Zie Dag 256 voor context.Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn interactie met een ander te laten beïnvloeden door de vraag of deze persoon mij al dan niet graag heeft.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd iemand waarvan ik denk dat hij/zij me niet graag heeft automatisch te veroordelen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd tav met iemand waarvan ik denk dat hij zij me niet graag heeft onmiddellijk een negatieve ervaring te verbinden - terwijl ik met mensen waarvan ik denk dat ze me wel graag hebben een positieve ervaring zal verbinden.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat de mind een positieve feedback nodig heeft als een basis voor interactie als onderdeel van het overlevingsprogramma van de mind -doch ik heb dit programma niet meer nodig nu ik mezelf gecommitteerd heb om de mind te stoppen en te ontdekken wie ik kan zijn als leven.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd feedback te interpreteren als positief of negatief - ipv feedback te zien als feedback en indien ik mijn eigen gevoeligheid aangaande de waarde van deze feedback stop in mijzelf - dan zal ik misschien zien wat de ander mij werkelijk toont van zichzelf en wie/hij zij is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd automatisch in een represaille mode te gaan wanneer ik meen negatieve feedback op te vangen waarbij ik zal proberen de ander terug te pakken - ip mij te realiseren dat dit de mind is die bedreigt is in zijn overleven en die manieren zoekt om kritiek uit te schakelen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd licht gespannen en oncomfortabel te zijn rond deze persoon - omdat ik bang ben dat ik iets fout zal zeggen of dat ik iets zal zeggen wat de ander tegen mij gebruikt of bekritiseert - ipv mij te realiseren dat zelfs als zulks zou gebeuren, dan is dat ok en dan luister ik naar wat hij/zij te zeggen heeft.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te beperken en te compromitteren omv wat deze persoon in mijn mind voorstelt, ipv onvoorwaardelijk te participeren en deze interacties als een spiegel te gebruiken om mezelf mee te ondersteunen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd deze gespannenheid en onzekerheid te aanvaarden als gegeven in plaats van mij te realiseren dat het ok is om minder te weten dan een ander en afhankelijk te zijn van een ander en te leren van een ander - en dat het dus geen enkel nut heeft om gespannen te zijn - want waarom zou ik mezelf beperken in mijn vermogen om te leren door gespannen te zijn?
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te beperken omwille van een idee dat ik van deze persoon heb in de mind en omdat hij in mijn geest gebrandmerkt staat als 'slechte persoon' gebaseerd op het overleven van de mind - ipv mezelf toe te laten met deze persoon op een onvoorwaardelijke manier om te gaan.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat er spanning is - ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat er ongemakkelijke momenten zijn in een conversatie - ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat ik niet weet wat zeggen in een gesprek - of dat ik ergens door de mand val. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat hij het niet met mij eens is en een beter idee heeft - ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat ik ik iets zou zeggen waar hij me mee uitlacht. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat ik iets zeg wat absurd overkomt. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat ik iets zeg of doe wat anderen dom vinden. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat wat ik zeg of doe gezien wordt als minderwaardig. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn om mijn interacties met deze persoon te sturen en het liever aan het lot over te laten. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd achterklap te hebben omdat ik denk 'hij mag beslissingen nemen en ik niet' en me daarom inferieur te voelen. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd jaloers te zijn dat hij in het management zit en ik niet. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf minder maken dan de structuren van hiërarchie en niet eerst het punt van nederigheid te stappen zodat ik anderen die in gezagsposities zijn 100% kan ondersteunen en bijstaan zonder jaloezie te voelen of zonder wrok te ervaren; Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij tekort gedaan te voelen omdat ik nog steeds in dezelfde positie zit terwijl anderen omhoog geklommen zijn. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken dat ik minder waard ben dan anderen omdat zij in een positie van grotere verantwoordelijkheid mogen zitten en 'ik niet'. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat een ander meer waard is omdat hij/zij meer geld verdient. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te communiceren gebaseerd op mijn monetaire waarde en mezelf een identiteit te creëren die gebaseerd is op mijn monetaire waarde - ipv mij te realiseren dat ik zelf beslis wat ik waard ben. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf een monetaire zelf te hebben gecreëerd die zichzelf 100% identificeert met zijn inkomen en vandaaruit een inferieure persoonlijkheid ontwikkelt - ipv mij te realiseren dat ik hier eenvoudig mee kan stoppen en gelijk kan staan met gelijk wie en op gelijke basis kan communiceren.
Dit is het voor deze avond...
http://lite.desteniiporcess.com
cool man!
BeantwoordenVerwijderen