In een gesprek was er een punt waarin ik het niet eens was
met iemand en een tegengestelde mening gaf aan de zijne – en in mijn mind ging
ik de daarop komende dagen herhaaldelijk in gedachten van superioriteit omdat ik ervan overtuigd was dat zijn mening 'verkeerd' was.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mijn visie niet uitleggen maar de mensen moeten mij gewoon
aanvaarden op mijn ‘gezag’.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mezelf niet te verduidelijken en in feite helemaal niets uitleggen
en ervan uitgaan dat anderen het met mij eens zullen zijn.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd uit te gaan van de tegenstelling van JUIST en VERKEERD en wanneer
ik JUIST ben dan moet ik mezelf niet nader verklaren want wat ik zeg is toch
JUIST en als de ander het dan niet met mij eens is dan is hij gewoon VERKEERD.
Dus ik ben niet geïnteresseerd in wat best is voor iedereen,
maar alleen in het JUIST zijn.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd denken dat mensen het met mij eens moeten zijn op basis van
respect voor mij en niet op basis van enige uitleg die ik verschaf...
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd elitistisch zijn in dat ik wat ik zie of de stelling die ik inneem
niet uitleg of transparant maak voor anderen zodat ik gelijk met hen kan staan
en we samen kunnen kijken naar of mijn argumenten/overwegingen wel correct
zijn.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mezelf niet willen verduidelijken omdat ik bang ben dat men mij
dan ongelijk geeft – ik speel het liever puur op gezag, en op die manier kan ik
wanneer ze het niet met mij eens zijn gewoon zeggen dat ze VERKEERD zijn.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mezelf plaatsen als meer dan anderen in dat ik mezelf niet voldoende
duidelijk uitdruk en ook geen moeite doe om voor anderen zichtbaar te maken wat
ik wil zeggen.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie
weerstand hebben om mezelf te verduidelijken, mezelf te stoppen en te ademen en
mij te realiseren dat ik er enkel mezelf mee help wanneer ik mezelf
verduidelijk omdat we dan kunnen kijken naar wat best is voor iedereen – en als
ik mezelf niet wil verduidelijken dan weet ik dat ik communiceer uiteigenbelang en JUIST willen zijn.
Ik engageer mezelf ertoe om mezelf gelijk te plaatsen aan
anderen en daarom: wanneer ik communiceer mezelf volledig verstaanbaar te maken
zodat mijn woorden klaar en duidelijk zijn ipv cryptisch of eigenzinnig.
Ik engageer mezelf ertoe heldere communicatie te voorzien
zodat er ook sneller vooruitgegaan kan worden en men geen tijd verliest met te ‘interpreteren van
wat er gezegd wordt’.
Ik engageer mezelf ertoe om de argumenten achter mijn
stelling ook duidelijk te maken zodat anderen niet moeten raden waarom ik deze
of gene stelling inneem en het van bij het begin helemaal duidelijk is.
cool!
BeantwoordenVerwijderen