Dag 206 - "Waarom stop je met luisteren?"

Context: iemand vertelt mij een persoonlijk verhaal en op een gegeven moment begin ik weerstand te voelen om nog verder te luisteren 1) omdat ik denk dat ik dit reeds gehoord heb en ik geloof dat ik de ander moet onderbreken of dat ze het recht niet heeft opnieuw delen van dit verhaal te herhalen, zelfs indien ik niet weet wat het punt is van het verhaal dat ze nu vertelt. 2) Voorts heb ik ook een reactie omdat ik in feite alle elementen van het verhaal niet terdege met elkaar in verband kan brengen dus geef ik een excuus dat het te ingewikkeld is ipv om verduidelijking te vragen uit angst dat de ander kwaad zal worden omdat ik de details niet meer weet van vorige keer (of is het omdat ik niet dom wil overkomen?).

Angst dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een reactie van angst te hebben omdat ik denk ik mag niet meer verder luisteren want deze persoon heeft dit verhaal (of delen ervan) reeds verteld dus heeft ze niet het recht om dit terug te vertellen en indien ik zou luisteren dan zou ik misbruikt worden !

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bezeten te zijn in dit punt en onredelijk zijn in de manier waarop ik luister - waarin ik meer bekommert ben met mezelf dan om diegene naar wie ik luister.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd elk punt om te buigen in eigenbelang.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven deze persoon is het niet waard om naar te luisteren want ze heeft dit verhaal reeds verteld en dus heb ik het recht om niet te luisteren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een probleem te maken van het feit dat een verhaal of delen ervan herhaald worden zelfs wanneer ik niet weet waar de spreker naartoe wil - uit pure angst dat mijn tijd verloren wordt of dat dit gesprek mij niets zal opleveren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op de ander projecteren dat het verhaal verteld wordt omwille van ego-motieven van eigenbelang of het zoeken naar aandacht of wat dan ook - hetgeen MIJN PROJECTIE is - in plaats van mezelf te stoppen in adem, en mezelf hier te brengen en gelijk te staan aan de ander en te luisteren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd onmiddellijk veronderstellingen maken over de ander als MIJN PROJECIE - in plaats van mezelf te stoppen in adem en onvoorwaardelijk te luisteren naar wat er gezegd wordt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd angst gebruiken als een manier om mezelf te manipuleren en ervoor te zorgen dat ik stop met luisteren in plaats van de ander te geven wat de ander toekomt, als een spel dat ik speel om mijn superioriteit neer te zetten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijzelf manipuleren met angst en separatie creëren in mijzelf - in plaats van te ademen en onvoorwaardelijk te luisteren naar wat er gezegd wordt, zoals ik zou willen dat er naar mij geluisterd wordt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd zelfs in het luisteren naar de ander in competitie zijn en manieren vinden om de ander zich minder te doen voelen, in plaats van mee te stappen als een gelijke en de ander te ondersteunen in expressie.

(Wordt vervolgd)

http://lite.desteniiprocess.com