In deze blog kijk ik naar het patroon ‘verantwoordelijkheid
saboteren’. Het punt is begonnen met een onderzoek naar waarom ik een gegeven
situatie een ander niet echt wilde helpen en ik deed alsof het te moeilijk was.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mezelf te saboteren in de zoektocht naar een fiets omdat ik jaloers ben dat de ander zich een leuke fiets gaat aanschaffen en dat zij meer
geld heeft dan ik.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd omdat datgene wat ik onderzocht niet voor mezelf is maar voor de
ander, mezelf te laten overheersen door weerstand als jaloezie en mezelf
excuses geven waarom het te moeilijk is en onmogelijk om dit onderzoek online
te doen – terwijl het in feite eenvoudig was.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mezelf niet pushen en motiveren om te zien voorbij deze weerstand
ipv eraan toe te geven als een ontzettende macht – ik kon geademd hebben en
mezelf gepusht hebben in gezond verstand.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd een ander nodig hebben om me te zeggen dat ik mezelf saboteer en
mezelf niet push, ipv zelf te zien dat ik bezig ben toe te geven aan excuses in
de mind als achterklap en rechtvaardigingen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd de wil niet te hebben om mezelf te pushen – dit is onaanvaardbaar.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie
geïrriteerd en hopeloos worden vanbinnen omdat het blijkbaar moeilijk wordt om
een taak te volbrengen, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat
dit puur de mind is als een weerstand programma en dat dit niets te maken heeft
met wie ik ben en dat ik kan kiezen om mezelf te pushen ongeacht de weerstand
en zo mezelf als mijn patroon te veranderen.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie
praten tegen mezelf met excuses waarom iets moeilijk of zelfs onmogelijk is,
mezelf te stoppen en te ademen en met gezond verstand te kijken naar de
opdracht en daarin mij te realiseren : dit is perfect mogelijk, als ik het wil
dan krijg ik het geklaard en ik stop al mijn excuses.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zwaar
voel worden tav van een bepaalde taak of verantwoordelijkheid – mezelf te
stoppen en te ademen en mij realiseren dat dit mijn angst is voor verantwoordelijkheid
en dus engageer ik mezelf ertoe om mezelf te pushen en te ontdekken waartoe ik
in staat ben als ik mezelf toelaat mezelf te vertrouwen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd
in een moment de situatie manipuleren zodat het zou blijken dat ik een bepaalde
verantwoordelijkheid niet aankan en iemand anders het in mijn plaats moet doen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd opzettelijk mijn verantwoordelijkheid saboteren zodat anderen mij
niet meer in een plaats van verantwoordelijkheid zouden plaatsen en ik mijn
angst voor verantwoordelijkheid nooit zou moeten confronteren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mezelf opzettelijk creëren als onbetrouwbaar zodat niemand mij
ooit verantwoordelijkheid zal toevertrouwen – en ik mezelf kan blijven
verbergen in mijn donker hol in onzekerheid.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd de mind als mijn bondgenoot te hebben aanvaard – als mijn beste
vriend – omdat ik via de mind kan tonen dat ik onbetrouwbaar ben, omdat ik niet
‘hier’ ben maar in plaats daarvan ‘weg in gedachten’.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mezelf proberen naar het laagste punt te brengen – zodat ik
hopelijk uitgewist wordt en nooit verantwoordelijkheid moet nemen voor mezelf.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd in het verleden opzettelijk domme keuzes te hebben gemaakt zodat ik zou falen en ik aan mezelf kon tonen
dat ik niet zal slagen.
Ik engageer mezelf ertoe om het programma van het uit de weg
gaan van en het saboteren van verantwoordelijkheid in mezelf te stoppen in als
zijn dimensies – en mezelf stap voor stap te herschrijven in zelfzekerheid dat
ik verantwoordelijkheid kan nemen voor mezelf en mijn wereld en dat ik mijn
gezond verstand kan gebruiken.
Ik engageer mezelf ertoe om het programma van het saboteren
van verantwoordelijkheid en van het opgeven in mezelf te stoppen en mijn woede
te gebruiken om op te staan in mezelf en mijn wereld en een duidelijk statement
te maken in mezelf van wat ik aanvaard en wat ik niet aanvaard.
Ik engageer mezelf ertoe om dit punt te lopen tot er geen
aarzeling meer in mij bestaat dat ik in staat ben om in elk moment
verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf en mijn wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten