Dag 140 - Humeur zelf-vergeving Deel 3

lees Deel 1 van deze blog
& Deel 2


Achterklap dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd proberen vals te spelen door het 'rekken van mijn tijd' en daarin misbruik maken van het vertrouwen van de ander, terwijl we afspraken gemaakt hadden. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat het ok is om wat meer tijd te nemen want het is beter voor mij als dit nu klaar is zonder te kijken naar de gevolgen voor de anderen als de afspraken niet worden nagekomen. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat het ok is voor mij om meer tijd te nemen want we doen dit allebei telkens wanneer het ons uitkomt. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een patroon als excuus gebruiken om datzelfde patroon verder te gebruiken, in plaats van mezelf te vertrouwen in het efficiënt breken van het patroon in plaats van te wachten op de ander om initiatief te nemen. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd eenmaal ik zover gegaan ben om mijn gedrag te rechtvaardigen, vervolgens denken dat de ander egoïstisch is en enkel aan zichzelf denkt. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer ik bezig was een gedachte te hebben dat het ok is als ik dit doe in het geheim want zij weet toch niet wat ik doe. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een gedachte in mijzelf laten opkomen dat het patroon nooit zal veranderen - en daarmee rechtvaardigen waarom ik verder mag doen.

Achterklap commitment: Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer ik zie dat er een conflict is van belangen en er een beslissing genomen moet worden, te stoppen en ademen en in zelf-oprechtheid te kijken wat hier het beste is voor iedereen, in plaats van tegen mezelf te beginnen praten in de mind om te rechtvaardigen waarom ik een bepaalde keuze maak in mijn eigen belang. Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer ik mezelf zie praten tegen mezelf, onmiddellijk te stoppen en en stap terug te zetten om te zien wat ik aan het doen ben en waarom het nodig is dat ik tegen mezelf begin te liegen. Ik engageer mijzelf ertoe om keuzes te maken gebaseerd op realiteit en consideratie van anderen in plaats van op innerlijke manipulaties waarmee ik de realiteit naar mijn hand zet. 

Reactie dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten toen de andere mij erop wees dat het tijd werd om aan het eten te beginnen, onmiddellijk kwaad te worden - waardoor ik zou moeten weten: ik ben bezig tegen mezelf te liegen. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de ander ervan de schuld te geven dat ze mij onder druk zet end at is waarom ik me zo voel. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in plaats van te reageren, en denken dit gevoel is sterker dan mezelf - mezelf even te stoppen alvorens ik antwoord en en mij te realiseren dat dit enkel een reactie is en dat ik deze kan stoppen door even te ademen om dan een conversatie aan te gaan in gelijkheid met de ander. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in gelijk welk moment overwegen dat ik misschien gelijk heb in mijn reactie. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten en geaccepteerd in te zien dat bij het aanvaarden van de reactie ik de creatie van het humeur aanvaard en ik ook aanvaard - doordat ik de ander reeds de schuld gegeven heb - dat de ander verantwoordelijk is voor mijn humeur dat soms zelfs een uur kan aanslepen en waarin ik zal blijven volhouden dat ik gelijk heb en het "DE ANDER IS DIE MOET VERANDEREN". 

Reactie commitment: Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer ik in een humeur ben in eerste instantie in te zien dat ik de ander de schuld aan het geven ben en dat het aan mij is om verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf in het stoppen van deze reactie en ervoor te zorgen dat dit patroon voor altijd gestopt wordt. Ik engageer mijzelf ertoe mijzelf te vertragen in adem zodat ik wanneer een reactie opkomt kan beslissen om hier niet in te participeren en ik mezelf kan sturen in gelijkheid met de ander. 

Fysieke vergeving: ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd dmv stilzwijgen de ander proberen straffen en te impliceren dat hij/zij iets verkeerd gedaan heeft. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd principieel niet willen communiceren en op die manier mijn humeur in stand houden. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd afstand creëren met de ander en wachten totdat de ander naar mij toe komt - in plaats van mezelf te stoppen door zelf naar de ander toe te gaan. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer ik zie dat mijn gedachten beginnen interfereren met wat ik doe en het on,mogelijk wordt om efficiënt te werken, onmiddellijk te stoppen en mijzelf uit te klaren dmv zelf-vergeving en/of communicatie. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd vasthouden in de energie en mijn handelingen stellen met woede in de bewegingen in plaats van mij te realiseren dat ik bezeten ben en dat ik dringend moet stoppen. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten om wanneer ik in een staat ben van bezetenheid door woede, mezelf onmiddellijk te stoppen in adem en mezelf te beginnen ondersteunen met zelf-vergeving/ schrijven/communicatie - in plaats van vol te houden in mijn uitzichtloze bezetenheid. 

Fysieke commitment: Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik in een staat van fysieke bezetenheid ben - mezelf onmiddellijk te stoppen en wanneer de ander bij me is te zeggen: "ik ben bezeten" - als een manier om het patroon te breken en mezelf dan te ondersteunen met zelf-vergeving/communicatie/schrijven en ademen. Ik engageer mijzelf ertoe om wanneer ik zie dat ik bezig ben een reactie op te bouwen, mezelf onmiddellijk te stoppen in nederigheid door zelf-vergeving, schrijven, communicatie en ademen. Ik engageer mijzelf ertoe te tonen dat het mogelijk is elke vorm van emotie en bezetenheid definitief te stoppen dmv zelf-vergeving, ademen en correctieve zelf-toepassing. 

Consequentie dimensie: Ik realiseer me en begrijp dat als ik mezelf toelaat fysiek een emotie te incarneren ik mijn macht volledig weggeef aan de mind en ik daarin ook toelaat dat er in de wereld gehandeld wordt op basis van emotie en ik dus akkoord ga met alle gruwelen die er in naam van emotie gepleegd worden. Ik engageer mijzelf ertoe om te tonen hoe leven mogelijk is zonder emotie en hoe het daarin mogelijk wordt te handelen op een manier die best is voor iedereen.