Gisteren heb ik enkele gaten geboord in de muur. De gaten
waren te klein voor de plugs in kwestie, omdat ik de moeite niet had genomen
mijn ideeën af te checken met de realiteit en het was mijn verantwoordelijkheid te weten welke plug daarin moest passen en dat ik dus behoorde te weten dat
de gaten te klein en niet diep genoeg waren.
Ik vertrouwde op mijn veronderstelling dat een bepaalde plug
hiervoor gebruikt zou worden ipv na te gaan of dit wel zo was in de realiteit.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mijn mind te vertrouwen in plaats van te werken vanuit de fysieke
realiteit.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd
door mijn mind als gedachten en veronderstellingen te vertrouwen, mijn macht
weg te geven aan een programma dat blindelings handelt, en dus mijn verantwoordelijkheid
voor mezelf en anderen af te staan aan een blind programma als de mind.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd situaties te creëren waarin het achteraf te laat is en er veel
tijd verloren wordt met de situatie te corrigeren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd
mijn verantwoordelijkheid niet serieus te nemen omdat ik de opdracht van de
bergruimte zag als ‘minder belangrijk’ en dus liet ik mezelf toe om fouten te
maken – dit is onaanvaardbaar.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd iets halfslachtigs doen omdat ik denk dat het niet voor mezelf is -
en dus dat het niet mijn verantwoordelijkheid is, ipv mij te realiseren dat
alles wat ik doe mijn verantwoordelijkheid is en dat ik verantwoordelijk ben
voor alles wat ik doe en dus ook voor al de gevolgen van mijn handelingen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mijn best niet doen wanneer het voor F is en te hebben
toegelaten dat mijn mind me vertelt wat te doen ipv mezelf te sturen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd te handelen in angst ipv mezelf te vertrouwen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mezelf te manipuleren in een moment van angst ipv te kijken naar
de fysieke realiteit uit angst dat ik iets verkeerd zou doen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd te gokken ipv mij te houden aan de fysieke realiteit en mij te realiseren
dat ik mijn mind niet nodig had aangezien ik de informatie kon controleren in
fysieke werkelijkheid.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd
in de mind te zijn wanneer ik werk.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mezelf niet sturen in adem in en als mijn werk.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mij niet realiseren dat elke beslissing in elk moment gevolgen
heeft.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd door een beslissing halfslachtig te nemen niet alleen mezelf maar
ook anderen affecteren met de gevolgen van mijn beslissingen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd te ontkennen dat ik deze realiteit deel met anderen die geraakt
worden door de gevolgen van mijn beslissingen.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie
aarzelen en gedachten gebruiken om een beslissing te nemen in fysieke
realiteit, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik geen
beslissing moet verzinnen, maar dat ik moet doen wat best is voor iedereen.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie
afwijken van iets wat voor mij is uitgestippeld, mezelf in vraag te stellen en
te kijken of dit werkelijk best is voor iedereen, of dat dit een ego punt is
waarin ik iets beter meen te weten en ik mijn eigen ding wil doen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd op cruciale momenten van het plan af te wijken en mijn eigen ding
te doen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd meer te willen zijn dan datgene wat mij is opgedragen en steeds te
denken dat anderen niet weten wat ze doen en dat ik het beter weet.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd te veronderstellen dat een ander niet weet wat hij/zij doet, en in
plaats van hierover vragen te stellen (waarom doe je dit zo?) besluit ik in het
geheim dat het verkeerd gedaan wordt en geef ik mezelf toestemming om af te
wijken van de instructies die me later gegeven worden.
