om daadwerkelijk oplossingen te vinden en mijn resultaten te meten zodat ik weet waar ik sta in mijn process en ik mezelf geen verhaaltjes moet vertellen gebaseerd op vergelijking met anderen.

Ik engageer mezelf ertoe om mijzelf duidelijke doelen voor ogen te stellen, zodat ik mijn resultaten kan evalueren en ik mezelf niet kan wijsmaken dat ik goed bezig ben en dat ik hard gewerkt heb – wanneer er geen resultaat is. 

Ik engageer mezelf ertoe om onvoorwaardelijk te stappen en mijn process te documenteren in schrijven zodat ik met mezelf kan checken welke weg ik heb afgelegd en wat er mij nog te doen staat. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten