Dag 261 - Verantwoordelijkheid Saboteren

In deze blog kijk ik naar het patroon ‘verantwoordelijkheid saboteren’. Het punt is begonnen met een onderzoek naar waarom ik een gegeven situatie een ander niet echt wilde helpen en ik deed alsof het te moeilijk was.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te saboteren in de zoektocht naar een fiets omdat ik jaloers ben dat de ander zich een leuke fiets gaat aanschaffen en dat zij meer geld heeft dan ik.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd omdat datgene wat ik onderzocht niet voor mezelf is maar voor de ander, mezelf te laten overheersen door weerstand als jaloezie en mezelf excuses geven waarom het te moeilijk is en onmogelijk om dit onderzoek online te doen – terwijl het in feite eenvoudig was.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet pushen en motiveren om te zien voorbij deze weerstand ipv eraan toe te geven als een ontzettende macht – ik kon geademd hebben en mezelf gepusht hebben in gezond verstand.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een ander nodig hebben om me te zeggen dat ik mezelf saboteer en mezelf niet push, ipv zelf te zien dat ik bezig ben toe te geven aan excuses in de mind als achterklap en rechtvaardigingen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de wil niet te hebben om mezelf te pushen – dit is onaanvaardbaar.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie geïrriteerd en hopeloos worden vanbinnen omdat het blijkbaar moeilijk wordt om een taak te volbrengen, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat dit puur de mind is als een weerstand programma en dat dit niets te maken heeft met wie ik ben en dat ik kan kiezen om mezelf te pushen ongeacht de weerstand en zo mezelf als mijn patroon te veranderen.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie praten tegen mezelf met excuses waarom iets moeilijk of zelfs onmogelijk is, mezelf te stoppen en te ademen en met gezond verstand te kijken naar de opdracht en daarin mij te realiseren : dit is perfect mogelijk, als ik het wil dan krijg ik het geklaard en ik stop al mijn excuses.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zwaar voel worden tav van een bepaalde taak of verantwoordelijkheid – mezelf te stoppen en te ademen en mij realiseren dat dit mijn angst is voor verantwoordelijkheid en dus engageer ik mezelf ertoe om mezelf te pushen en te ontdekken waartoe ik in staat ben als ik mezelf toelaat mezelf te vertrouwen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in een moment de situatie manipuleren zodat het zou blijken dat ik een bepaalde verantwoordelijkheid niet aankan en iemand anders het in mijn plaats moet doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd opzettelijk mijn verantwoordelijkheid saboteren zodat anderen mij niet meer in een plaats van verantwoordelijkheid zouden plaatsen en ik mijn angst voor verantwoordelijkheid nooit zou moeten confronteren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf opzettelijk creëren als onbetrouwbaar zodat niemand mij ooit verantwoordelijkheid zal toevertrouwen – en ik mezelf kan blijven verbergen in mijn donker hol in onzekerheid.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de mind als mijn bondgenoot te hebben aanvaard – als mijn beste vriend – omdat ik via de mind kan tonen dat ik onbetrouwbaar ben, omdat ik niet ‘hier’ ben maar in plaats daarvan ‘weg in gedachten’.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf proberen naar het laagste punt te brengen – zodat ik hopelijk uitgewist wordt en nooit verantwoordelijkheid moet nemen voor mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in het verleden opzettelijk domme keuzes te hebben gemaakt zodat ik zou falen en ik aan mezelf kon tonen dat ik niet zal slagen.

Ik engageer mezelf ertoe om het programma van het uit de weg gaan van en het saboteren van verantwoordelijkheid in mezelf te stoppen in als zijn dimensies – en mezelf stap voor stap te herschrijven in zelfzekerheid dat ik verantwoordelijkheid kan nemen voor mezelf en mijn wereld en dat ik mijn gezond verstand kan gebruiken.

Ik engageer mezelf ertoe om het programma van het saboteren van verantwoordelijkheid en van het opgeven in mezelf te stoppen en mijn woede te gebruiken om op te staan in mezelf en mijn wereld en een duidelijk statement te maken in mezelf van wat ik aanvaard en wat ik niet aanvaard.

Ik engageer mezelf ertoe om dit punt te lopen tot er geen aarzeling meer in mij bestaat dat ik in staat ben om in elk moment verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf en mijn wereld.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 260 - Zelf-organisatie

Dit is een subafdeling van de vorige blog over bewondering. Ik kijk naar de volgende zin:

"Omdat ik denk dat hij weet hoe veel dingen tegelijk te managen zonder ‘gek’ te worden en goed weet hoe zich te organiseren."

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn zelf-organisatie in de war sturen wanneer er iets gebeurt en ik ‘opgewonden geraak' en mezelf hoegenaamd 'niet kan beheersen’ en ik dus liever ‘iets anders doe’ dan mij te houden aan mijn schema, omdat ik tegen mezelf zeg dat ‘ik het nu even niet aankan’.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd af te wijken van een efficiënt schema op basis van hoe ik me voel ipv me te houden aan het gezond verstand van wat ik opgezet heb.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet houden aan een schema omdat ik weerstand heb iets te doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf laten beïnvloeden door weerstand wanneer ik doorheen de dag aan het volgende punt in mijn schema aankom, maar ‘ik dan geen zin heb’ en toch verder doe met datgene waar ik mee was begonnen – omdat dat voor mij gemakkelijker is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geen discipline te hebben inzake het naleven van een vooropgesteld schema.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd pro forma schema’s te maken en dan uiteindelijk toch iets anders te doen wanneer puntje bij paaltje komt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet te pushen in adem om stabiel te zijn hier en mezelf te houden aan de grote lijnen van het schema.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te saboteren door mezelf niet te houden aan de grote lijnen van het schema.

Ik engageer mezelf ertoe wanneer en als ik in de ochtend mijn schema opstel – me hier ook aan te houden en ervoor te zorgen dat er aan alles op het schema richting gegeven wordt en dat ik het niet zonder meer aan mij laat voorbij gaan !

Ik engageer mezelf ertoe om elk punt in het schema te behandelen als even belangrijk – zodat ik dag na dag alles vooruit breng en ik niets laat liggen.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 259 - Bewondering binnenste buiten gekeerd

Ik refereer naar Dag 256 voor context.

Mijn relatie tot bewondering: ik bewonder een bepaalde persoon omdat ik denk dat hij bepaalde verkopers kwaliteiten heeft en weet hoe iets duur aan te prijzen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ervoor te aarzelen om iets ‘duur’ te verkopen omdat ik bang ben dat ik het niet verkocht krijg.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd a priori te geloven dat ik iets aan een bepaalde prijs niet verkocht ga krijgen ipv mij te realiseren dat dit een veronderstelling is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd veronderstellingen maken mbt wat ik al dan niet verkocht kan krijgen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd veronderstellingen te maken mbt hoeveel geld andere mensen hebben en wat hun standaarden zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te verwachten dat ze iets te duur gaan vinden of negatief gaan reageren ipv mij te realiseren dat ik mijn eigen oordelen op anderen projecteer en dat ik zelf issues heb ivm het maken van investeringen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd automatisch investeringen uit de weg gaan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd investeringen zien als slecht – omdat ik onmiddellijk resultaat wil zonder la te veel zelf te moeten geven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd onzeker zijn mbt de toekomst en het maken van investeringen en dus bang zijn om een risico te nemen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd  investeringen uit de weg gaan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn voor de verantwoordelijkheid van een investering.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn voor de verantwoordelijkheid van het hebben van veel geld.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd zenuwachtig te zijn met geld en het uitgeven van geld.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd paranoia zijn wanneer het aankomt op het uitgeven van een grotere som geld.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd zenuwachtig worden wanneer ik geconfronteerd wordt met het moeten omgaan of spenderen van veel geld.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat ik mezelf ga saboteren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken dat ik mezelf niet kan vertrouwen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wantrouwen te hebben tov mezelf en het omgaan met grote hoeveelheden geld – wat ik gekopieerd heb en geïnternaliseerd heb van mijn ouders die wantrouwig waren en die hun eigen angsten en onzekerheden op mij projecteerden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn relatie met geld te hebben gekopieerd van mijn ouders en mezelf nooit de kans te hebben gegeven om voor mezelf te ontdekken hoe ik kan omgaan met geld en wie ik wil zijn in relatie tot geld.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik aarzel of dat er angst opkomt wanneer ik omga met geld of op het punt sta een handeling ivm geld uit te voeren, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat ik dit gekopieerd heb van de ouders en als zodanig ben ik in staat dit te stoppen en te ontdekken wie ik kan zijn in relatie tot geld.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie aarzelen ivm een investering mezelf te stoppen en te ademen en te verifiëren of ik alle praktische aspecten ivm de investering goed heb overwogen – en indien ik niet zeker ben, dan maak ik voor mezelf een checklist waarop ik kan terugvallen.

Ik engageer mezelf ertoe het patroon van onzekerheid in mijn relatie tot geld-handelingen in mezelf te stoppen en mezelf toe te laten te ontdekken wie ik kan zijn in mijn relatie tot geld.

Ik engageer mezelf ertoe om alle energie te verwijderen uit het omgaan met geld zodat het omgaan met geld even licht wordt als het omgaan met adem.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie ongemakkelijk worden mbt de prijs van een product en het verkopen van dit product, mezelf te stoppen en ademen en mij te realiseren dat dit een programma is met als enig doel om mijzelf te beperken en dus engageer ik mezelf ertoe mezelf in het moment te vertrouwen en in eerste instantie de opgegeven prijs neer te zetten en vervolgens de onderhandeling te starten, ipv veronderstellingen te maken mbt wat de percepties zijn van de andere persoon.

http://lite.desteniiproces.com

258 - Het Beter weten dan een ander

Ik refereer naar Dag 256 voor context.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mezelf te denken dat mijn inzicht van betere kwaliteit is dan dat van een ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf definiëren ahv ‘wat ik weet’.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf definiëren als intelligenter omdat ik geloof dat ik meer weet en meer zie – ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd conclusies en meningen in mijn achterklap over mensen in mijn wereld te formuleren die ik na verloop van tijd begin te geloven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf compromitteren tov anderen doordat ik meningen en conclusies over hen formuleer in de geest – die niet op de realiteit maar puur op mijn eigen interpretatie gebaseerd zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij er zorgen over maken dat anderen over mij roddelen wanneer ik hetzelfde doe in de geheime kamers van de geest.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mensen in mijn wereld te beoordelen en een waarde toe te kennen als positief en negatief, zodat iedereen een score heeft, en ik mijn interacties kan baseren op die score.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geloven dat mijn meningen en opinies correct zijn of mogelijks correct zijn ipv mij te realiseren dat ik ze allemaal verzonnen heb in de mind.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn eigen illusoire wereld te hebben gecreëerd waarin ik niet met mensen omga maar met het beeld dat ik heb van mensen.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie roddelen over een ander in de mind – mezelf te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik bezig ben illusies te creëren die ik mezelf wijsmaak.

Ik engageer mezelf ertoe om gelijk te staan met het inzichten de kennis van anderen en daarin de waarde van wat ze zeggen voor mezelf uit te testen ipv het a priori te verwerpen gebaseerd op een idee dat ik heb van deze persoon.

Ik engageer mezelf ertoe om gelijk te staan met de mogelijkheid dat gelijk wie de oplossing kan hebben – en dat ik dus a priori niemand kan veroordelen of negeren.

http://lite.desteniiporcess.com

Dag 257 - Hij heeft me niet graag

Zie Dag 256 voor context.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn interactie met een ander te laten beïnvloeden door de vraag of deze persoon mij al dan niet graag heeft.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd iemand waarvan ik denk dat hij/zij me niet graag heeft automatisch te veroordelen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd tav met iemand waarvan ik denk dat hij zij me niet graag heeft onmiddellijk een negatieve ervaring te verbinden - terwijl ik met mensen waarvan ik denk dat ze me wel graag hebben een positieve ervaring zal verbinden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat de mind een positieve feedback nodig heeft als een basis voor interactie als onderdeel van het overlevingsprogramma van de mind -doch ik heb dit programma niet meer nodig nu ik mezelf gecommitteerd heb om de mind te stoppen en te ontdekken wie ik kan zijn als leven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd feedback te interpreteren als positief of negatief - ipv feedback te zien als feedback en indien ik mijn eigen gevoeligheid aangaande de waarde van deze feedback stop in mijzelf - dan zal ik misschien zien wat de ander mij werkelijk toont van zichzelf en wie/hij zij is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd automatisch in een represaille mode te gaan wanneer ik meen negatieve feedback op te vangen waarbij ik zal proberen de ander terug te pakken - ip mij te realiseren dat dit de mind is die bedreigt is in zijn overleven en die manieren zoekt om kritiek uit te schakelen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd licht gespannen en oncomfortabel te zijn rond deze persoon - omdat ik bang ben dat ik iets fout zal zeggen of dat ik iets zal zeggen wat de ander tegen mij gebruikt of bekritiseert - ipv mij te realiseren dat zelfs als zulks zou gebeuren, dan is dat ok en dan luister ik naar wat hij/zij te zeggen heeft.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te beperken en te compromitteren omv wat deze persoon in mijn mind voorstelt, ipv onvoorwaardelijk te participeren en deze interacties als een spiegel te gebruiken om mezelf mee te ondersteunen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd deze gespannenheid en onzekerheid te aanvaarden als gegeven in plaats van mij te realiseren dat het ok is om minder te weten dan een ander en afhankelijk te zijn van een ander en te leren van een ander - en dat het dus geen enkel nut heeft om gespannen te zijn - want waarom zou ik mezelf beperken in mijn vermogen om te leren door gespannen te zijn?

