Ik ben bezig met een punt te veranderen: mijn manier van eten en zitten aan tafel tijdens de maaltijden.Dit is een eenvoudig punt, maar ik ben niet succesvol geweest tot nu toe in het doorzetten van deze verandering, voornamelijk omwille van emoties in relatie tot dit patroon.
Bij deze:
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd kwaad worden vanbinnen omdat ik denk: waarom moet ik dit veranderen, is er iets verkeerd met mij misschien? ipv mij te realiseren dat het te maken heeft met sociale perceptie en het kunnen aanvaard worden door bepaalde sociale groepen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij erover te frustreren en denken : ik zie het nut hier niet van in.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd kwaad worden omdat het mij herinnert an mijn ouders en hoe er mij gevraondraaglijk en respectloos.
agd werd op een bepaalde manier te zitten en eten en dat vond ik
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd emoties in mij te dragen tav mijn ouders omdat ze wilden dat ik op een bepaalde manier at, waarbij ik 'me voelde als een huisdier' ipv mij te realiseren dat er in het huidige systeem bepaalde sociale voordelen verbonden zijn aan het respecteren van bepaald regels - en ook dat ik mezelf niet zag en de manier waarop ik at.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te hebben gedacht: "Ik kan niet geloven dat ze dit van me vragen, hebben ze dan echt geen enkel respect voor mij !!!!" en hun advies/commentaar 100% persoonlijk te hebben genomen en als een belediging, als een vernedering, ipv gewoon te kijken naar wat ze voorstelden en voor mezelf te zien of ik daar enig voordeel uit kan halen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in de waan te hebben bestaan dat 'ik perfect ben' zoals ik ben - en dat elkeen die commentaar op mij heeft kwade bedoelingen heeft en in essentie boosaardig is en goed om mijn haat op af te vuren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd deze eigenrechtigheid nog steeds in mij te dragen bijvoorbeeld door defensief te zijn en meteen in de verdediging te gaan wanneer iemand mij een suggestie maakt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd gereageerd te hebben met woede, haat en wrok, toen men mij suggereerde om anders te eten en te geloven dat men mij 'probeerde te controleren'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet te realiseren dat ik reeds gecontroleerd werd en wordt door de mind bestaande uit gedachten, gevoelens en emoties - en in plaats van de kansen aan te grijpen om verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf, verdraai ik de input van anderen door te stellen 'dat zij me proberen te controleren' - terwijl ze me juist nuttige feedback geven die me kan helpen met het doorbreken van mijn mindcontrol.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd paranoia te gebruiken als een manier om steun en assistentie af te blokken - en mezelf vast te zetten in de rails van de mind.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat de mind niet enkel bestaat uit mijn gedachten, maar juist bestaat uit mijn hele fysieke zelf - als de manier waarop ik me gedraag op een onbewust niveau en om onbewuste redenen - en dus moet ik een fysieke correctie gebruiken om dit proces van mindcontrol om te keren en verantwoordelijkheid te nemen voor mijn eigen ontwerp.
Ik engageer mezelf ertoe de gewoonte van het eten op een doelbewuste manier te veranderen naar een eet-patroon dat me ondersteunt in mijn proces en dat het me ook makkelijker zal maken mij in gelijk welke sociale kring te bewegen.
Ik realiseer me en begrijp dat de suggestie om mijn eetpatroon te veranderen niets persoonlijks om zich heeft en enkel te maken heeft met efficiëntie en het ondersteunen van mezelf.
Ik ben dankbaar dat ik een kans heb om mij bewust te worden van mijn eetpatroon en eetgewoonten, en deze te veranderen op een zelf-gestuurde en doelbewuste manier naar een patroon dat best is voor iedereen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd emoties belangrijker maken dan wat best is voor iedereen inclusief mezelf.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf in de staart bijten omwille van emoties en mezelf letterlijk blind te hebben gemaakt voor wie ik ben en hoe ik me gedraag - terwijl er reeds jaren geleden de opportuniteit bestond om mijn programma om te keren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd medelijden hebben met mezelf dat ik dit patroon, moet veranderen - als iets dat me wordt opgelegd en dat ik zelf niet werkelijk wil - dat ik ervaar als 'een inbreuk op mijn vrijheid.'
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat mijn manier van eten geconditioneerd was en dus niets met vrijheid te maken heeft.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf moedwillig definiëren als misbruikt zodat ik minder verantwoordelijk zou moeten zijn dan anderen, zodat ik meer privileges zou kunnen krijgen.
Wordt vervolgd...
http://lite.desteniiprocess.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten