vrijdag 4 oktober 2013

Dag 255 - Angst om belachelijk gemaakt te worden

Achterklap Dimensie:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de achterklap in mij te laten bestaan dat; hij geen idee heeft waarover hij spreekt en mij vervolgens in te beelden hoe ik zijn argumenten belachelijk maak en mij vervolgens op hem kwaad maak.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te denken: waarom moet ze dit zo luid roepen?

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf  'misbruikt' te voelen door de collega die me waar iedereen bij staat op een fout wijst en over mij klaagt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd 'terug willen slaan' en voor iedereen te tonen dat ze zich vergist.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf ervaren als 'loser' in die context en ipv te ademen en deze ervaring los te laten, probeer ik terug een 'winner te zijn' door te argumenteren dat de ander in feite ook een fout gemaakt heeft.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd omdat ik in het bijzijn van andere kritiek krijg - mij onterecht bejegend te voelen en te denken dat ik het slachtoffer ben van de ego manipulaties van een ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd deze ego manipulaties persoonlijk te nemen ipv gewoon te ademen en mij te realiseren dat dit mij enkel kan controleren indien ik dit toelaat.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd 'in de val te trappen' in dat ik reageerde op haar woorden ipv te ademen en te zwijgen - en in nederigheid onmiddellijk naar de oplossing te gaan (zelfs al heeft de ander ook een fout gemaakt) en te zeggen hoe ik dit ga corrigeren in de toekomst.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de commentaar persoonlijk te nemen ipv het gewoon te zien als feedback die praktisch gericht is zodat ik efficiënter kan werken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd dit evenement te zien als een vorm van bestraffing in plaats van het gewoon te zien als feedback.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijzelf niet in de plaats te stellen van de ander die commentaar geeft en in te zien dat er op deze manier meer onnodig werk gecreëerd wordt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te spreken uit angst ipv te ademen en hier te kijken in gezond verstand en mezelf te plaatsen in een punt dat best is voor iedereen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het niet kunnen verdragen dat iemand me in het bijzijn van anderen bekritiseerd en te denken dat ik op deze manier 'verminder' en 'belachelijk gemaakt wordt'.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd anderen in mijn wereld belachelijk te maken als een manier om hen tegenover mij als 'minder dan' te plaatsen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd anderen belachelijk te maken in mijn gedachten als een manier om mijn superioriteit te handhaven als ego.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd verslaafd te zijn aan het belachelijk maken van anderen in de mind - als het ego middel van superioriteit bij uitstek,

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd anderen belachelijk te maken als separatie en inferioriteit.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn om kwetsbaar te staan ipv mij te realiseren dat ik als zodanig niet gekwetst kan worden tenzij als ik dit toelaat door te participeren in emoties en gevoelens in de mind.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik geconfronteerd wordt met commentaar in het bijzijn van derden, en ik zie mezelf kwaad worden, mezelf te stoppen en ademen en mij te realiseren dat dit het ego van de mind is als eigengerechtigheid, en dus engageer ik mezelf ertoe om mezelf in het moment te corrigeren en uit te leggen hoe ik het probleem ga aanpakken.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie reageren met wrok omdat een ander mij in het bijzijn van derden commentaar geeft, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat dit een uitgelezen kans is om aan mezelf te tonen wie ik ben, door te ademen en stil te zijn vanbinnen, en onmiddellijk een oplossing neer te zetten die best is voor iedereen.

http://lite.desteniiprocess.com

Geen opmerkingen:

Een reactie posten