Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de ander niet motiveren in zijn/haar participatie en enkel bekommert zijn en zelfs geobsedeerd met mijn eigen participatie en hoe ik gezien wordt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in competitie zijn wanneer de ander iets produceert in plaats van te ondersteunen en aan te moedigen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd kritiek te geven op wat de ander produceert als een manier om de ander te ontmoedigen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd heb arrogant te zijn in de relatie en ervan uitgaan dat ik ok ben wat er ook gebeurd en dus niet meer om de andere geven dan wat strikt nodig is om de stabiliteit van de relatie te bewaren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet hier zijn voor de ander maar enkel wanneer het ook mij goed uitkomt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat de ander met mijn agenda interfereert en dus de ander op afstand houden.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ervan uitgaan dat de ander ok is omdat ik geen grote problemen zie en hierin geen belangstelling tonen in de ander en enkel willen communiceren wanneer ikzelf met een probleem zit.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de ander vanzelfsprekend vinden en dat de ander daar is. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet onvoorwaardelijk gelijk te staan met de ander in het vinden van oplossingen voor wat er gecommuniceerd wordt.
(Wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten