Dag 187 - Communicatie en Verbeelding Deel 8

Fysieke dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer de email voor mij was, mijzelf te verkrampen, en zenuwachtig te worden en te denken "ik kan het niet geloven!!!".

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijzelf benauwd te voelen en zo snel mogelijk een oplossing willen maar niet ademen en het geduld hebben om te beschouwen wat best voor iedereen zou zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te reageren in paniek in plaats van te ademen en op die manier de persoonlijkheid te manifesteren op een fysiek niveau waarbij in plaats van in kalmte op de mail te antwoorden en de perceptie recht te zetten, op te staan en in inferioriteit te stappen naar c om duidelijk te maken dat er mij geen schuld treft en op die manier enkel aan mezelf denken in plaats van een oplossing te creëren die in de situatie iedereen in beschouwing neemt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een binnenweg te nemen in plaats van het geduld te hebben hier in adem om te zien wat de nodige stappen zijn om hier tot een resultaat te komen dat best is voor iedereen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd proberen in mijn verbeelding de situatie te sturen en van daaruit proberen te vinden wat berst is voor iedereen, en een aantal scenario's af te lopen in de mind, in plaats van mijzelf te vertrouwen en mij realiseren dat niets van wat ik mij inbeeld te vertrouwen is en in feite zelf-bedrog is want in verbeelding zal alles naar mijn hand gezet zijn en overtuig ik mezelf door middel van een hallucinatie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd beslissingen nemen gebaseerd op een hallucinatie in plaats van mezelf te vertrouwen hier in adem om als mezelf hier in overweging van de fysieke gebeurtenis en de woorden die gesproken zijn, een oplossing te zien/vinden die best is voor iedereen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd toegeven aan de angst als sociale druk in plaats van een en gelijk te staan aan de anderen en in adem hier mijn antwoord te schrijven gebaseerd op wat ik zie dat best is voor iedereen en dat een oplossing vormt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijzelf in mijn fysieke gedrag inferieur plaatsen en mij bij deze onderwerpen aan de angst van anderen, in plaats van hier te staan en te zeggen ik aanvaard dit niet en mezelf te vertrouwen in gezond verstand.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de anderen te kwalificeren in plaats van hen te zien als een en gelijk als mezelf en van daaruit mezelf te vertrouwen en niet minder van mezelf te aanvaarden dan eenheid en gelijkheid.

Fysieke commitment:  Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als een situatie opkomt van misverstand, onduidelijke communicatie of manipulatie, mezelf onmiddellijk te stoppen in adem en te kijken naar de situatie als een en gelijk als mezelf en te sturen in gezond verstand.

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als een dergelijke situatie opkomt, in plaats van het reactie patroon te volgen, mezelf vertragen in adem en te zien wat hier is aan oplossingen en mij realiseren dat het niet persoonlijk te nemen is.

Ik engageer mijzelf ertoe om mezelf uit te drukken in momenten van conflict, in plaats van conflict ten allen koste te mijden uit angst dat ik 'verlies'.

Ik engageer mijzelf ertoe om te ademen en te focussen op mijn fysieke lichaam hier, en hier te kijken naar hoe ik de situatie kan sturen op een manier die best is voor iedereen.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 186 - Communicatie en verbeelding Deel 7

Artwork Marlen Vargas Del Razo

Reactie Commitment: Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als een punt van onduidelijke communicatie opkomt mezelf een moment van adem te geven om te kijken naar de partijen en naar de woorden om te zien wat er feitelijk gezegd wordt zodat ik kan zien wat de beste oplossing zou zijn.

Ik engageer mijzelf ertoe in een moment van 'druk' mezelf te vertrouwen in adem hier en in eenvoud de oplossing naar voren te brengen gebaseerd op wat ik kan zien.

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer ik twijfel - te stoppen en geen enkele beslissing te nemen totdat ik feitelijke klaarheid heb.

Ik engageer mijzelf ertoe om mijzelf te vertragen in adem zodat ik ik van dergelijke gebeurtenissen niet 'meer' maak dan wat het is en ik de situatie in eenvoud kan sturen, ipv mezelf te onderwerpen aan energie en onzekerheid.

Ik engageer mijzelf ertoe om geduld te hebben met mijzelf en anderen in communicatie ipv de schuld te geven  en te veroordelen.

Ik engageer mijzelf ertoe zelf als de oplossing te staan als voorbeeld van communicatie die best is voor iedereen en niet minder van mezelf te aanvaarden.

Ik engageer mijzelf ertoe om mijzelf te vertragen in adem en niet te spreken/reageren totdat ik vanbinnen stil ben en ik in helderheid kan zien wat best is voor iedereen.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 185 - Communicatie en Verbeelding Deel 6

Reactie dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd kwaad worden wanneer ik een mail zeg en meteen veronderstellingen maken mbt de andere persoon.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te reageren met angst en woede.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd omdat ik mezelf niet vertraagde in adem, mij laten meeslepen door een energie/emotie gebaseerd op woede/angst - omdat ik geloofde dat de andere dit of dat gedaan had of mij probeerde te manipuleren zonder zelf iets te moeten doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op de andere projecteren dat hij binnenwegen neemt en zichzelf niet confronteert en dus laf is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te beginnen reageren dmv emotie in plaats van mezelf te stoppen in adem en indien nodig bij de reactie onmiddellijk zelf-vergeving te spreken zodat ik tot klaarheid kan komen mbt deze situatie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een beslissing nemen in onzekerheid en gewoon voor de zekerheid datgene willen doen waarmee mijn mind bekend is en geen risiso's willen nemen - en dus ook geen verantwoordelijkheid nemen voor mezelf en de situatie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het afhandelen van een situatie ovelaten aan de mind als het geautomatiseerde deel van mezelf dat enkel handelt gebaseerd op angst - in plaats van mezelf een instructie te geven in klaarheid die best is voor iedereen en mezelf te sturen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf in het nauw gedreven voelen en denken dat c en x proberen alles van zich af te schuiven en te laten lijken dat ik diegene ben die een fout begaan heeft.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de communicatie niet gebruiken om tot klaarheid te komen want ik zie dat ik met woorden de situatie had kunnen sturen op een professionele manier, maar in plaats daarvan aanvaardde ik paniek en probeerde ik de situatie te regelen 'onder te tafel' dmv manipulatie - dit is onaanvaardbaar.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te manipuleren wanneer er een kans bestond om duidelijk te communiceren en verantwoordelijkheid te nemen voor een situatie waarin andere betrokken zijn als mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het pad kiezen van de minste weerstand als angst en gwoonte, en hiermee het wereld-systeem aanvaarden van misbruik en ongelijkheid omdat ook daar angst en compromis de hoeksteen is van alle relaties.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in naam van allen 'te kiezen' voor wat mijzelf het beste uitkwam gebaseerd op angst en onzekerheid, in plaats van een en gelijk te staan met mijn verantwoordelijkheid en de realisatie dat wat ik aanvaard in mezelf ik ook toewens aan alle anderen.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 184 - Communicatie en verbeelding Deel 5

Commitment dimensie:  Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als een moment van conflict in communicatie opkomt mezelf te stoppen in adem ipv in de verdediging te gaan en mezelf een en gelijk te plaatsen hier met alle participanten.

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als een conflict opkomt in communicatie mezelf te vertragen in adem zodat ik kan zien hoe een reactie in mij ontstaat en ik kan beslissen hier niet aan deel te nemen en hier te zijn in adem als een en gelijk als mijn lichaam.

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als een conflict opkomt in communicatie in eerste instantie zacht (gentle) te zijn voor de andere participanten als mezelf en mezelf niet af te scheiden dmv een reactie en achterklap.

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als een moment opkomt van verwarring en escalatie in communicatie mezelf te stoppen in adem en te kijken naar hoe dit misverstand/deze situatie ontstaan is en deze dan te sturen door te communiceren in gelijkheid en gezond verstand met de deelnemers.

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als achterklap in mij ontstaat nav een situatie van 'slechte communicatie', mezelf te stoppen en in plaats van de schuld te geven zelf verantwoordelijkheid te nemen om duidelijke communicatie te starten.

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als ik zie dat iemand misbruik maakt en er is een mogelijkheid in gezond verstand te communiceren bij wijze van ondersteuning, dit te doen door mezelf te vertragen in adem en mezelf gelijk te plaatsen als de ander en te spreken.

Ik engageer mijzelf ertoe om nederig te zijn in het lopen van dit punt omdat ik mij realiseer dat ikzelf ook nog bezig ben mezelf te perfectioneren in communicatie en ik dus niet van anderen kan verwachten dat zij perfect communiceren.

Ik engageer mijzelf ertoe werkelijk een en gelijk te lopen met anderen als mezelf en hierin geduld te hebben zoals ik geduld heb met mezelf en ervoor zorgen dat ik niets minder van mezelf aanvaard dan wie ik werkelijk ben.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 183 - Communicatie en Verbeelding Deel 4

Achterklap dimensie:  Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in achterklap mijzelf emotioneel opwinden en mij inbeelden hoe ik de ander 'op zijn plaats zet'

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geobsedeerd te zijn met de idee dat het probleem werkelijk bij c ligt - in plaats van mij te realiseren dat ik enkel mijn eigen mind zie, dwz mijn eigen geprojecteerde issues.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in achterklap lange conversaties voeren waarin ik 'slimme argumenten gebruik' om mijzelf in een superieure positie te plaatsen en de andere 'een lesje te leren' en in een inferieure positie te plaatsen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf afscheiden van mezelf als een en gelijk als mezelf dmv projectie en oordelen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de ander te veroordelen, maar dat was in feite het gevolg van ik die mezelf veroordeelde in een moment van twijfel, waarbij ik niet op mijn strepen stond toen ik er klaar voor was maar in plaats daarvan toegaf aan sociale druk uit angst voor gezichtsverlies.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een ander willen beschermen tegen gezichtsverlies.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de ander proberen te beschermen in plaats van recht vooruit de situatie communiceren in gelijkheid.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de onoprechtheid van de ander beschermen waarmee ik het statement maak dat ik ook mijn eigen onoprechtheid zal beschermen en rechtvaardigen in plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in plaats van even te stoppen en gezond verstand te gebruiken zodat ik kan zien wat er gaande, is mezelf laten meeslepen in de reactie en geloven dat ik snel iets moest doen/zeggen - uit angst voor escalatie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn voor een conflict in plaats van mij te realiseren dat indien ik in mijn recht sta ik niet noodzakelijk een conflict moet schuwen en ik direct mag zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geloven dat ik geen macht had in de situatie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet vertrouwen maar toegeven aan 'druk' - hetgeen in feite zelf-manipulatie is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf opofferen voor een patroon dat geen leven is en waarin ik niet zou willen bestaan

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de opportuniteit niet grijpen om te experimenteren met communicatie en zien hoe ver ik het kan pushen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet in de schoenen plaats van de anderen maar enkel mijn eigen verantwoordelijkheid willen onttrekken door eronder uit te muizen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd T bewonderen omdat ik zie dat hij niet bang is om volledig direct te zijn en geloven dat ik dit niet kan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat deze directheid buiten mijn bereik ligt en bijgevolg 'meer' is dan mij en mezelf aanvaarden als 'minder' dan deze directheid.

Ik ondersteun mezelf met het leven van directheid als mezelf - in de realisatie dat alles als mezelf hier is en dus hier is voor mij om geleefd te worden als een en gelijk als mezelf !

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 182 - Communicatie en Verbeelding Deel 3

Verbeelding dimensie:  Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij inbeelden dat ik tegen C zou spreken en hem 'in zijn gezicht zou zeggen' wat ik denk.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij inbeelden dat ik kwaad wordt en de ander zwart maak in mijn verbeelding.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd zo ver gaan dat ik conversaties voer in mezelf in plaats van adem te halen en te stoppen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij minderwaardig voelen in de job want 'het kan niemand schelen' en mij niet gewaardeerd voelen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de anderen de schuld geven van hun werk niet voldoende serieus te nemen en niet vooruitziend genoeg te zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd van anderen volmaaktheid verwachten en meteen de schuld geven aan anderen omdat ik denk dat ze zich niet genoeg in mijn plaats stellen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd proberen een probleem richting te geven in de mind in plaats van te stoppen en te zien in welke mate ik het kan sturen in de fysieke werkelijkheid.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een probleem een obsessie laten worden in plaats van mezelf te onderzoeken en te kijken naar mijn uitgangspunt in zelf-oprechtheid.

Verbeelding commitment: Ik engageer mijzelf ertoe om mezelf te vertragen in adem en te kijken naar mijn participatie ipv in verbeelding een probleem proberen uit te vechten.

Ik engageer mijzelf ertoe wanneer zulk een punt opkomt, in plaats van in de mind aan een gevecht te beginnen, te stoppen en voor mezelf de issue op papier uitschrijven en zien hoe ik dit best richting kan geven op een manier die best is voor iedereen.

Ik engageer mijzelf ertoe aan te tonen dat spreken en handelen in verbeelding een vorm van wanhoop is en het het opgeven is van verantwoordelijkheid - omdat verantwoordelijkheid enkel zinvol is in de context van de fysieke werkelijkheid.

Ik engageer mijzelf ertoe aan te tonen dat alle problemen die bestaan kunnen worden opgelost in de fysieke werkelijkheid zonder gebruik te maken van verbeelding.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 181 - Communicatie en Verbeelding deel 2

De gedachte die ik hier zie opkomen is dat ik mezelf zie falen op een punt in de toekomst en dit 'falen' aanvaard als 'realiteit' waarvoor ik dan, zoals in vorige post uitgelegd, anderen begin met de vinger de wijzen.

Gedachte dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd plotseling een gedachte van falen laten opkomen en deze geloven - deze mogelijkheid als mijn toekomst uit te spelen in mijn geest - en vervolgens in angst te zoeken naar wie ik hiervoor de schuld kan geven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat falen een creatie van de geest is en gebaseerd is op geloof, net als een religie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn verwachting van een laag resultaat persoonlijk te nemen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geloven in de gedachte van te falen - in plaats van mij te realiseren dat indien ik mezelf onvoorwaardelijk toeleg op wat ik moet doen, de resultaten vanzelf zullen volgen en indien dit niet zo is dan weet ik dat er een probleem aangewezen kan worden dat niets te maken heeft met mijn performantie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de situatie persoonlijk nemen ipv in te zien dat het hele systeem bijdraagt aan mijn 'resultaat' en dat mijn impact in dat opzicht slechts beperkt is

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in een moment deze gedachte van mogelijk falen als mijn realiteit te aanvaarden in plaats van mezelf te vertrouwen hier in adem en gewoon verder te werken adem per adem en mezelf te sturen - en de gedachte te negeren.

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als deze of een gelijkaardige (of eender welke) gedachte opkomt mezelf te stoppen in adem en mezelf niet te laten afleiden van wat ik aan het doen ben.

Ik engageer mijzelf ertoe om in plaats van aan mezelf te beginnen twijfelen omwille van een loutere gedachte - het te houden bij de fysieke werkelijkheid en wat hier en nu verifieerbaar is.

Ik engageer mijzelf ertoe om mezelf te vertragen in adem zodat ik kan zien hoe en wanneer een gedachte opkomt zodat ik kan beslissen om te zeggen 'neen' en de gedachte niet te volgen, en mezelf te vertrouwen in gezond verstand als een en gelijk als mijn lichaam.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 180 - Communicatie en Verbeelding Deel 1

Angst dimensie: ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat als mijn resultaten niet overeenkomen met de verwachtingen dit tegen mij gebruikt zal worden

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat als mijn resultaten niet overeenstemmen met de verwachtingen ik mijn job kan verliezen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de ander ervan de schuld geven inefficiënt te zijn en zelf geen verantwoordelijkheid daarin nemen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken dat ik niets kan zeggen en niet gelijk staan aan de situatie

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd T ervan de schuld geven dat ik mijn cijfer niet kan halen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet kijken naar waar ikzelf mezelf kan verbeteren om het cijfer te halen of welke andere aanpassingen nodig zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd vaak niet met T te willen meewerken omdat ik geen bevelen van hem wil krijgen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd T mij te laten gebruiken als slaaf ipv te bespreken wat een goede taakverdeling is

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op T projecteren dat hij geen initiatief neemt, dat hij wacht totdat het te laat is, niet geïnteresseerd is, en enkel bekommerd is om het redden zijn eigen vel. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet in te zien dat dit een projectie is van mezelf en dus vergeef ik mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten gelijk te staan met anderen in het nemen van initiatief - in alle domeinen van mijn leven -  maar ook aspecten toe te laten waarin ik wacht totdat het te laat is en iemand anders mij een opmerking geeft; ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet geïnteresseerd te zijn en enkel belangstelling hebben in hoe ik zelf voor mezelf aandacht kan krijgen; ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en, geaccepteerd enkel bekommert zijn over mijn goede reputatie en hoe ik door de wereld gezien wordt. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd enkel kijken naar hoe ik aanvaard kan worden en toegejuicht kan worden door de sociale groep in plaats van mezelf te aanvaarden en waarderen en mezelf te bewegen in het nemen van initiatief gebaseerd op begrip/inzicht in wat het beste is voor iedereen, ongeacht de feedback de ik krijg.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet pro-actief te communiceren met alle delen van mezelf met wie ik een relatie van verantwoordelijkheid ben aangegaan, en in plaats daarvan hopen dat een hoger systeem/instantie ingeschakeld wordt om verantwoordelijkheid te nemen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat tenzij ik iets communiceer/richting geef dmv communicatie het ongestuurd zal blijven en anderen dan ook het excuus kunnen gebruiken dat iemand anders het zal doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd opzettelijk issues onderdrukken en niet communiceren wanneer ik weet in een moment dat het besproken moet worden om een richting te krijgen, maar in plaats daarvan laat ik mezelf de issue 'vergeten' omdat ik geen verantwoordelijkheid wil nemen.

Angst commitment: Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als ik me ergens van bewust ben en kan zien dat iets richting moet krijgen, mezelf te PUSHEN om dit op tafel te leggen en te bespreken in plaats van heimelijk te plannen van hoe ik eronderuit kan komen zonder gevolgen

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer ik zie dat ik begin een ander de schuld te geven onmiddellijk te stoppen en het punt terug naar mezelf te brengen en onderzoeken hoe ik persoonlijk aan deze situatie heb bijgedragen en vervolgens zelf 100% verantwoordelijkheid nemen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd verwachten dat anderen zouden veranderen zonder zelf als voorbeeld te staan van verandering.

Ik engageer mijzelf ertoe om te stappen als voorbeeld en mij ervan te weerhouden anderen commentaar te geven in de mind - hetgeen enkel aangeeft dat ikzelf nog niet volledig stap in zelf-verantwoordelijkheid maar dat ik nog steeds uitwegen zoek om anderen de schuld te geven. 

Ik engageer mijzelf ertoe te stappen als voorbeeld van verandering en hoe te leven/communiceren en samen te werken in eenheid en gelijkheid - alvorens een ander op de vingers te wijzen en mij steeds te realiseren dat zulk een oordeel enkel een reflectie is van dat stuk van mezelf waarin ik nog geen duidelijke verantwoordelijkheid genomen heb.

http://lite.desteniiprocess.com 

Dag 179 - Droom Deel 8

Consequentie dimensie: Ik realiseer me en begrijp dat als ik mezelf niet stop in het herhalen van dit patroon van paranoia en onderdanigheid ik in angst zal blijven bestaan en ik daarmee het bestaan van angst in deze wereld ondersteun en daarmee het bestaan van inferioriteit.

Ik realiseer me en begrijp dat angst en inferioriteit vormen van zelfbedrog zijn als excuses om geen verantwoordelijkheid te nemen en mezelf te vertrouwen in zelf-expressie.

Ik realiseer me en begrijp dat ik de ervaring tegenover mijn c zelf creëer en herhaal, in plaats van in mijzelf deze ervaring te stoppen door te ademen en mij te realiseren dat ik hier ben ongeacht wat er gebeurd en er mij niets kan 'overkomen'.

Ik realiseer me en begrijp dat deze wereld helemaal anders kan zijn indien we lostlaten van angst en inferioriteit en in plaats daarvan beginnen te leven als één en gelijk en onszelf met elkaar uitdrukken in eenheid en gelijkheid.

Ik realiseer me en begrijp dat enkel mijn zelfgecreëerde angst hieraan in de weg staat en ik dus zelf de moed moet opbrengen om mijzelf te bewegen in momenten van twijfel en daarin mijzelf te vertrouwen en te doen wat beste is voor iedereen.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 178 - Droom Deel 7

Fysieke dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd onzeker te zijn in mijn fysieke handelingen in plaats van hier te zijn in adem.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten mijzelf te gedragen als iemand die paranoïde is en mijzelf in momenten niet toelaten op te staan om iets eenvoudigs te gaan doen omwille van zelf-gecreëerde angst.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf compromitteren in mijn handelingen en hoe ik mijzelf rondbeweeg - omwille van ideeën in de mind en wat er hoegenaamd van mij verwacht wordt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het leven moeilijk en gecompliceerd maken ipv mezelf te vertrouwen in gezond verstand.

Fysieke commitment: Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik merk dat ik mezelf begin te beperken  en het mijezelf moeilijk maken owv angst, dan stop ik mezelf en breng ik mezelf hier in adem als een en gelijk aan mijn lichaam.

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als ik me benauwd voel, te ademen en me te realiseren dat ik dit zelf creëer en ik dit ook zelf kan stoppen in elk moment door te handelen op een manier die best is voor iedereen en dus ook voor mezelf en daarin mezelf te vertrouwen.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 177 - Droom Deel 6

Reactie Dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te reageren met paniek in de onderbuik en een gevoel van stress omdat ik geloof dat elk moment iemand me een opmerking kan geven mbt wat ik aan het doen ben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf machteloos te voelen en alsof ik elk moment getroffen kan worden door een externe kracht als het systeem.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd onzeker stappen in plaats van hier te zijn in en als mijn stappen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd panikeren bij de gedachte dat ik even van mijn bureau weg moet om een tel te plegen - omdat ik geloof dat eender wat tegen mij gebruikt kan worden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geen idee hebben van wat nu feitelijk aanvaardbaar is en wat niet.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd deze onbekendheid aanvaarden als mijn realiteit in plaats van ervoor te zorgen dat ik exact weet wat mijn positie is en waar ik sta.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te saboteren door mezelf niet te informeren naar wat mijn positie is en waar ik feitelijk sta - en in plaats daarvan alle verantwoordelijkheid overlaten aan het systeem.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het systeem aanvaarden als 'meer dan mezelf'  omdat ik het blijkbaar niet begrijp in plaats van me te realiseren dat ik opzettelijk geen inspanning gedaan heb om het volledig te doorgronden en te begrijpen hoe het werkt en wat mijn positie daarin is - zodat ik achteraf kan zeggen dat ik het niet begreep en daarom was ik bang.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf schuldig voelen wanneer ik even niet werk in plaats van me te realiseren dat ik deze voorwaarde zelf aan mezelf opleg - en dit niet een externe factor is.

(Wordt vervolgd)

Dag 176 - Droom Deel 5

Lees Deel 1 van deze blog

& Deel 2
& Deel 3
& Deel 4

Achterklap dimensie:  Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in plaats van mij te realiseren dat ik door verbeelding en herinnering de angst in mezelf gecreëerd heb, vervolgens tegen mezelf beginnen praten als een manier om te vergoelijken wat ik aan het doen en ben en dat het ok is, ofwel mij inbeelden dat ik het uitleg aan 'mijn overste' of mij inbeelden dat ik bevraagd wordt en mij inbeelden hoe ik antwoord en wat ik zou kunnen zeggen - en voorts hoe ik 'kwaad wordt' en de ander vervolgens de schuld kan geven en ik dan het slachtoffer kan spelen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mezelf een bedreiging te creëren door verbeelding gebaseerd op herinnering - en daarop te reageren met achterklap (=backchat), in plaats van onmiddellijk te stoppen en mezelf hier te brengen in adem en mij te realiseren dat er in fysieke werkelijkheid niets gebeurd is en ik het mij allemaal inbeeld.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat ik mezelf moet verdedigen tegenover een denkbeeldige beschuldiging - in plaats van mezelf te waarderen en vertrouwen en mij te realiseren dat zolang ik binnen het verwachtingspatroon handel er mij niets kan gedaan worden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd proberen mezelf te sturen in achterklap in plaats van mezelf te realiseer dat ik mezelf opeet en mezelf verzwak.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten en geaccepteerd inzien dat de gebruikte tactiek een specifiek mindcontrol methode is waarbij op onvoorspelbare momenten een commentaar/opmerking gegeven wordt of er plotseling iets gedramatiseerd wordt - met als doel onzekerheid te creëren - in plaats van mezelf te vertrouwen in gezond verstand en mij te realiseren dat ik mezelf niet kan verliezen en dat wat er ook gebeurd ik mezelf kan oprapen en terug kan opstaan.

Achterklap commitment: Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als achterklap opkomt meteen te stoppen in adem en te kijken naar de situatie in gezond verstand en mezelf te vertrouwen dat ik een realistische inschatting van de situatie kan maken.

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als ik paranoia creëer in de mind onmiddellijk te stoppen en mij te realiseren dat ik mezelf toelaat beïnvloed te worden door een opzettelijk toegepaste tactiek die enkel kan functioneren als ik mezelf toelaat mezelf te verzwakken in achterklap. Wanneer ik hier ben als één en onverdeeld in adem dan stap ik hier in elk moment in zelfvertrouwen en kan een 'externe tactiek' mij niet beïnvloeden.

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als achterklap opkomt meteen te stoppen en te kijken naar de eenvoud van de situatie en mijzelf te sturen in gezond verstand.

(Wordt vervolgd)

Day 175 - Self-forgiveness on project

The way it worked is that I sat in the train and suddenly have this cool image/picture of myself and think it could be cool to have it on a website. Instead of questioning myself I then went on and started thinking about creating a website around together with the other guys, and the way this would be perceived by others as looking very professional. So, it all started out as an energy based on a picture.

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to not inform the other people I involve of my startingpoint.

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to within my decision not access what would work best within the context of the group and what is already being done – and rather do my own thing and impose this on the other members of the group without even understanding why I want things a certain way.

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to stick to my energy instead of opening op a point in common sense and merely pushing through my DESIRE.

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to have ideas’ without practically walking the implications of executing it all the way in equality with others.

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to not stop myself when seeing the startingpoint – but believing I can change my startingpoint seemingly and that the origin is not relevant – yet without investigating how/why the thought prompted me to act.

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to not properly dissolve the attention seeking pattern and the seeking of recognition – and within this not be aware of how my mind will trow up a bait.

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to involve others in a project without FIRST clearing my startingpoint and making sure that what I want is actually best for all.

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to be gullible towards my own mind instead of trusting myself in common sense.

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to get irritated when I didn’t get what I want.

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to not stand equal with the others within looking at an idea but instead seeing my idea as superior but without being able to explain why.

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to not pace myself within breath and walk a point in space time before going to the execution phase and involving others.

I commit myself to slow myself down in breath and see when/how an idea/picture will originate as bait.

I commit myself to investigating my startingpoint through writing before calling on others to implement something, so that I am sure that the effort will be best directed towards what is best for all.

I commit myself to openly communicate my ideas with the group to crossreference my intentions instead of doing it in the side semi-secretly because I perceive myself to be superior and not needing to communicate what I am doing.

I commit myself to stand equal to the group practically through sharing and crossreferencing my idea’s/plans with others so that the outcome is always best for all.

So - within this i see I need to change my startingpoint if I am going to continue my participation with this website and make sure that it is best from the start !

Day 174 - self-forgiveness on walking away as spitefullness

An event took place where V showed me a point of behavior of mine to which I reacted - and thus the scene unfolded. 

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to suppress myself as I go to sleep and go to bed with pain

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to think I can only change this with the other and I need to communicate with the other

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to think that what the other is doing was more important and therefore I don’t have the right to interfere

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to be silly when I came to V instead of giving a solution

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to go into inferiority and wanting to please to appease the situation

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to follow my reaction and find a reason to walk away because I don’t want to deal with this

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to have a resistance in dealing with an issue that comes up because I think "the other one is just going to abuse me"

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to actually think the other can "abuse me" instead of realizing I can only abuse me

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to not take the opportunity to communicate because I took it personal and perceived V was going to ‘win’ and I would feel inferior

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to feel inferior whenever V is pointing something out to me that I am doing – and react with spitefulness

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to sabotage the evening by walking away and already making up my mind that I will not communicate

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to blame V because ‘she didn’t want to communicate but reacted with anger’

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to hold the slightest point against V so that I don’t have to communicate but I can say that the other one is abusive anyway and I am a victim here

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to not breathe and stop my reaction but instead react in self-righteousness and ‘decided’ to walk away as my ‘free choice’

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to not be committed to stop allpatterns in me and between us by taking initiative to resolve issues

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to afterwards use patchwork as manipulation to be friends again

I commit myself to when a point comes up to support myself with breathing and pushing myself to communicate instead of using an excuse to walk away

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to react in anger because V was ignoring my self-forgiveness

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to want to satisfy V instead of taking responsibility for the point and changing myself

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to expect V to change instead of me taking directive principle within me to change

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to stop self-forgiveness just because I was not getting the right feedback and because V got angry

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to submit to the anger and believe I must now stop and go away

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to first provoke and then blame the other for reacting

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to try and punish V because she had raised this point and she doesn’t have the right to do that and expect me to still like her

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to base the relationship on liking each other where I feel betrayed if the other stops liking me and then I will punish the other back

I forgive myself that I have accepted and allowed myself to be spiteful within walking away and deliberately creating a situation of harm and suffering instead of giving a solution

I commit myself to stop this pattern and take responsibility

I commit myself to when such a point is opened up – stay with the person instead of getting upset and walking away

I commit myself to stop my shit and get to self-forgiveness

I commit myself to hear what the other says and standing in their shoes to see what is being said as an equal

I commit myself to breathe instead of taking it personal which is just an excuse to not change

I commit myself to be humble when a point comes up that is being shown to me - and immediately take practical self-responsibility through effective communication/self-forgiveness and self-corrective action. 

Dag 173 - Droom Deel 4

Verbeelding dimensie: ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij inbeelden dat ik commentaar krijg wanneer ik opsta of iets doe en dat ik door angst overvallen zal worden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geloven dat de ander het op mij gemunt heeft en mezelf dus innerlijk in bescherming zetten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij inbeelden dat ik betrapt wordt wanneer ik een minuut te lang neem.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geloven dat er in die mate op mij gelet wordt en dat ik elk ogenblik een opmerking kan krijgen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat ik mijn 'vrijheid' verlies.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat ik mijn voorrecht verlies.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn om een slaaf te worden - ipv mij te realiseren dat ik dit reeds ben.

Verbeelding engagement: Ik engageer mijzelf ertoe om mijn verbeelding te stoppen en mij te realiseren dat dit slechts een manier is om mezelf te manipuleren want ik begin te reageren op fictieve gebeurtenissen in plaats van hier te zijn in adem en mijzelf te sturen.

Ik engageer mijzelf ertoe om verbeelding te stoppen als de mind control doe het is in de realisatie dat wie ik ben geen verbeelding nodig heeft om te bestaan en te handelen

Ik engageer mijzelf ertoe om te tonen dat er geen verbeelding nodig is in deze wereld en dat wie we werkelijk zijn zichzelf kunnen uitdrukken en spreken en handelen en plannen zonder het gebruik van verbeelding als een uit de hand gelopen innerlijke dimensie.

Ik engageer mijzelf ertoe te blijven bij de eenvoud van adem in het moment en wanneer en als verbeelding begint onmiddellijk te stoppen en mezelf hier te brengen in adem - zodat ik kan zien: ik ben hier en de verbeelding was allemaal niet reëel.

(Wordt vervolgd)

Dag 172 - Droom Deel 3

Lees Deel 1 van deze blog
& Deel 2

Gedachte dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een gedachte hebben van mezelf in relatie tot de baas.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een gedachte hebben van ikzelf die ontslagen wordt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf onderwerpen aan een denkbeeld als projectie van ikzelf die ontslagen wordt en hoe ik me daarbij zou voelen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat ik alles moet doen om te vermijden dat mijn angst-denkbeeld bewaarheid wordt en paranoïde worden en geloven dat mijn angstbeeld zich elk moment op onvoorspelbare manier kan realiseren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd dit denkbeeld geloven - in plaats van mij te realiseren dat ik dit denkbeeld in de mind verzonnen heb als een hyper-realiteit die op geen enkele manier HIER is.

Gedachte commitment: Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer deze gedachte opkomt mij gewoon te realiseren dat dit de programmatie van het systeem is en dat ik dit eenvoudig kan negeren en mezelf kan vertrouwen in gezond verstand en dat ik zelf kan inschatten wat ik redelijkerwijs moet verwachten en wat niet.

Ik engageer mijzelf ertoe om mezelf te vertragen in adem en niet langer te trappen in de gedachte als angstbeeld van "wat als..." hetgeen ik 100% zelf gefabriceerd heb in de mind en niets met de realiteit te maken heeft.

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer een stuk informatie mij niet duidelijk is om de stabiliteit van mijn situatie te kunnen inschatten ik er alles aan doe om alle informatie te bekomen die ik nodig heb voor het inschatten van de realiteit - zodat ik duidelijker kan zien wat realiteit is en wat mijn verbeelding.

Dag 171 - Droom Deel 2

Lees Deel 1 van deze blog

Angst commitment: Ik engageer mijzelf ertoe te ademen wanneer ik in deze situatie ben en mezelf te vertragen zodat ik mezelf niet laat meeslepen in angst

Ik engageer mijzelf ertoe om te tonen hoe ik kan leven zonder angst en dat ik kan handelen zonder mij op angst te moeten baseren.

Ik engageer mijzelf ertoe om de angst in mijzelf uit elkaar te halen en te lopen totdat ik kan leven en bestaan zonder angst.

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer ik iets wil doen - dit gewoon te doen en geen verdachtheid te creëren van hoegenaamd verboden handelingen maar mezelf gewoon te vertrouwen en mijn gezond verstand te gebruiken.

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer ik iets wil doen gewoon de kortte weg te nemen en niet te proberen iets te verbergen omdat ik een bepaalde indruk wil wekken.

Ik engageer mijzelf ertoe om te handelen op een manier die ondersteunend is voor mezelf door mijn angsten te negeren en opzettelijk voor datgene te kiezen wat de eenvoudigste oplossing is van het moment.

Ik engageer mijzelf ertoe om te doen wat het beste is voor mezelf en anderen als mezelf - en dit met mezelf af te stemmen in adem waar ik kan checken dat wat ik doen werkelijk best is voor iedereen.

Ik engageer mijzelf ertoe aan te tonen dat ik kan lopen zonder angst in een omgeving waarin angst als motivator gebruikt wordt en ik mezelf kan sturen in zelf-motivatie en zelf-beweging in adem.

(Wordt vervolgd)

Dag 169 - Moodswings Deconstructie Deel 7

Consequentie dimensie: Ik realiseer me en begrijp dat als ik mezelf toelaat en accepteer bezeten te worden door moodswings en ik moodswings laat bepalen wie ik ben - ik mijn macht en zelfsturing volledig afsta aan de mind en ik daarmee toestemming geef aan alles wat mij mag overkomen en ook wat er de wereld mag overkomen.

Ik realiseer me en begrijp dat als ik controle laat aan de mind ik verantwoordelijkheid van mezelf afsta en ik niet meer mijn eigen oorsprong ben maar slechts een blad in de wind

Ik realiseer me en begrijp dat het noodzakelijk is dit punt te lopen in detail en moodswings voor altijd te stoppen om ook een begin te maken met het stoppen van emoties en fanatisme in de wereld.

Ik realiseer me en begrijp dat moodswings niet verschillend zijn van een loterij en dat indien ik deze loterij in mezelf aanvaard ik ook de loterij aanvaard als het kapitalistische systeem in de wereld dat op arbitraire wijze de helft van de bevolking arm maakt om een kleine minderheid in luxe te doen waden.

Ik realiseer me en begrijp dat de oplossing ligt in het dagelijks schrijven en stabiliseren van mezelf in en door zelf-vergeving en in het aantonen dat moodswings slechts het gevolg zijn van opvoeding/programmatie in een systeem gebaseerd op een loterij.

Ik realiseer me en begrijp dat de beste manier om de wereld voor te bereiden op het einde van moodswings is het ondersteunen van een gelijkheidsgeld-systeem waarin elkeen ondersteund zal worden om stabiliteit te vinden in zichzelf in zelf-expressie.

*Check deze gratis cusrus voor ondersteuning in hoe jezelf te stabiliseren en te stoppen een speelbal te zijn van je eigen MIND:  http://lite.desteniirpocess.com 

Dag 170 - Droom Deel 1

Droom: Ik ben in een zaal 'op het werk' en beslis plots om mijn jas uit te doen maar er is een 'andere reden' waarom ik dit doe alsof er iets gaande is en ik overtuig mijzelf en de anderen ervan dat ik het te warm heb en hoop dat de baas het gelooft. Dit doet me denken aan situaties op het werk waar ik op een paranoïde manier beslissingen moet maken aangaande het verlaten van mijn bureau, omdat ik even iets wil doen en niet de indruk wil wekken dat ik iets niet-werkgerelateerd doe. Dit punt heeft te maken met eigenwaarde (self-value) en zelf-vertrouwen.

Angst dimensie: ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat er plotseling iets tegen mij gezegd zal worden waardoor ik iets zal 'verliezen'.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet vertrouwen met eenvoudige handelingen op het werk uit angst dat dit er verdacht uit zie en mee te stappen in de paranoia van het management.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geloven dat ik bij het management in de schuld sta op een of andere manier.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een hele scene opvoeren wanneer ik iets eenvoudigs wil doen als naar het toilet gaan of naar beneden gaan om de indruk te wekken dat ik bekommert ben om de organisatie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd angst in mij te dragen in elk moment als onderdeel van mij en van wie ik ben - in plaats van in te zien dat het ook mogelijk is om te leven zonder angst en EFFICIENT te zijn en te doen WAT HET BESTE IS VOOR MEZELF zonder te bestaan in angst - maar gewoon hier te zijn in adem en mezelf te vertrouwen in gezond verstand.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat als ik een fout maak dit tot in het oneindige tegen mij gebruikt zal worden - in plaats van mij te realiseren dat indien ik mezelf vergeef en verantwoordelijkheid neem voor mijn fouten - al de rest in feite larie en apekool is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mee te stappen in de angst cultuur in plaats van mij te realiseren dat dit een mechanisme van controle is dat gebaseerd is op ANGST om niet eeuwig te bestaan.

(Wordt vervolgd)

Dag 168 - Moodswings Deconstructie Deel 6

Lees Deel 1 van deze blog
& Deel 2
& Deel 3
& Deel 4
& Deel 5


Fysieke dimensie:  Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd opzettelijk beginnen zwijgen en niet interageren met de ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd stil worden en niet meer participeren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd opzettelijk stil worden en niet meer participeren als een manier om aandacht te trekken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op een geïrriteerde manier met objecten omgaan in mijn omgeving en ze op een agressieve manier bewegen/behandelen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bezeten worden op een fysiek niveau en energie zodanig opstapelen/accumuleren dat ik werkelijk geloof dat ik een punt heb en nu moet en zal ik de anderen in mijn wereld misbruiken als mijn recht op wraak.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te participeren in energie en geloven dat wat ik ervaar reëel is in plaats van onmiddellijk te stoppen door mezelf in adem hier te brengen.

Fysieke commitment: Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als ik bezeten wordt door energie als een uitvoeisel van een moodswing, om mezelf te stoppen en mezelf in adem hier te brengen met een duidelijk statement van wie ik ben.

Ik engageer mijezelf ertoe wanneer en als een mood zich opstapelt/accumuleert als energie op een fysiek niveau - mezelf te stoppen in adem en zelf-vergeving spreken todat ik zie hoe ik dit gecreëerd heb in eigenrechtigheid als achterklap.

Ik engageer mijzelf ertoe moodswings bloot te leggen als een vorm van zelf-gecreëerde bezetenheid en dus een vorm van fundamentalisme waarin energie belangrijker wordt dan wat reëel is als de fysieke werkelijkheid.

dag 167 - Moodswings Deconstructie Deel 5

Lees Deel 1 van deze blog
& Deel 2
& Deel 3
& Deel 4


Reactie dimensie: ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een negatief gevoel aanvaarden als mijn realiteit en vanbinnen geïrriteerd worden tov alles wat er rondom mij gebeurt/mis kan lopen

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te stappen als bezetenheid met irritatie en te participeren in de reactie in plaats van mezelf te stoppen omdat ik geloof dat als ik mijn irritatie volg ik uiteindelijk zal 'winnen' en 'gelijk hebben'.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd irritatie gebruiken om mijn omgeving te manipuleren en zo iets gedaan (of aandacht te krijgen) in plaats van mezelf te stoppen en onmiddellijk zelf-vergeving te spreken totdat ik zie hoe ik dit gecreëerd heb.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf isoleren in irritatie in plaats van te ademen hier en onmiddellijk zelf-vergeving te spreken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd voordat ik spreek mezelf niet te stoppen zodat ik zeker ben dat ik niet spreek uit reactie als irritatie.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer ik weet dat ik energetisch geladen ben toch woorden spreken om mijn standpunt hoegenaamd te verdedigen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geen zelf-verantwoordelijkheid nemen tav de energie als irritatie - en omdat ik deze controle aanvaard over mezelf, probeer ik anderen in mijn wereld evenzeer te controleren.

Reactie commitment: Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als een irritatie opkomt onmiddellijk te stoppen en ademen en mijzelf neer te zetten hier in adem.

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als irritatie in mij opkomt dit te communiceren aan de ander zodat ze weten dat ik bezig ben met een punt en dat het beter is even niet met mij te engageren.

Ik engageer mijzelf ertoe om mijzelf te vertragen in adem zodat ik kan zien/vinden waar/wanneer ik een irritatie zou toelaten, om dan onmiddellijk te stoppen en mijzelf terug hier te brengen één en gelijk aan mijn fysiek lichaam.

Ik engageer mijzelf ertoe om aan te tonen dat de irritatie van moodswings in feite een verslaving/drugs is waaraan men deelneemt als een ontsnappingsroute in plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor zichzelf dmv zelfvergeving, schrijven en zelf-correctieve actie.

Dag 167 - Moodswings Deconstructie Deel 4

Lees Deel 1 van deze blog
& Deel 2
& Deel 3


Achterklap dimensie:  Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer ik zie dat ik bezig was in de mind te participeren - in het bijzonder wanneer het een punt betreft dat ik bezig ben te corrigeren - mezelf dan te veroordelen in achterklap en tegen mezelf zeggen "dat ik gefaald ben" - en een negatieve emotie beginnen genereren.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd over mezelf oordelen als mislukt wanneer ik zie dat ik gevallen ben in een punt dat ik bezig ben te corrigeren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd opgeven in mijzelf en mij frustreren over de situatie in plaats van mij te realiseren dat er iets niet werkt in mijn aanpak en dat ik het anders moet proberen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd kwaad te zijn op de ander en hierin achterklap hebben dat hij/zij diegene is die dit in mij veroorzaakt door zijn/haar gedrag.

Achterklap commitment: ik engageer mijzelf ertoe wanneer ik merk dat ik volledig weg ben in gedachten, onmiddellijk te stoppen en mezelf niet toe te laten een oordeel te hebben over mezelf dmv achterklap.

Ik neem verantwoordelijkheid voor mezelf en ik engageer mijzelf ertoe om wanneer ik zie dat ik getimelooped ben, mezelf te verzamelen en een nieuwe strategie/aanpak uit te werken mbt hoe ik dit punt moet lopen op een zo efficient mogelijke manier.

Ik engageer mijezelf ertoe om van zodra ik zie dat mijn woede zich richt op de ander vergezeld van achterklap dan onmiddellijk te stoppen in adem en zelf-vergeving te spreken om mijzelf te ondersteunen in het stoppen van MIJN PATROON.

Dag 166 - Moodswings Deconstructie Deel 3

Lees Deel 1 van deze blog 
& Deel 2

Verbeelding dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf projecteren dat ik iets anders doe en tegen iemand anders praat ipv datgene wat ik aan het doen ben voluit te doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in plaats van hier te zijn in en als wat ik doe mijn verbeelding gebruiken als een manier om mezelf apathisch te maken tov wat hier is omdat ik hoegenaamd liever iets anders wil doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf wegdenken uit de situatie in plats van gelijk tes taan metd e taak

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geloven dat wat ik doe saai is en dus heb ik entertainment nodig

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd verslaafd zijn aan moodswings als een manier om mijn dag te vullen en te bewegen van positief naar negatief

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bepaalde taken handelingen definieren als 'negatief' en dat naar een positieve tegengestelde te willen gaan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd dmv verbeelding dwz zelf-ontkenning mijn sitiuatie proberen te verbeteren.

Ik realiseer me en begrijp dat ik slechts iets kan beteken indien ik mezelf stuur hier in en als adem en mijn gedachten en verbeelding stop.

Verbeelding commitment: Ik engageer mijzelf ertoe te ademen zodat ik mezelf kan sturen één en gelijk aan het fysieke lichaam en ik geen afleiding nodig heb als verbeelding.

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als ik in een situatie ben van negativiteit, in plaats van mijn verbeelding te gerbuiken onmiddellijk zelfvergeving spreken en zelfcorrectieve statements te maken zodat ik mezelf opnieuw kan sturen in mijn fysieke handelingen/taken

Dag 155 - Moodswings Deconstructie Deel 2

Lees Deel 1 van deze blog

Angst commitment: ik engageer mijezelf ertoe de bezetenheid van moodswings in mezelf te stoppen door te ademen hier in elk moment - en mezelf niet toe te laten in energie te participeren.

Ik engageer mijzelf etoe het moodswing personnage uit elkaar te lopen totdat er geen mood meer in mij bestaat en deze geen controle meer kan nemen van wie ik ben.

Ik engageer mijzelf ertoe mijzelf te positioneren als adem in elk moment en niet minder van mijzelf te aanvaarden dan eenheid en gelijkheid.

Ik engageer mijzelf ertoe verantwoordelijkheid te nemen voor het bestaan van moodswings in mijzelf en deze wereld en aan te tonen dat moodswings het resultaat zijn van mindcontrol en gestopt kan worden door zelf-introspectie, schrijven en zelf-vergeving.

Gedachte dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een herinnering hebben van een figuur in mijn leven buiten mij die altijd zou bepalen hoe ik me voelde en waarvan ik geloofde dat ik afhankelijk was.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijzelf en mijn leven te ontwerpen in inferioriteit tov een ouderfiguur waarbij ik mezelf van deze afhankelijk maak mbt hoe ik mezelf ervaar en wie ik ben - zodat ik in elk moment deze andere de schuld kan geven van wat ik in mezelf toelaat in plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor wie ik mezelf heb toegelaten te worden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd deze andere figuur in mijn wereld plaatsen als het zwarte schaap dat ik altijd de schuld kan geven van hoe ik mezelf ervaar en wie ik ben - zodat ik nooit verantwoordelijkheid moet nemen voor mezelf en wat ik mezelf heb toegelaten en te worden.

Gedachte commitment: Ik engageer mijzelf er toe in elk moment te ademen en te zien/vinden hoe ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd minder te worden dan mijn eigen mind door een ander in mijn wereld als verantwoordelijk te aanvaarden in plaats van zelf volledige verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf en deze wereld als mezelf.

Ik engageer mijzelf ertoe alles van mijzelf in te zetten n het vinden van oplossingen voor deze wereld als mezelf een betere plaats te maken die cool is voor iedereen om in te leven in plaats van mezelf te verbergen in inferioriteit.

Ik engageer mijzelf ertoe te tonen wat de manieren zijn om verantwoordelijkheid te nemen voor jezelf en deze wereld en niet te stoppen tot deze wereld in feite een plaats is waar leven geëerd wordt.

Dag 154 - Moodswings Deconstructie Deel 1

Angst dimensie: ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd participeren in moodswings vanuit het geloof dat ik 'mezelf moet uitdrukken' en dat als ik deze ervaring in mezelf niet uitdruk naar anderen toe dan onderdruk ik mezelf. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet realiseren dat deze ervaring energetische bezetenheid is waarbij ik een injectie van energie aanvaard als een vlam van woede vanbinnen die voor mij volstaat om het moodswing personage te starten in mezelf en mijn wereld.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd moods te gebruiken in mijn wereld als een manier om aandacht te trekken en te krijgen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten en geaccepteerd wanneer een moment van irritatie en woede in mezelf opkomt mezelf te stoppen in plaats van te geloven dat ik energie moet volgen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat ik me beter zal voelen als ik even deze energie volg, in plaats van me bewust te zijn dat dit het begin is van mindcontrol en ik op deze manier telkens een personage herhaal ad nausea in plaats van ooit de cyclus te breken en te staan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de ander de schuld te geven voopr mijn moods omdat ik denk dat de ander deze in mij provoceerd, in plaats van mij te realiseren dat ik op deze manier mindcontrol valideer en bevestig want ik zeg dat wie ik ben bepaald wordt door een externe kracht buiten mij. 

(Wordt vervolgd)

Dag 153 - Ik neem dit persoonlijk!!! Deel 7

Lees Deel 1 van deze blog
& Deel 2
& Deel 3
& Deel 4
& Deel 5
& Deel 6


Consequentie dimensie: Ik realiseer me en begrijp dat zolang ik me laat beheersen door reacties en emoties doordat ik iets persoonlijk neem, ik mezelf niet zal kunnen veranderen en ik niet in staat zal zijn te horen wat er gezegd wordt, maar dat ik bezeten zal blijven van mijn gelijk te willen halen en mijn beperktheid te willen aantonen.

Ik realiseer me en begrijp dat ik dit patroon absoluut moet breken om gelijk te staan met de persoon die tegen mij spreekt en geen slaaf te blijven van mijn eigen mind.

Ik engageer mijzelf ertoe wanneer een emotie opkomt onmiddellijk te stoppen en ademen en mijzelf de ruimte geven om mijzelf te sturen.

Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer emotie en woede opkomt mezelf onmiddellijk te stoppen en werkelijk pas te beginnen spreken wanneer in mezelf de storm bedaard is en ik mezelf heb bewezen dat ik hier ben.

Ik engageer mijzelf ertoe dit punt te lopen totdat ik alles in de wereld kan aanhoren wat er gezegd kan worden zonder niets persoonlijk te nemen en zonder innerlijke beweging naar alles te kunnen luisteren in gelijkheid.

Ik engageer mijzelf ertoe in de fysieke realiteit aan te tonen dat iets persoonlijk nemen een vorm van mentale bezetenheid is die niets met de fysieke werkelijkheid te maken heeft.

http://lite.desteniiprocess.com