Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer ik aandacht moet geven aan een ander mezelf beginnen af te leiden in gedachten of dmv mijn omgeving.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd weerstand te hebben om aandacht te geven aan een ander.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mijn leven enkel ooit mezelf te hebben overwogen en hoe ik aandacht kan krijgen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te weigeren om de ander aandacht te geven als een teken 'dat ze het niet waard zijn'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet in staat zijn om gewoon naar een ander te luisteren zonder mezelf te willen afleiden of zonder de ander te willen onderbreken.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet luisteren en mezelf afleiden gebruiken als een manier om te tonen dat de ander geen aandacht verdient.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd proberen de ander te straffen dat ze mijn aandacht opeisen, omdat ik wil dat ze mij zo snel mogelijk terug aandacht geven.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd panikeren wanneer ik geen aandacht krijg en me onzeker te voelen alsof ik overbodig ben.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken dat mijn zus mijn aandacht had gestolen toen ze geboren werd, omdat ik na haar geboorte minder aandacht kreeg.
Dus wat er nu voor mij naar boven komt is dat ik als kind allicht een grote verandering ervaren heb nadat mijn zussen werden geboren - en ik op het einde van de rit veel minder in het centrum van de belangstelling stond dan voorheen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn om 'mijn aandacht' te verliezen, want in essentie ben ik in mijn leven enkel op zoek gegaan naar iemand die me aandacht geeft en mij alleen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer ik aandacht krijg mij gewaardeerd en geliefd en goed te voelen, en wanneer ik geen aandacht krijg mij depressief te voelen en het niet meer zien zitten.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mijn leven mezelf geen aandacht geven.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf geen aandacht geven en denken dat het van anderen moet komen.
Ik realiseer me en begrijp dat ik de queeste naar aandacht pas kan stoppen wanneer ik begin mezelf aandacht te geven in elk moment van ademhaling hier en ik mezelf begin te zien en wie ik ben hier.
Ik engageer mezelf ertoe om aandacht te verkennen voor mezelf en wat het betekent om aandacht te hebben voor mezelf.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie vervallen in paranoia omwille van aandacht, mezelf te stoppen en mij te realiseren dat ik hier ben en ik als zodanig aandacht kan geven aan mezelf. Ik kan communiceren met mezelf.
Ik engageer mezelf ertoe om te tonen dat het fysieke lichaam een middel is om aandacht te geven aan jezelf - en het mogelijk is in direct contact te staan met jezelf als je fysieke lichaam en aandacht te hebben voor jezelf.
Ik engageer mezelf ertoe om mezelf te leren kennen als wie ik ben in en als fysiek lichaam door aandacht te hebben voor mezelf.
http://lite.desteniiprocess.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten