Dag 313 - Optimisme & Zelfbedrog - Deel 6

Oplossing (vervolg):

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ‘falen’ in mezelf aanvaard te hebben en geprobeerd te hebben om hieraan te ontsnappen dmv optimisme – ipv mij te realiseren dat ik mezelf hiermee veroordeeld heb en ook alle anderen één en gelijk als mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te hebben opgegeven dat het werkelijk mogelijk is voor mij om dit proces in 14 jaar te stappen en mezelf uit de mind te stappen – door tegen mezelf te zeggen ‘ach het zal toch niet lukken, waarom zou ik mezelf pushen’ – ipv mezelf te realiseren dat ik op deze manier mijn eigen doem creëer en daarmee ook alle anderen de oplossing ontzeg als één en gelijk als mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn proces in angst te stappen mbt wat gezien zal worden als ‘goed’ en ‘prijzenswaardig’ ipv zelf het onderzoek te doen naar wat best is voor iedereen en een beslissing te nemen mbt wat het is dat ik moet doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet te sturen maar mezelf laten sturen door de afhankelijkheid naar goedkeuring van wie ik ben en van mijn leven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ‘goed’ willen zijn ipv mij te realiseren dat ik hiermee verantwoordelijkheid weggeef aan anderen, want het gaat er niet meer om dat ik zelf in zekerheid kan zien dat wie ik ben en wat ik doe best is voor iedereen, maar dat anderen zeggen dat wie ik ben en wat ik doe, ‘ok’ is – zodat ik ‘tevreden’ kan zijn met mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd pretenderen dat ik niet weet wat best is voor iedereen – en wat best is voor iedereen afhankelijk maken van het oordeel van anderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op te geven aan de eenvoud van het proces van mezelf te sturen in elke adem en zelf-vergeving te schrijven en mezelf te corrigeren stap voor stap, adem per adem – en te staan als een oplossing in de wereld.

Reward:

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik bezig ben een positieve ervaring te creëren mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik bezig ben een illusie te creëren – want hoe kan ik ‘gelukkig’ zijn terwijl de meerderheid in dit bestaan misbruikt wordt.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik mijn ‘kennis’ verdedig, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik op dat moment niet meer geïnteresseerd ben in wat best is voor iedereen maar alleen in mijn gelijk, hetgeen eigenbelang is – en dus engageer ik mezelf ertoe om open te staan voor andere mogelijkheden en andere perspectieven dan wat ik ‘weet’ en in zelf-oprechtheid alle informatie gelijk in overweging te nemen ipv op basis van wat mij het beste uitkomt.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik bang ben om ergens naar te kijken omdat ik denk dat het te ernstig is, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik mezelf beperk door te geloven dat er zaken zijn waarvoor ik geen verantwoordelijkheid kan nemen, en dus engageer ik mezelf ertoe om te onderzoeken waar het is dat ik mezelf beperk met het geloof dat het ‘te veel’ is voor mij dat ik het niet aankan, om daarin mezelf te vergeven en mezelf te herschrijven in zelf-verantwoordelijkheid op een manier die best is voor iedereen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet realiseren dat de plotse nood om te slapen midden in de dag – wanneer ik weet dat ik voldoende uitgerust ben – in feite wijst op een punt van onderdrukking in en als mezelf en dat ik dat moment moet gebruiken om te kijken naar wat het is dat ik wil onderdrukken.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf plotseling voor geen reden in slaap voel vallen, mezelf te stoppen en te ademen en mezelf te realiseren dat de mind gewoon wil dichtklappen, en ik dus bezig ben een punt in en als mezelf te onderdrukken, en dus engageer ik mezelf ertoe om in dat moment mezelf open te leggen met zelf-vergeving en te vinden waar de onderdrukking ligt zodat ik mezelf vrij kan maken van deze beperking.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie de optimisme persoonlijkheid gebruiken, mezelf te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik mezelf afscheid van alles als één en gelijk in een illusie, en dus engageer ik mezelf ertoe om mezelf één en gelijk te plaatsen met alles wat hier is.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik op een automatische manier iets positief/optimistisch wil zeggen, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik bezig ben personages uit films te kopiëren waar het verhaal belangrijker is dan de realiteit – en dus engageer ik mezelf ertoe om alle personages uit films in mezelf te stoppen tot ik enkel mezelf overhoud als mijn fysiek lichaam in zelfexpressie.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als optimistische gedachten opkomen, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik bezig ben een weerstand te bouwen tov de realiteit en ik dus beter kan stoppen en mezelf kan aligneren met wat werkelijk hier is om tot oplossingen te komen.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik bezig ben dmv gedachten tegen mezelf te praten aangaande een probleem, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik geen verantwoordelijkheid wil nemen, en dus engageer ik mezelf ertoe om onmiddellijk naar de oplossing te gaan in zelf-oprechtheid.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat een probleem groter kan zijn dan mij – ipv mij te realiseren dat ik verantwoordelijk ben voor alles en dus ook voor elk probleem, en dat ik mezelf dus één en gelijk kan plaatsen aan dit probleem en door middel van het toepassen van zelf-vergeving op alles wat er in mij opkomt ik mezelf kan brengen naar een oplossing.

Ik engageer mezelf ertoe om dmv gezond verstand aan te tonen dat er een heel andere wereld mogelijk is dan wat heden wordt aanvaardt, en dat er dus geen excuus mogelijk is waarom het misbruik en het lijden aanvaard zou worden als een ‘feit’ in deze wereld.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik spring naar een conclusie terwijl ik in feite nog onzeker ben in mezelf, te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik bezig ben optimistisch te zijn en dat ik hiermee mezelf compromitteer omdat ik niet tot zekerheid wil komen mbt wat best is voor iedereen – en dus engageer ik mezelf ertoe om tot zekerheid te komen mbt wat best is voor iedereen.

Ik engageer mezelf ertoe om onzekerheid bloot te leggen als een teken van zelf-oprechtheid en dat er maw nog meer zelfwerk nodig is in het komen tot zelf-oprechtheid mbt dat punt.

Ik engageer mezelf ertoe om aan te tonen dat optimisme gelijk is aan het aanvaarden van ‘de menselijke zwakte als de menselijke natuur’ en het geloof dat we hoegenaamd niet in staat zijn werkelijk verantwoordelijkheid te nemen voor de problemen die we gecreëerd hebben.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik optimisme gebruik om mijn handelingen te verantwoorden, mezelf te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik eigenlijk niet weet wat ik doe en mijn huiswerk niet gedaan heb, en dus engageer ik mezelf ertoe om mezelf een fundering te geven door te begrijpen hoe mijn handelingen zullen lieden tot het gewenste resultaat.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie optimistisch zijn over iets, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik bezig ben hoop te gebruiken en dat ik dus geen verantwoordelijkheid willen nemen voor de oorzaken van dit punt in mezelf en mijn wereld, en dus engageer ik mezelf ertoe om de oorzaken van dit punt in mezelf en mijn wereld bloot te leggen, te vergeven en te corrigeren in mezelf in eenheid en gelijkheid.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie denken dat het te moeilijk is en dat het allemaal in werkelijkheid te veel en onmogelijk is, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren ik ik bezig ben mezelf te beperken en dat ik in feite in staat ben verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf – en dus neem ik verantwoordelijkheid voor mezelf en alles als één en gelijk als mezelf.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie wanhoop gebruiken in mijn gedachten en te willen opgeven, mezelf te stoppen en te ademen en mezelf te realiseren dat ik bezig ben mezelf als leven te manipuleren, en dus engageer ik mezelf ertoe om verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf in eenvoud door adem per adem mezelf te sturen en de lagen van bedrog in en als mezelf te verwijderen.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik ‘goed’ wil zijn, mezelf te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik probeer zelf-verantwoordelijkheid te ontsnappen en anderen verantwoordelijk wil maken, en dus engageer ik mezelf ertoe om zelf als verantwoordelijkheid te staan van en voor mezelf en van alles als één en gelijk.

http://lite.desteniiprocess.com