dinsdag 18 december 2012

Dag 199 Intermezzo - mezelf ziek maken

*Wanneer een issue opkomt die meer urgent is dan zal ik die inlassen bij wijze van 'Intermezzo' om vervolgens mijn reeks weer verder af te maken. In dit geval had ik een min of meer zware verkoudheid en werd er mij op gewezen dat 'ziek' worden ook een 'opzettelijk' aspect heeft en zeker niet willekeurig is. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ziek worden als een manier om mijn realiteit te manipuleren, omdat toen ik ziek was ik aandacht kreeg van anderen en ik anderen als mijn slaaf kon gebruiken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ziek willen worden als een manier om geen verantwoordelijkheid te moeten nemen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd toen ik naast de niezende jongen zat over hem te oordelen als een eikel dat hij zo naast mij komt hoesten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd over de jongen oordelen als een egoïst want hij staat er niet eens bij stil dat hij zijn bacterien verspreid door zo te niezen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd fantaseren over ziek zijn als ‘vakantie’ en geloven dat ik enkel de ‘ontspannende dingen kan doen in momenten waarin ik weinig keuze heb, zoals wanneer ik ziek ben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een excuus voor mezelf moeten creëren als ziek zijn, alvorens ik iets ontspannends zal doen dat buiten mijn dagelijkse routine valt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de toestemming nodig te hebben van God om mij te kunnen relaxen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat als ik mij relax en gewoon even iets voor mezelf doe, dat niet rechtstreeks ‘nuttig’ is, ik mijn tijd verspil en meteen in het rood sta.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf creëren in en als een  continue cyclus van schuld – ipv op een praktische manier mezelf waarderen door met/voor mezelf kleine dingen te doen die geen rechtstreeks ‘nut’ hebben, maar waarin ik gewoon hier ben met mezelf in adem.

Ik engageer mijzelf ertoe om voor mijzelf tijd te maken om nu en dan iets te doen dat geen rechtstreeks ‘nut’ heeft, maar waarin ik plezier maak en even met mijzelf ben hier in adem. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten een geaccepteerd geen beslissing nemen mbt mijn verjaardag bijvoorbeeld, waarin ik wat ik zal doen min of meer aan het toeval overlaat en water op het laatste moment voorhanden is, ipv voor mezelf een duidelijke beslissing te maken dat ik ofwel niets wil doen, ofwel toch iets wil doen en dit dan overeenkomstig te plannen en praktisch mogelijk te maken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd oordelen over mijn verjaardag en mezelf als niet de moeite zien - ipv die ene dag aan te grijpen als een moment waarop ik even mijn routine kan breken en iets anders kan doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te leven volgens regels en onderworpen aan een schijn baar hoger doel ipv eenvoudig op een manier te leven die best is voor iedereen, mezelf incluus. 

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf ziek maken omdat ik geen andere manier vindt om mijn patroon te breken en ik mezelf geen toestemming durf geven om nu eens iets anders te doen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten