1. In eerste instantie kijk ik naar hoe ik zelf reageer tov anderen die in mijn perceptie macht over mij uitoefenen en dan 2. kijk ik naar mijn eigen reactie wanneer ik geloof macht te hebben over anderen of in de ogen van anderen.
1.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer een ander tegenover mij macht vertoont, hiertegenover te reageren met paniek vanbinnen en inferioriteit - waarbij de angst gebaseerd is op de gedachte: 'ik ben minder dan de ander'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te reageren met emoties en gevoelens als een vorm van geterroriseerd zijn - ipv mij te realiseren dat dit een manipulatie is van de mind tov mezelf.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mijzelf een reactie te hebben van 'survival' als plotse angst - waarbij de gedachte is dat ik 'geïnvalideerd' wordt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat als ik 'geïnvalideerd' kan worden dan is wat ik ben niet reëel in de eerste plaats - dan ben ik een illusie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf willen valideren door anderen te invalideren - want dat is hoe illusies met elkaar concurreren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf een plaats willen verwerven in de hiërarchie van illusies.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie reageren in paniek omdat ik denk dat een ander macht over mij wil neerzetten, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik diegene ben die macht geeft aan een illusie - ipv datgene te ondersteunen wat werkelijk is: mijn lichaam, dat ik ondersteun door hier te zijn wanneer ik adem zodat ik hier ben in en als mijn hele lichaam.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie reageren met paniek omwille van een gepercipieerde macht die over mij wordt neergezet, mezelf te pushen om er het grappige van in te zien en er pret mee te hebben - en zo beleef ik pret als een fysieke expressie en laat ik de illusie los.
2.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te boosten in de mind met gedachten ivm hoe goed/bijzonder/speciaal ik was in de ogen van een ander.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer anderen naar mij luisteren of mij ernstig nemen - een reactie te hebben van trots - alsof ik iets bereikt heb - ipv mij te realiseren dat ik bezig ben mezelf op te laden met energie die ik tap uit mijn fysieke lichaam en ik dus letterlijk mijn macht weggeef aan een illusie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mezelf een punt van energie toe te laten dat gelijkaardig is aan masturberen, waarbij ik 'drink van de de fontein van de kennis', ipv mij te realiseren dat dit puur een verslaving is aan energie als een vorm van grootsheid die ik doorheen mijn leven heb proberen neer te zetten maar zonder succes.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd proberen een illusie waar te maken door anderen erin te laten geloven zodat ik er zelf ook in kan geloven.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer ik zie dat anderen naar mij luisteren of mij serieus nemen, hier vanbinnen energie aan te verbinden alsof ik nu 'meer' ben dan wie ik daarvoor was - enkel omdat anderen mij blijkbaar ernstig nemen of naar mij luisteren.
Dus is de vraag: neem ik mezelf serieus en luister ik naar mezelf?
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijzelf volledig van mijn lichaam te vervreemden en van wat hier is in elk moment van adem, door mezelf af te zonderen in een denkbeeldige projectie van wie ik zou willen en kunnen zijn - ipv op een praktische manier te werken aan mezelf waarbij ik mijn fysieke realiteit in overweging neem en ik een praktisch proces loop van hoe ik kan veranderen en ik een waardig iemand kan worden.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn gebrek aan zelf-intimiteit en zelf-introspectie te willen compenseren door gezien te worden door anderen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet serieus nemen in mijn proces en als levend wezen, waarbij ik denk en geloof dat ik 'minder' ben dan anderen - ipv mezelf te aanvaarden als één en gelijk als levend wezen gelijk aan alle andere levende wezens.
Hoe luister ik niet naar mezelf?
Door gefocust te zijn op het doen van enkel 'de juiste dingen' - waardoor ik mezelf niet toelaat iets te doen wat niet valt in het kader van 'de juiste dingen'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te houden aan enkel het doen van 'de juiste dingen' - waarbij ik niet overweeg wat leuk zou kunnen zijn voor mezelf en dat niet noodzakelijk valt in het kader van 'de juiste dingen'.
Ik engageer mezelf ertoe om minstens 1 keer per maand iets te doen dat niet valt in mijn normaal patroon van 'de juiste dingen' - en op die manier mezelf toe te laten een onbekend deel van mezelf te verkennen.
Ik engageer mezelf ertoe om 1 keer per maand iets anders te doen dan ik gewoon ben zonder mij schuldig te voelen.
http://lite.desteniiprocess.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten