donderdag 25 oktober 2012

Dag 143 - "Ik wil aandacht!" Deel 3

Lees Deel 1 van deze blog
& Deel 2

Gedachte dimensie vervolgd: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat de ander mijn aandacht opgebruikt (de aandacht van anderen die voor mij bestemd is)

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat ik recht heb op een minimale dosis aandacht

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken dat de ander mijn aandacht steelt en ik zonder aandacht zal komen te zitten, dat ik maw mijn kans zal missen om ook aandacht te krijgen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in separatie van 'aandacht' en in mijn  ego bestaan als 'een onderwerp van aandacht'.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat ik zoveel mogelijk aandacht moet cumuleren voor mijn digitale zelf als het ego.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer ik me verveel automatisch beginnen denken over hoe ik aandacht kan krijgen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd me vervelen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een probleem creëren telkens wanneer X even aandacht geeft aan iemand anders in mijn bijzijn, en dit dan beginnen te saboteren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd jaloers zijn dat iemand met X spreekt en hem/haar aandacht geeft in plaats van met mij te spreken en mij aandacht te geven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te panikeren wanneer ik niet in het centrum van de aandacht sta en dan ofwel mezelf uit de scene willen verwijderen ofwel naar manieren zoeken om terug in de aandacht te komen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat er te weinig aandacht is en dat als ik niet continu aandacht krijg ik op een dag misschien uitgesloten zal worden van alle aandacht, dus moet ik er continu aan werken om blijvend in de aandacht te staan en waardevol te zijn voor anderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat ik hier een angst gecreëerd heb om mezelf te verliezen als aandacht - en dat mijn angst reflecteert dat ikzelf geen aandacht geef aan anderen en enkel met mezelf geobsedeerd ben, in die mate dat ik soms moelijkheden heb om bij het gesprek te blijven wanneer de ander iets aan het vertellen is en ik 'wegga in de mind ' en aan iets anders begin te denken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat wat ik niet geef ik ook niet kan krijgen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een bestaan te leiden in zelf-obsessie de angst om geen aandacht te krijgen en hierdoor geen aandacht hebben voor de anderen in mijn wereld en niet opmerken wat er omgaat in de anderen in mijn wereld.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat er iets belangrijker is dan de fysieke realiteit en ademen hier in elk moment en het aandacht hebben voor mezelf als wie en wat hier is in een moment - als de volledigheid van mezelf en dat ik de volledigheid van mezelf zal vinden als ik volledig aandacht geef in een moment aan mijn wereld als mijzelf.

Ik realiseer me en begrijp dat de nood aan aandacht een vorm van controle is om vast te houden aan eigenbelang en ego - in plaats van onvoorwaardelijk los te laten en één en gelijk te staan met het moment en aandacht te hebben voor wat hier is in een moment.

Gedachte commitment: Ik engageer mijzelf ertoe de nood aan aandacht volledig in mijzelf te stoppen nu dat ik zie hoe het mechanisme in elkaar zit en hoe ik mezelf op deze manier gecreëerd heb als een slaaf van angst en eigenbelang; en ik leg mijzelf erop toe om in elk moment hier te zijn als aandacht in de realisatie dat wat ik niet geef ik ook niet kan krijgen en dus geef ik gelijke aandacht aan elk punt in mijn wereld en discrimineer ik niet tussen een moment/event/persoon als meer of minder waardig van aandacht als een excuus om in de mind te verkrassen - maar in plaats daarvan push ik mezelf om in elk moment mezelf te willen als de keuze om HIER te zijn.

(Wordt vervolgd)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten