Nu mijn partner tijdelijk afwezig is, realiseer ik mij hoezeer ik mezelf beperkt heb in de mate waarin ik verantwoordelijkheid neem voor mezelf en mijn wereld - zolang er een ander naast mij is op wie ik mijn ergernis kan afwentelen.Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf beperkt te hebben in de mate waarin ik verantwoordelijkheid neem voor mezelf en mijn wereld, omdat ik de relatie gebruik juist als een manier om geen verantwoordelijkheid te nemen en enkel tegen mezelf te klagen over mijn problemen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd steevast een patroon van irritatie te hebben ontwikkeld tegenover mijn partner, waarin ik 'enerzijds met haar wil communiceren' en wanneer wij dan tenslotte communiceren 'geraak ik geërgerd' omdat het niet onder mijn voorwaarden is en ik me dus machteloos voel in die momenten.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op deze manier mijn macht willen balanceren door in de relatie mijn macht te willen neerzetten, ipv mij te realiseren dat mijn macht bestaat in het optimaliseren en veranderen van mezelf in mijn dagdagelijkse proces en het werkelijk pushen van mezelf voorbij mijn beperkingen en te veranderen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet pushen in mijn dagelijkse leven - en werkelijk te kijken naar wat ik moet optimaliseren, en hoe ik mijn beperkingen kan overkomen, en in plaats daarvan terug te keren naar het punt waarin ik opgeef en ik me erger aan de ander.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de ander gebruiken als een uitweg uit zelf-verantwoordelijkheid.
Ik realiseer me en begrijp dat ik verantwoordelijk ben en blijf voor mezelf en dat ik deze verantwoordelijkheid niet kan onderdrukken.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie geërgerd worden tov mijn partner, mezelf te stoppen en te ademen en te kijken naar waar het is dat ik mezelf compromitteer in mijn wereld en waarvoor ik GEEN VERANTWOORDELIJKHEID wil nemen.
Ik realiseer me en begrijp dat de vooruitgang in mijn proces enkel van mijzelf afhankelijk is en dat als ik mezelf niet beweeg - er niets zal bewegen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn partner verantwoordelijk te maken voor het komen met oplossingen ipv mezelf te pushen om zelf met oplossingen te komen.
Ik engageer mezelf ertoe om, wanneer en als ik mezelf zie wachten totdat de ander een oplossing 'geeft' - mezelf te stoppen en te ademen en mezelf te realiseren dat ik bezig ben verantwoordelijkheid te ontlopen, en dus engageer ik mezelf ertoe om met mezelf neer te zitten en praktisch uit te werken op papier hoe ik mijn probleem ga aanpakken.
http://lite.desteniiprocess.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten