Lees Deel 1 van deze blog & Deel 2
& Deel 3
& Deel 4
Wat vandaag verder naar boven gekomen is van dit patroon is dat ik opzettelijk mezelf in een negatieve ervaring breng zodat de ander mij aandacht zou geven - en hiertoe zal ik zelfs mijn participatie saboteren en ervoor zorgen dat alles blijkbaar mislukt zodat ik geloofwaardig kan maken dat ik echt een probleem heb (en dus aandacht nodig heb).
Achterklap dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer de ander even geen tijd heeft voor mij dit onmiddellijk persoonlijk te nemen en te zoeken naar waarom de ander nu boos zou zijn op mij, of wat ik verkeerd gedaan heb. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de ander ervan de schuld geven dat ik me verworpen voel en denken dat ze iets probeert te doen 'tegen mij'. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het onmiddellijk persoonlijk nemen wanneer de ander even stopt met alle aandacht aan mij te geven en werkelijk te verwachten dat de ander voortdurend aandacht voor mij zou hebben. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd van zodra de ander even tijd met een ander spendeert te denken dat hij/zij mij niet genoeg ondersteund en ik 'aan mijn lot overgelaten wordt'. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijzelf programmeren met de verwachting dat er altijd iemand voor mij zal zijn. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd voortdurend de validering van een ander nodig te hebben in wie ik ben en te geloven dat ik ophoudt te bestaan indien deze externe validering wegvalt. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd als kind mezelf te programmeren met de nood om voortdurend door mijn moeder gevalideerd te worden en gek te worden en over te slaan in angst wanneer deze validering zou wegvallen waarop ik zou beginnen te manipuleren - tot in het absoluut extreme - om opnieuw de aandacht en validering te krijgen waarop ik mijn persoonlijkheidsontwerp gebaseerd heb. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wie ik ben afhankelijk te maken van een externe bron als mijn 'God'/voorziener van aandacht in plaats van te staan als mijn eigen aandacht en aandacht te hebben voor mezelf. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te zoeken naar validering van mezelf in een ander buiten mezelf in plaats van mijzelf te vertrouwen dat ik kan zien wie ik ben, en niet over mijzelf te oordelen maar vernatwoordelijkheid te nemen voor wat ik zie dmv zelf-vergeving en zelf-correctieve actie.
Achterklap commitment: Ik engageer mijzelf ertoe wanneer achterklap opkomt hierin - onmiddellijk mezelf te stoppen en mezelf te sturen in adem. Ik engageer mijzelf ertoe om het punt van zelf-aandacht te stappen totdat er niets van in mijzelf overblijft en ik mezelf 100% hierin kan sturen. Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als een punt van achterklap opkomt omdat ik hoegenaamd niet genoeg aandacht krijg, mij te realiseren dat dit mijn kinder-programma is gebaseerd op hoeveel aandacht ik als kind gekregen heb en hoe ik mezelf hierin geprogrammeerd heb om te panikeren indien ik plots minder of geen aandacht krijg en in niet begrijp 'waarom'. Ik engageer mijzelf ertoe in zelfvergeving alle achterklap te stoppen in relatie tot dit punt en mijzelf neer te zetten in stabiliteit ongeacht van mogelijke feedback die ik krijg of niet krijg van een ander.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten