zaterdag 13 oktober 2012

Dag 133 - Naamvergeving Deel 2

Lees Deel 1 van deze blog

Gedachte dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een herinnering hebben van mijn vader die mijn naam uitspreekt wanneer X mijn naam zegt omwille van de manier waarop ze mijn naam zegt. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij 'goed te voelen' bij deze gedachte omdat het een herinnering naar boven brengt van 'liefde' en waardering/erkenning. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een positief gevoel verbinden aan de manier waarop mijn naam wordt uitgesproken omwille ven een herinnering. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de manier waarop mijn naam wordt uitgesproken in deze te ervaren als ondersteunend en respectvol. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd reageren met 'liefde' als 'energie' hetgeen in feite angst is om verworpen te worden.

Gedachte commitment: Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer mijn naam gesproken wordt mijzelf te vertragen in adem, en te kijken naar wat er in mij opkomt als programmatie die begint met slechts één gedachte/herinnering, zodat ik die kan stoppen en mezelf kan sturen als wie ik werkelijk ben. Ik engageer mijzelf ertoe mezelf hier te brengen in communicatie in plaats van me te laten leiden door een ongedefinieerd gevoel dat ik niet in vraag stel omdat ik me er goed bij voel - en dan te communiceren als mezelf als een en gelijk met mijn lichaam.

Verbeelding dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bij het spreken van mijn naam mij te verbeelden/projecteren hoe ik zou zijn als ik volwassen ben, en dit nog steeds te doen terwijl ik reeds hoegenaamd 'volwassen' ben. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd  in plaats van hier te zijn in en als de communicatie, mijzelf af te scheiden in een ideaal visie van mezelf van hoe ik had willen zijn toen ik klein was. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een karakter van mezelf te maken als een acteur die zichzelf voorbereid voor zijn rol in de toekomst maar die hierdoor slechts bestaat in de mind als een illusie.

Verbeelding commiment: Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als iemand mijn naam tegen mij spreekt op gelijk welke manier, van hier te zijn in adem en me niet te laten beheersen door een verbeelding die opkomt of te participeren in projecties die ik sinds altijd gedaan heb omdat ik geloofde in dat beeld van mezelf als wie ik wilde worden en dat ik hiernaartoe moet streven. Ik engageer mijzelf ertoe om dit beeld te begraven en mijzelf toe te leggen op het leven hier van mezelf en mezelf te bouwen als leven gebaseerd op principes van eenheid en gelijkheid.

(Wordt vervolgd)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten