Dag 317 - Optimisme & Zelfbedrog - Deel 10

Probleem:

Ik heb de neiging hoge verwachtingen te willen neerleggen bij anderen, ook al kan ik voor mezelf niet met zekerheid zeggen of ik hieraan tegemoet zal kunnen komen. Dit is problematisch, want er ontstaat op die manier veel frustratie: enerzijds van mijn kant, omdat ik wanhopig probeer mijn woord te houden maar op een gegeven moment toch 'slecht nieuws' moet gaan brengen. En aan de kant van de andere partij die nu op mijn woord heeft voortgebouwd en ik niet kan opleveren.

Ik zie dat dit o.a. te maken heeft met het verlangen om 'goed' te zijn en 'datgene te kunnen geven wat men wenst'. Het is duidelijk dat dit 'goed' zijn evenwel extreem boosaardig is in zijn gevolgen, want uiteindelijk loopt alles in het honderd en ik was reeds van bij het begin van date grote risico op de hoogte, indien ik maar oprecht met mezelf geweest was.

Goed willen zijn heeft dus extreem boosaardige gevolgen...

Oplossing:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mijn samenwerking met anderen, te hoge verwachtingen neer te leggen, wanneer ik ergens wel weet dat er reëel risico is dat ik niet kan opleveren - maar ik sla dit in de wind als zijnde 'van secundair belang', omdat het 'in de toekomst is', want ik vind de mooie woorden blijkbaar belangrijker dan de vraag of ik mijn woord zal kunnen houden op lange termijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn eigen engagement tov anderen niet ernstig te nemen - en mij niet af te vragen hoe het zal zijn voor hen wanneer de afspraak niet kan worden nagekomen en ook mij niet te realiseren dat ik de rommel dan achteraf zelf moet opruimen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd hoge verwachtingen neer te leggen, omdat ik denk dat als ik een meer bescheiden prognose maak, men mij niet leuk zal vinden, men mij niet graag zal hebben, en ik in mezelf teleurgesteld zal zijn; in plaats van mij te realiseren dat als ik mezelf vertrouw in gezond verstand en ik mezelf aanvaard, dan maakt het niet uit wat de reactie is van de andere partij, want dan is mijn prognose gewoon wat het is - maar dan weet ik wel dat ik zonder problemen mijn target haal.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd verwachtingen scheppen gebaseerd op wie ik wil zijn, ipv op basis van wat ik momenteel weet over mezelf en wat ik van mezelf redelijkerwijs kan verwachten.

(Wordt vervolgd...)

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 316 - Optimisme & Zelfbedrog - Deel 9

Achterklap Dimensie van Optimisme:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in een moment waarin ik me 'goed voel' reageren met weerstand en er niets mee te maken willen hebben, wanneer ik met iets geconfronteerd wordt wat ik definieer als 'negatief'.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mijn optimisme enkel mijn eigen ervaring (ik voel me goed) overwegen, zonder te kijken naar de toestand van wezens in mijn omgeving.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te handelen om mijn illusie te beschermen ipv te handelen om een oplossing te bekomen voor de problemen die bestaan.

Reward (Gedachte Dimensie Optimisme):

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie reageren met ontkenning tov informatie die ik als 'negatief' ervaar, mezelf te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik bezig ben mezelf en wie en wat ik mezelf heb toegelaten te worden te minimaliseren en te ontkennen, en dus engageer ik mezelf ertoe om te onderzoeken en te weten te komen wat er bestaat in de wereld als de brute waarheid van wat we onszelf hebben toegelaten te worden.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie weerstand voelen tov informatie die ik ervaar als 'negatief', mezelf te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik in essentie over mezelf oordeel en geen verantwoordelijkheid wil nemen voor wat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te worden, en dus engageer ik mezelf ertoe om mijn oordelen van positief en negatief te stoppen en onvoorwaardelijk te onderzoeken wat hier is zodat ik kan komen tot zelf-vergeving en oplossingen die best zijn voor iedereen.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf 'negativiteit' zie onderdrukken, mezelf te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik mijn illusie van positiviteit wil beschermen omdat het 'beter voelt' en ik mezelf dus laat sturen door hebzucht en angst, in plaats van wat best is voor iedereen in gezond verstand, en dus engageer ik mezelf ertoe om alle positiviteit en optimisme in mezelf te stoppen zodat ik in zelf-oprechtheid alles kan onderzoeken wat hier is.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie handelen om mijn illusie te beschermen, mezelf te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik zelf een deel ben van het probleem ipv de oplossing, en dus engageer ik mezelf ertoe om mezelf bloot te leggen in mijn belangen en mezelf te herschrijven in eenheid en gelijkheid als wat best is voor iedereen.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 315 - Optimisme & Zelfbedrog - Deel 8

Reward (Angst Dimensie Optimisme)

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik angst of weerstand voel bij het overwegen van doemscenario’s – mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik het ‘doemscenario’ niet noodzakelijk waarmaak door ernaar te kijken, en dat als ik angst heb voor dergelijke scenario’s ik mijn zelf-oprechtheid moet onderzoeken omdat dergelijke scenario’s zich reeds dagelijks afspelen voor miljoenen wezens in deze wereld, en dus engageer ik mezelf te zoeken naar praktische oplossingen voor het reeds bestaande doemscenario.

Ik engageer mezelf ertoe om mezelf op te voeden aangaande de staat van de wereld en hoe het systeem werkt, want ik realiseer me dat ik mezelf opzettelijk beperkt ontworpen heb zodat ik de illusie gemakkelijker zou geloven die me wordt voorgeschoteld – en dus kost het meer inspanning om te weten te komen wat er werkelijk gaande is in de wereld.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik weerstand heb om me ergens in te verdiepen, of zelfs naar een bepaalde documentaire te kijken, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat dit mijn programma is van beperktheid en niet willen veranderen, en dus engageer ik mezelf om mezelf te duwen voorbij mijn weerstand en verantwoordelijkheid te nemen.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie denken dat ik te zwak ben om  verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf, mezelf te stoppen en ademen , en mij te realiseren dat ik mezelf beperk in en door de mind en dat er veel meer mogelijk is dan wat ik besef, en dus engageer ik mezelf ertoe om mijn mogelijkheden te verkennen en zo mijn verantwoordelijkheid praktisch uit te breiden.

http://lite.desteniiprocess.com

The Power Principle - Documentaire

Dag 314 - Optimisme & Zelfbedrog - Deel 7

Gedachte Dimensie:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een gedachte te hebben waarin ik een doemscenario zie en mezelf hierin hopeloos voel en ik mezelf in reactie een gevoel van hoop wil geven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te reageren met angst tov de gedachte aan een doemscenario - ipv mijn verantwoordelijkheid te zien in het vermijden van doemscenario's.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken dat ik geen verantwoordelijkheid kan nemen in doemscenario's.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet naar doemscenario's willen kijken ipv te onderzoeken hoe ik momenteel bezig ben het doemscenario waar te maken door 'wie ik ben' en mijn manier van leven. (door wat ik doe en wat ik niet doe)

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat het doemscenario reeds dagelijks geleefd wordt door miljarden wezens in deze wereld.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat ik mezelf intentioneel ontworpen heb als een bepaalde 'levensvorm', beperkt in zijn opmerkzaamheid en capaciteit om gewaar te zijn van wat er zich afspeelt in deze werkelijkheid voor de meerderheid van de wezens.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn zelfgecreëerde beperkingen als excuus gebruiken waarom ik maar op een beperkte manier verantwoordelijkheid kan nemen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat ik 'te zwak' ben om verantwoordelijkheid te nemen voor allen als één en gelijk, omdat ik als kind altijd in een beschermde omgeving geleefd heb en ik in dat opzicht nooit werkelijk finaal verantwoordelijk was, maar een ander was altijd voor mij verantwoordelijk.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat alle gevolgen van de existentie ook voor mij zijn - dat ik één en gelijk ben als deze gevolgen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten en geaccepteerd in te zien dat ik geen verantwoordelijkheid kan nemen voor het geheel, indien ik niet bereid ben om de consequentie van en voor het geheel mee te stappen één en gelijk - en dat mijn 'lot' één en gelijk is aan het lot van het geheel.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 313 - Optimisme & Zelfbedrog - Deel 6

Oplossing (vervolg):

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ‘falen’ in mezelf aanvaard te hebben en geprobeerd te hebben om hieraan te ontsnappen dmv optimisme – ipv mij te realiseren dat ik mezelf hiermee veroordeeld heb en ook alle anderen één en gelijk als mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te hebben opgegeven dat het werkelijk mogelijk is voor mij om dit proces in 14 jaar te stappen en mezelf uit de mind te stappen – door tegen mezelf te zeggen ‘ach het zal toch niet lukken, waarom zou ik mezelf pushen’ – ipv mezelf te realiseren dat ik op deze manier mijn eigen doem creëer en daarmee ook alle anderen de oplossing ontzeg als één en gelijk als mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn proces in angst te stappen mbt wat gezien zal worden als ‘goed’ en ‘prijzenswaardig’ ipv zelf het onderzoek te doen naar wat best is voor iedereen en een beslissing te nemen mbt wat het is dat ik moet doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet te sturen maar mezelf laten sturen door de afhankelijkheid naar goedkeuring van wie ik ben en van mijn leven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ‘goed’ willen zijn ipv mij te realiseren dat ik hiermee verantwoordelijkheid weggeef aan anderen, want het gaat er niet meer om dat ik zelf in zekerheid kan zien dat wie ik ben en wat ik doe best is voor iedereen, maar dat anderen zeggen dat wie ik ben en wat ik doe, ‘ok’ is – zodat ik ‘tevreden’ kan zijn met mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd pretenderen dat ik niet weet wat best is voor iedereen – en wat best is voor iedereen afhankelijk maken van het oordeel van anderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op te geven aan de eenvoud van het proces van mezelf te sturen in elke adem en zelf-vergeving te schrijven en mezelf te corrigeren stap voor stap, adem per adem – en te staan als een oplossing in de wereld.

Reward:

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik bezig ben een positieve ervaring te creëren mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik bezig ben een illusie te creëren – want hoe kan ik ‘gelukkig’ zijn terwijl de meerderheid in dit bestaan misbruikt wordt.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik mijn ‘kennis’ verdedig, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik op dat moment niet meer geïnteresseerd ben in wat best is voor iedereen maar alleen in mijn gelijk, hetgeen eigenbelang is – en dus engageer ik mezelf ertoe om open te staan voor andere mogelijkheden en andere perspectieven dan wat ik ‘weet’ en in zelf-oprechtheid alle informatie gelijk in overweging te nemen ipv op basis van wat mij het beste uitkomt.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik bang ben om ergens naar te kijken omdat ik denk dat het te ernstig is, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik mezelf beperk door te geloven dat er zaken zijn waarvoor ik geen verantwoordelijkheid kan nemen, en dus engageer ik mezelf ertoe om te onderzoeken waar het is dat ik mezelf beperk met het geloof dat het ‘te veel’ is voor mij dat ik het niet aankan, om daarin mezelf te vergeven en mezelf te herschrijven in zelf-verantwoordelijkheid op een manier die best is voor iedereen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet realiseren dat de plotse nood om te slapen midden in de dag – wanneer ik weet dat ik voldoende uitgerust ben – in feite wijst op een punt van onderdrukking in en als mezelf en dat ik dat moment moet gebruiken om te kijken naar wat het is dat ik wil onderdrukken.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf plotseling voor geen reden in slaap voel vallen, mezelf te stoppen en te ademen en mezelf te realiseren dat de mind gewoon wil dichtklappen, en ik dus bezig ben een punt in en als mezelf te onderdrukken, en dus engageer ik mezelf ertoe om in dat moment mezelf open te leggen met zelf-vergeving en te vinden waar de onderdrukking ligt zodat ik mezelf vrij kan maken van deze beperking.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie de optimisme persoonlijkheid gebruiken, mezelf te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik mezelf afscheid van alles als één en gelijk in een illusie, en dus engageer ik mezelf ertoe om mezelf één en gelijk te plaatsen met alles wat hier is.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik op een automatische manier iets positief/optimistisch wil zeggen, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik bezig ben personages uit films te kopiëren waar het verhaal belangrijker is dan de realiteit – en dus engageer ik mezelf ertoe om alle personages uit films in mezelf te stoppen tot ik enkel mezelf overhoud als mijn fysiek lichaam in zelfexpressie.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als optimistische gedachten opkomen, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik bezig ben een weerstand te bouwen tov de realiteit en ik dus beter kan stoppen en mezelf kan aligneren met wat werkelijk hier is om tot oplossingen te komen.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik bezig ben dmv gedachten tegen mezelf te praten aangaande een probleem, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik geen verantwoordelijkheid wil nemen, en dus engageer ik mezelf ertoe om onmiddellijk naar de oplossing te gaan in zelf-oprechtheid.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat een probleem groter kan zijn dan mij – ipv mij te realiseren dat ik verantwoordelijk ben voor alles en dus ook voor elk probleem, en dat ik mezelf dus één en gelijk kan plaatsen aan dit probleem en door middel van het toepassen van zelf-vergeving op alles wat er in mij opkomt ik mezelf kan brengen naar een oplossing.

Ik engageer mezelf ertoe om dmv gezond verstand aan te tonen dat er een heel andere wereld mogelijk is dan wat heden wordt aanvaardt, en dat er dus geen excuus mogelijk is waarom het misbruik en het lijden aanvaard zou worden als een ‘feit’ in deze wereld.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik spring naar een conclusie terwijl ik in feite nog onzeker ben in mezelf, te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik bezig ben optimistisch te zijn en dat ik hiermee mezelf compromitteer omdat ik niet tot zekerheid wil komen mbt wat best is voor iedereen – en dus engageer ik mezelf ertoe om tot zekerheid te komen mbt wat best is voor iedereen.

Ik engageer mezelf ertoe om onzekerheid bloot te leggen als een teken van zelf-oprechtheid en dat er maw nog meer zelfwerk nodig is in het komen tot zelf-oprechtheid mbt dat punt.

Ik engageer mezelf ertoe om aan te tonen dat optimisme gelijk is aan het aanvaarden van ‘de menselijke zwakte als de menselijke natuur’ en het geloof dat we hoegenaamd niet in staat zijn werkelijk verantwoordelijkheid te nemen voor de problemen die we gecreëerd hebben.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik optimisme gebruik om mijn handelingen te verantwoorden, mezelf te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik eigenlijk niet weet wat ik doe en mijn huiswerk niet gedaan heb, en dus engageer ik mezelf ertoe om mezelf een fundering te geven door te begrijpen hoe mijn handelingen zullen lieden tot het gewenste resultaat.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie optimistisch zijn over iets, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik bezig ben hoop te gebruiken en dat ik dus geen verantwoordelijkheid willen nemen voor de oorzaken van dit punt in mezelf en mijn wereld, en dus engageer ik mezelf ertoe om de oorzaken van dit punt in mezelf en mijn wereld bloot te leggen, te vergeven en te corrigeren in mezelf in eenheid en gelijkheid.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie denken dat het te moeilijk is en dat het allemaal in werkelijkheid te veel en onmogelijk is, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren ik ik bezig ben mezelf te beperken en dat ik in feite in staat ben verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf – en dus neem ik verantwoordelijkheid voor mezelf en alles als één en gelijk als mezelf.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie wanhoop gebruiken in mijn gedachten en te willen opgeven, mezelf te stoppen en te ademen en mezelf te realiseren dat ik bezig ben mezelf als leven te manipuleren, en dus engageer ik mezelf ertoe om verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf in eenvoud door adem per adem mezelf te sturen en de lagen van bedrog in en als mezelf te verwijderen.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik ‘goed’ wil zijn, mezelf te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik probeer zelf-verantwoordelijkheid te ontsnappen en anderen verantwoordelijk wil maken, en dus engageer ik mezelf ertoe om zelf als verantwoordelijkheid te staan van en voor mezelf en van alles als één en gelijk.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 312 - Optimisme en Zelfbedrog - Deel 4

Angst Dimensie (vervolg):

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ipv mijn energie te steken in het onderdrukken en verdoezelen van mijn angst, niet te zoeken naar oplossingen voor het stoppen van deze omstandigheden in de wereld waarvoor ik zo bang ben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd hypocriet te zijn omdat ik mijn tijd steek in het onderdrukken en verbergen en ontkennen van het probleem ipv naar een oplossing toe te werken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd pretenderen dat het probleem te omvangrijk is en dat het ‘te veel is voor mij om allemaal te begrijpen.’

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd deze wereld als vanzelfsprekend te aanvaarden ipv mij te realiseren dat deze wereld het resultaat is van wie we ons hebben toegelaten te worden en dat dus een hele andere wereld mogelijk is, als het potentieel van wat best is voor iedereen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat als ik ergens optimistisch over wil zijn, ik hiermee ook niet naar dat aspect als de oorzaak in mezelf wil kijken en dat ik dus niet alleen dat deel van de wereld maar ook dat deel in mezelf rechtvaardig – en dus moet ik nooit veranderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd iets rechtvaardigen dat niet best is voor iedereen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd onzekerheid aanvaarden in de wereld ipv te realiseren dat best voor iedereen alleen op zekerheid gebaseerd kan zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd risico’s aanvaarden in de wereld en in mezelf – ipv mij te realiseren dat best voor iedereen betekent dat er geen risico’s meer zijn en dat er enkel nog de zekerheid is dat alles best is voor iedereen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten en geaccepteerd inzien dat zolang er onzekerheid bestaat over iets, dit betekent dat er iets is in mezelf waarover ik nog niet zelf-oprecht geworden ben, dat ik een deel van mezelf nog niet gealigneerd heb met wat best is voor iedereen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd dmv optimisme te hebben opgegeven alvorens ook maar te zijn begonnen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd optimisme gebruiken als een manier om mezelf te doen geloven dat het wel in orde komt, maar hierdoor een laag van illusie aanvaarden waardoor ik mezelf niet 100% zal voorbereiden op wat ook moge komen en ik niet 100% verantwoordelijkheid zal nemen voor de consequentie die hier is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten en geaccepteerd in te zien dat optimisme verondersteld dat anderen de boel na mij zullen moeten opruimen – omdat ik geen verantwoordelijkheid heb willen nemen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in optimisme ook de menselijke zwakheid als excuus aanvaarde als mijn eigen excuus, ipv in te zien dat ik wel degelijk in staat ben om mezelf te pushen en het nodige te doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten en geaccepteerd in te zien dat als ik mijn huiswerk doe en mijn zelfvergeving en mijn zelfcorrectie en ik mezelf push om in het systeem een oplossing naar voren te brengen, ik geen optimisme nodig heb omdat ik dan zal kunnen zien op welke manier mijn handelingen en wie ik ben zullen leiden tot een wereld die best is voor iedereen.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 311 - Optimisme en Zelfbedrog - Deel 3

Angst dimensie: 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang te zijn voor het ergste.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd 'er niet aan willen denken' - alsof daarmee het probleem verdwijnt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet willen overwegen dat iemand dit werkelijk meemaakt in de wereld - want als ik me dat ik me dat realiseer dan kan ik niet anders dan verantwoordelijkheid nemen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet te willen voelen wat er werkelijk bestaat, wat er werkelijk ervaren wordt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang te zijn dat het comfort dat ik ervaar niet reëel is en dit comfort niet willen opgeven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf willen beperken tot de kennis die ik reeds heb mbt de wereld en hierin niet willen overwegen dat er veel is dat ik niet weet, dat ik niet ken en dat ik niet wil zien.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat als ik het probleem zou zien in hoe het werkelijk is, ik geen oplossing zal weten - dat ik niet zal weten wat te doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf in slaap doen vallen omdat ik de voorkeur geef aan mijn knusse mind-ervaring dan iets van de realiteit op te vangen waar ik deel van uitmaak.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de optimisme persoonlijkheid te creëren omdat ik me in het verleden schuldig zou voelen tov anderen in deze wereld, en ik niet wist hoe ik mijn leven en mijn beslissingen anders kan verantwoorden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de optimisme persoonlijkheid te creëren zodat ik nooit moet veranderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de optimisme persoonlijkh
eid creëren zodat ik de realisatie kan onderdrukken dat zolang ik niet verander, zolang ik niets doe, de ervaring van anderen in deze wereld niet zal veranderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de optimisme persoonlijkheid te kopiëren vanuit films, waar personages uitspraken doen gebaseerd op hoe ze zich voelen ipv op hun onderzoek van de werkelijkheid.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 310 - Optimisme & Zelfbedrog - Deel 2

Reward:

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik optimistisch wil zijn in een moment wanneer ik met de realiteit geconfronteerd wordt, mezelf te stoppen en te ademen - mij te realiseren dat optimisme gebaseerd is op angst voor verantwoordelijkheid en in zelf-oprechtheid te kijken naar de informatie.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie de ernst van iets minimaliseren, mezelf stoppen en ademen, en mij realiseren dat ik puur met ontdekking bezig ben uit angst voor verantwoordelijkheid, en dus engageer ik mezelf ertoe de realiteit te onderzoeken in zelf-oprechtheid.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik me ‘pijn doe’ en ik hier een drama van maak, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat dit een programma gebaseerd is op inferioriteit en het willen manipuleren met aandacht, en ik engageer mezelf ertoe één en gelijk te staan met de eventuele pijn en in eerste instantie mezelf te ondersteunen.

Ik engageer mezelf ertoe om het optimisme personage in mezelf te stoppen omdat ik zie dat het gebaseerd is op geen verantwoordelijkheid willen nemen voor deze wereld door mezelf te veranderen.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 309 - Optimisme & Zelfbedrog - Deel 1

Context:

De positieve optimistische persoonlijkheid, is de persoonlijkheid die belang hecht aan hoe hij zich VOELT en dat de wereld die hij om zich heen creëert ondersteund hoe hij zich VOELT - zonder per se interesse te hebben in de realiteit van de wereld of van zichzelf en wat er werkelijk plaatsvind in hemzelf en de wereld.

Oplossing:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn voor de realiteit van de wereld, omdat ik bang ben voor negativiteit en voor verantwoordelijkheid.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer en als D; tegen mij spreekt over mogelijke oorlogsscenario's - niet te willen luisteren en te denken dat ze overdrijft en dat het zo slecht nog niet is - het zal wel niet gebeuren...

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet in te zin hoezeer ik mezelf gebrainwashed heb in de optimistische persoonlijkheid, want zolang ik kan volhouden dat het allemaal nog meevalt, moet ik geen 100% verantwoordelijkheid nemen en mezelf veranderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd opzettelijk de ernst van situaties minimaliseren in allerhande situaties - doch wanneer MIJ iets overkomt dan zal ik altijd op alle mogelijke manieren overdrijven, zodat ik hiermee aandacht zou krijgen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer D. bijvoorbeeld zegt dat het denkbaar is dat de legerdienst terug ingevoerd worden in mijzelf koppig te bl
okkeren en volhouden dat dit in dit land wel niet zal gebeuren - ipv mij te realiseren dat ik 100% vanuit hoop aan het spreken ben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd verslaafd te zijn aan hoop en optimisme als mijn default manier om om te gaan met de informatie aangaande deze wereld.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd eigenrechtig zijn aangaande of er al dan niet oorlog komt, ipv in te zien dat ik een standpunt inneem puur gebaseerd op wat ik zou willen - op wat mij beter zou uitkomen, hetgeen 100% een illusie is en gevaarlijk.

(Wordt vervolgd)

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 308 - Kennis zonder toepassing is Nutteloos.

Context:

Deze morgen werd ik wakker "met een zeer slecht humeur" - en daarom ben ik zelf-vergeving beginnen schrijven.

Oplossing:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te reageren met woede tov wat een ander mij vertelt, omdat ik denk "hoe duft ze, wat een lef, om zo tegen mij te spreken, alsof ik echt een debiel ben !!!" 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken: ja maar dat weet ik allemaal al !!!

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf rechtvaardigen met te denken dat ik het allemaal al weet, ipv te kijken naar of ik dit ook in de praktijk toepas - want dan zal ik zien dat dit niet het geval is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd kennis als een excuus te gebruiken om tegen mezelf te zeggen dat ik iets begrijp - ipv mij te realiseren dat het werkelijke begrijpen impliceert dat ik ook handel naar mijn kennis, ipv deze 'op de schouw te zetten'.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd kwaad worden omdat ik weet dat wat de ander verteld waar is - en dat ik niets gedaan heb om hier naar te handelen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn woede kanaliseren naar de ander ipv mij te realiseren dat ik kwaad ben op mezelf omdat ik niets gedaan heb - en dat ik mezelf niet vertrouwd heb.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd weerstand te hebben tov het plannen van netwerken in mijn wereld en hoe ik mezelf kan integreren in het systeem.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet willen inzien/aanvaarden dat ik ‘introvert’ ben tegenover mijn wereld/het systeem, omdat ik ‘mezelf gedefinieerd heb als extrovert'  – ipv gezond verstand te gebruiken en te zien hoe ik me feitelijk gedraag.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf programmeren en blijven aanvaarden als introvert, ipv in te zien dat ik op deze manier niets gedaan zal krijgen en dat ik alle kansen misloop om mijn wereld uit te breiden.

Reward:

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik mezelf compromitteer door enkel te kijken naar ‘wat ik wil’ en ‘hoe het mij past’ – mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat indien ik mezelf wil integreren ik er iets voor over moet hebben en dat het in het begin inspanning kost omdat ik tegen mijn programma inga, en dus engageer ik mezelf ertoe om opzettelijk te ‘gaan waar ik nog niet geweest ben’ en mijn programma te confronteren.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik een moment van realisatie heb - een moment te nemen om deze realisatie uit te schrijven en welke praktisch actie volgt uit deze relisatie zodat ze betekenisvol wordt, ipv deze enkel op te slaan als een 'idee' - waardoor ik een wandelende compostbak wordt.

Ik engageer mezelf ertoe mijn realisaties in praktische realisaties om te zetten ipv deze enkel te bewaren als schijnbare 'intelligentie' en 'fantasieën' - en deze dus daadwerkelijk toe te passen en mezelf hierin leren vertrouwen.

Ik engageer mezelf ertoe om mezelf te vertrouwen ook indien wat ik zie ingaat tegen wat er eerder is afgesproken omdat ik me dan onderwerp aan een autoriteit buiten mezelf ipv mezelf te aanvaarden als autoriteit in gezond verstand.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie twijfelen of mezelf onder de tafel praat waarom een idee 'spijtig genoeg niet in werkellijkheid omgezet kan worden' - mezelf te stoppen en te ademen en mij af te vragen of ik niet bezig ben mezelf te bedriegen.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 307 - Droomduiding - Deel 9

Reward (final):

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik mezelf beperk in wie ik zou kunnen zijn, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat indien ik me niet meng in het systeem, ik ook weerstand tegenover mijn eigen mind blijf hebben, en dus engageer ik mezelf ertoe om uit mijn persoonlijkheid te stappen en daar te gaan waar ik nog nooit geweest ben.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als het verlangen naar entertainment in mij opkomt, mezelf te stoppen en ademen en mij te realiseren dat ik dit geprogrammeerd heb, en dus engageer ik mezelf ertoe om mezelf te sturen gebaseerd op wat in dat moment best is voor iedereen ipv wat het programma mij verteld.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie verlangen naar entertainment, mezelf te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik bezig ben iets te onderdrukken dat ik niet onder ogen wil komen of waarvoor ik geen verantwoordelijkheid wil nemen, en dus engageer ik mezelf ertoe om te onderzoeken wat het is dat ik onderdruk en overeenkomstig hiervoor verantwoordelijkheid te nemen.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik mezelf beperk en afrem, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik mezelf controleer met angst, en dus engageer ik mezelf ertoe om voorbij mijn grenzen te treden en te ontdekken wie ik kan zijn.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik mezelf beperkt dmv angst voor het systeem, mezelf te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik mijn positie kan onderzoeken en kan nagaan wat precies mijn rechten zijn om alle paranoia te stoppen 

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 306 - Droomduiding - Deel 8

Reward (vervolg):

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik een gedachte toelaat “dat mijn omstandigheden niet toelaten dat ik meer participeer”, mezelf te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik deze omstandigheden zelf creëer en het dus aan mij is om omstandigheden te creëren die me ondersteunen in het doen van wat ik graag zou willen als datgene wat best is voor iedereen.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf regelmatig in de mind zie gaan, mezelf te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik mezelf helemaal aan het saboteren ben en dat ik beter iets constructiefs kan doen in dit moment.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie wachten op instructies van anderen, mezelf te stoppen en ademen, en mij te realiseren dat ik bezig ben te wachten op mezelf, en dus engageer ik mezelf ertoe om zelf concrete actie te ondernemen en te doen wat nodig is.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik inferioriteit als excuus gebruik omdat ik iets niet begrijp, mezelf te stoppen en ademen en mij te realiseren dat ik in een positie ben om nagenoeg alles te onderzoeken en ik mezelf voldoende kan informeren mbt wat ik moet weten, en dus engageer ik mezelf ertoe om mezelf op te voeden aangaande de ontbrekende info die ik nodig heb om mezelf efficiënt te sturen in het systeem.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie wachten op anderen, mezelf te stoppen en ademen en mij te realiseren dat ik me als een kind gedraag dat gewoon ‘braaf’ wil zijn, en dus engageer ik mezelf ertoe om te actief zoeken naar manieren waarop ik mijn proces en dat van anderen kan versnellen.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 305 - Droomduiding - Deel 7

Reward:

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik de idee van een huis overweeg en ik zie mezelf in weerstand gaan – mezelf te stoppen en te ademen – en mij te realiseren dat dit mijn angst is voor verantwoordelijkheid  en dus engageer ik mezelf ertoe om mezelf uit te breiden door mezelf te ‘plaatsen’ in de verantwoordelijkheid van het hebben van een huis en wat hierbij komt kijken.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf mijn huidige beperkingen zie gebruiken als excuus – mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat dit in feite zelfmedelijden is en dus engageer ik mezelf ertoe om te verkennen hoe en binnen welke termijn ik mijn situatie kan veranderen.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie kijken naar het begrip huis op basis van herinneringen, mezelf te stoppen en ademen en mij te realiseren dat wat nu of morgen een huis is niet noodzakelijk het zelfde hoeft te zijn dan wat het gisteren was – en dat mijn ervaringen als herinneringen dus niet noodzakelijk geldig zijn, - en dus engageer ik mezelf ertoe om mezelf te zuiveren van alle associaties en herinneringen die ik heb aangaande het hebben van een huis zodat ik met nuchtere ogen kan kijken naar de realiteit van het begrip ‘huis’.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie inferieur staan aan het begrip ‘huis’ – mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat alles één en gelijk is in waarde – en dus plaats ik mezelf één en gelijk aan het begrip huis en aan de huizen in en van deze wereld.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie hopeloos worden in de gedachte een huis te hebben omdat ik kijk naar de ongelijkheid die bestaat, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat de huidige structuren kunnen worden veranderd en omgezet naar een structuur die gelijkheid als basis heeft en waarin het hebben van een huis voor eenieder even toegankelijk is.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie ‘slacken’ in business mezelf te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik bezig ben mijn opportuniteit te verkwisten om hierin te groeien, en dus engageer ik mezelf ertoe om mezelf in elke adem te sturen en te kijken naar waar ik mezelf nog steeds beperk om mezelf vervolgens op dat vlak uit te dagen en mijn grenzen te verleggen.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie toegeven aan hopeloosheid aangaande het hebben van een huis, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat anderen één en gelijk zijn aan mezelf en dat als het een ander gelukt is het mij per definitie ook kan lukken.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie vertragen in mijn studies, te kijken naar de omstandigheden die ik toelaat en praktische oplossingen te creëren zodat ik andermaal op snelheid kan komen en gedaan kan krijgen waar ik mezelf toe geëngageerd heb.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf het excuus zie gebruiken ‘dat ik te weinig tijd heb’ – mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik bezig ben mezelf te brainwashen – en dat het perfect mogelijk is om efficiënter om te springen met mijn tijd en gedaan te krijgen wat ik zou willen.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie aanmodderen zonder duidelijke doelstelling, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik bezig ben met ‘hoop’ in plaats van mezelf te sturen en lijnrecht op mijn doel af te gaan, en dus engageer ik mezelf ertoe om met mezelf te kijken naar wanneer ik wat wil bereiken en wat daarvoor gedaan moet worden en mijn leven overeenkomstig in te richten – zodat ik trots kan zijn op mezelf als leven.  

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie apathisch worden in mijn studies – mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik mezelf en anderen als mezelf kan helpen door mijn kennis toe te passen in concrete situaties en dus engageer ik mezelf ertoe om dergelijk situaties als uitdagingen op te zoeken waarin ik mijn skills kan gebruiken. 

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 304 - Droomduiding - Deel 6

Oplossing (vervolg):

De politiewagen die buiten stond (als onderdeel van de droom, zie Deel 1 van deze serie).

Hierin zie ik angst voor het systeem omdat ik het nog niet begrijp, en het geloof dat er mij iets gedaan kan worden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf onbewust beperken en afremmen uit angst dat er mij iets gedaan kan worden dat ik op een obscure manier gestraft kan worden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn skills niet te gebruiken om erachter te komen wat precies mijn rechten zijn zodat ik mijn paranoia eenvoudig kan stoppen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet confronteren in het uitdiepen van deze kwestie - omdat ik mijn angst als excuus niet heb willen opgeven.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 303 - Droomduiding - Deel 5

Oplossing (vervolg):

Kleine brommers waarmee ik wil wegvluchten. (als onderdeel van de droom - zie blog 1 van deze serie.)

Dit zie ik als de fixatie op het kopen van nieuwe dingen als consumentisme als een manier om van het systeem te vluchten en het verlangen naar entertainment.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het verlangen naar entertainment in mezelf te onderdrukken in plaats van dit in mezelf onder ogen te komen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geen maat te hebben voor hoeveel entertainment ik kan hebben en wanneer het 'te veel is'.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd nog steeds te werken voor entertainment - waarbij entertainment nog steeds gezien wordt als de beloning.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat als ik een beloning nodig heb, ik in feite reeds heb opgegeven en geen oplossing heb.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd onderdeel van het probleem te zijn ipv onvoorwaardelijk te staan als de oplossing.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten in te zien dat als ik een oplossing heb en werkelijk sta als een voorbeeld van verandering ik geen beloning meer nodig heb, maar da de beloning dan is in wie ik ben.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 302 - Droomduiding - Deel 4

Artwork: Andrew Gable

Oplossing (vervolg):

Angst om anderen in het huis wakker te maken.

Dit zie ik als 1) inferioriteit tegenover het geldsysteem als zodanig en 2) angst om anderen te 'storen' in hun realiteit en dus het systeem te storen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf nog steeds inferieur opstellen tegenover het systeem end at is waarom ik opzettelijk mijn studies laat aanslepen zodat ik zou falen en geen verandering teweeg zou kunnen brengen die een bedreiging is voor het systeem.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet 100% te gaan in mijn studies uit angst voor het systeem.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn om anderen te storen in hun leven en denken dat ik respect moet hebben voor het systeem.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat ik het systeem moet eerbiedigen wanneer het zelf niets eerbiedigt buiten geld.

ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te aarzelen in en als het aanspreken van anderen en het pushen van anderen door mijn participatie - en mezelf op die manier buiten spel zetten en betekenisloos maken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf laten overvallen door mijn  omstandigheden en deze als excuus blijven gebruiken waarom ik niet meer participeer.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd tijd als een excuus gebruiken waarom ik niet meer participeer.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat ik vaak nog in de mind ben en dus mezelf niet aan het sturen en ben en op die manier gevolgen aan het creëren ben die later tijds in beslag gaan nemen en dus kan ik dan niet participeren - ipv mij te realiseren dat als ik mijn participatie in de mind stop en participeer in oplossingen en communicatie met anderen, ik wel het resultaat bereik dat ik zou willen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat het huis en de slapende mensen in de droom ikzelf zijn, en dat ik in dat opzicht nog te veel uitga van respect voor anderen hetgeen in feite respect is voor het systeem, waarbij ik me door moraliteit laat leiden (de politiewagen) om mezelf af te remmen ipv voluit te gaan en anderen als mezelf te ondersteunen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn Skill niet aan te wenden om mijn positie en de positie van de groep te versterken - maar in plaats daarvan te wachten tot ik hiertoe instructie krijg als een slaaf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf nog steeds laten bewegen en rondwaaien in het systeem omdat ik 'het nog niet begrijp' ipv mijn skill te gebruiken om een betere grip te krijgen op het systeem en mezelf te beginnen sturen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf nog steeds als een kind te gedragen in mijn proces waarbij ik wacht op instructie om dit of datgene te doen, ipv zelf initiatief te nemen aangaande wat gedaan moet worden en hoe het proces versneld kan worden ipv dit aan anderen over te laten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf nog steeds definiëren als een lid van het systeem - in die zin dat ik geloof dat ik het systeem moet eren om mijn bestaan te verdienen - ipv mij te realiseren dat dit op angst gebaseerd is en dat er voldoende waarborgen bestaan om mijn rechten te beschermen, en dat in dat opzicht angst nutteloos is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat als ik bepaalde aspecten van het systeem onaangeroerd laat ik deze aspecten ook aanvaard in mezelf - en de verandering dus één en gelijk moet zijn vanbinnen en vanbuiten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn participatie in het geldsysteem te beperken en niet te zien welke de mogelijkheden allemaal zijn om op korte termijn meer geld te verdienen en op lange termijn het systeem in zijn geheel te veranderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de hopeloosheid persoonlijkheid gebruiken als een manier om reeds op te geven ipv mij te realiseren dat dit een programma is dat ik gecreëerd heb zodat ik nooit verantwoordelijkheid zou moeten nemen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf opzettelijk beperken en niet te leven naar mijn vol potentieel uit angst om anderen te shokeren of 'wakker te maken' - ipv mij te realiseren dat ik mij dan ook inhoud om bepaalde aspecten ven mezelf aan te vatten en recht te zetten overeenkomstig wat best is voor iedereen.

http://lite.desteniprocess.com

Dag 301 - Droomduiding - Deel 3

Oplossing (vervolg):

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd jaloers te zijn op anderen in het systeem omdat ik denk dat het hen 'gegeven is' en dat het als het ware voor hen bestemd was, ipv mij te realiseren dat ook zij hiervoor in vele gevallen hard gewerkt en afgezien hebben - en dat ik dus niet zie dat het accumuleren van dergelijke rijkdom te maken heeft met een manier van leven en met zelf-discipline.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de kans die ik heb in 'bussiness' niet ten volle te benutten om werkelijk sterk te worden met geld zodat ik dit dan later voor mezelf kan aanwenden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat aangaande het huis: het toch niet gaat lukken, en in mezelf ergens reeds hebben opgegeven dat het mogelijk zou zijn dit te 'bereiken'.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten en geaccepteerd inzien dat iedereen ergens moet beginnen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet meer gedisciplineerd te zijn en radicaal in mijn studies - zodat ik hierin aan een tempo vooruit begin te gaan dat aanvaardbaar is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ipv naar manieren te zoeken om sneller te gaan, mijn traagheid excuseren en mijn wereld en de omstandigheden de schuld geven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd negatief zijn tegenover de studies en de praktische mogelijkheden om daarmee op korte of middellange termijn meer geld te verdienen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd aan te modderen in dit punt en mij niet realiseren dat dit niet aanvaardbaar is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf bedriegen aangaande mijn motivatie om te studeren - en denken dat ik goed bezig ben omdat er een zekere regelmaat aanwezig is, in plaats van te kijken naar de termijn waarin ik resultaten wil zien en hoe ik mij kan organiseren om dit resultaat zo snel mogelijk te bereiken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ondanks alles apathisch te zijn in mijn studies en mij niet realiseren welke mogelijkheden ik hiermee heb.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf beperken en minder maken dan wie ik kan zijn.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 300 - Droomduiding - Deel 2

Oplossing (vervolg):

ivm huis:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een huis te zien als 'veel werk' - en deze verantwoordelijkheid niet willen nemen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd weerstand te hebben tov de idee een huis te hebben gebaseerd op herinneringen en de ervaring die ik bij mijn ouders gehad heb.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een huis te definiëren als 'het einde van het leven' omdat daarin alles eindigt en men eventueel sterft (dus men koopt eigenlijk zijn grafzerk).

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn om een huis te kopen omdat ik geloof dat het leven dan beperkter wordt en men een slaaf wordt van het huis.

ivm inferioriteit en anderen niet wakker maken:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf zien als minder dan het huis als 'minder waard' - ipv mezelf te aanvaarden en zien als een en gelijk.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd als kind een beeld in mezelf in te prenten ivm mensen die veel hebben als zijnde superieure wezens - alsof het door God gegeven is dat er ongelijkheid moet bestaan.

http://lite.desteniiprocess.com