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te beperken omwille van een idee dat ik van deze persoon heb in de mind en omdat hij in mijn geest gebrandmerkt staat als 'slechte persoon' gebaseerd op het overleven van de mind - ipv mezelf toe te laten met deze persoon op een onvoorwaardelijke manier om te gaan.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat er spanning is - ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat er ongemakkelijke momenten zijn in een conversatie - ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat ik niet weet wat zeggen in een gesprek - of dat ik ergens door de mand val. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat hij het niet met mij eens is en een beter idee heeft - ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat ik ik iets zou zeggen waar hij me mee uitlacht. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat ik iets zeg wat absurd overkomt. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat ik iets zeg of doe wat anderen dom vinden. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat wat ik zeg of doe gezien wordt als minderwaardig. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn om mijn interacties met deze persoon te sturen en het liever aan het lot over te laten. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd achterklap te hebben omdat ik denk 'hij mag beslissingen nemen en ik niet' en me daarom inferieur te voelen. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd jaloers te zijn dat hij in het management zit en ik niet. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf minder maken dan de structuren van hiërarchie en niet eerst het punt van nederigheid te stappen zodat ik anderen die in gezagsposities zijn 100% kan ondersteunen en bijstaan zonder jaloezie te voelen of zonder wrok te ervaren; Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij tekort gedaan te voelen omdat ik nog steeds in dezelfde positie zit terwijl anderen omhoog geklommen zijn. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken dat ik minder waard ben dan anderen omdat zij in een positie van grotere verantwoordelijkheid mogen zitten en 'ik niet'. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat een ander meer waard is omdat hij/zij meer geld verdient. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te communiceren gebaseerd op mijn monetaire waarde en mezelf een identiteit te creëren die gebaseerd is op mijn monetaire waarde - ipv mij te realiseren dat ik zelf beslis wat ik waard ben. Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf een monetaire zelf te hebben gecreëerd die zichzelf 100% identificeert met zijn inkomen en vandaaruit een inferieure persoonlijkheid ontwikkelt - ipv mij te realiseren dat ik hier eenvoudig mee kan stoppen en gelijk kan staan met gelijk wie en op gelijke basis kan communiceren.

Dit is het voor deze avond...

http://lite.desteniiporcess.com

Dag 256 - Weerstand tav Autoriteit

Ik kijk naar een punt van achterklap (backchat) in relatie tot iemand die ik
blijft ontmoeten.

Ik nam de beslissing deze achterklap te stoppen, maar deze bleef opkomen en dus werd het duidelijk dat ik dieper moet onderzoeken waarom ik tegen mezelf blijf praten in de mind mbt deze persoon.

Ik ben begonnen met een lijst te maken van alle dimensies die ik zie in dit punt:

- Weerstand tav autoriteit
- Hij heeft me niet graag
- Beter willen weten
- Hij ziet me als een slechte X
- Bewondering, waarom bewonderd hij me ook niet ?
- Hij is intelligent/grappig
- we zouden vrienden kunnen zijn
- Erkenning

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd zijn autoriteit in vraag te willen stellen als een manier om zijn 'macht af te pakken' en te tonen dat zijn macht niet reëel is - waardoor ik me als een idioot gedraag want ik bevind mij in een systeem dat gebaseerd is op hiërarchie en autoriteit en al wie de autoriteit niet volgt wordt er meedogenloos uitgesmeten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te denken dat hij het niet verdiend om gezag over mij te hebben en dat hij 'me niet moet vertellen hoe ik mijn werk moet doen.'

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de structuren van hierarchie letterlijk op te vatten en mij persoonlijk beledigd te voelen dat deze persoon over mij gezag heeft en daardoor macht over mij heeft.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang te zijn van hem als autoriteit omdat ik denk dat hij me kan raken in mijn positie en mijn positie in gevaar kan brengen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken dat hij op mij wraak heeft genomen en dat hij misbruik maakt van zijn macht.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang te zijn van aan zijn 'controle' blootgesteld te kunnen worden.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te reageren tav controle en telkens in opstand willen komen tegenover controle - ipv eenvoudig tegemoet te komen aan de vereisten van de controle - en dit te zien als iets waarmee ik mezelf kan ondersteunen als zelf-discipline - ipv het persoonlijk te nemen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd deze persoon als de oorzaak te zien van mijn angst - ipv mij te realiseren dat ik zelf mede verantwoordelijk ben voor deze angst, omdat ik de ander gelegenheid geef om mij te bekritiseren wanneer ik niet doe wat er gevraagd wordt en ik er niet 100% voor ga en mij tevreden stel met mediocriteit.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd opzettelijk mezelf niet 100% geven als een middel om te tonen dat ik het niet ernstig neem - dat ik meer en beter ben dan het werk.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd over alles een oordeel te hebben dat het minderwaardig is en dat ik meer ben dan dat - ipv een en gelijk te staan met het werk en er volledig voor te gaan.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 255 - Angst om belachelijk gemaakt te worden

Achterklap Dimensie:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de achterklap in mij te laten bestaan dat; hij geen idee heeft waarover hij spreekt en mij vervolgens in te beelden hoe ik zijn argumenten belachelijk maak en mij vervolgens op hem kwaad maak.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te denken: waarom moet ze dit zo luid roepen?

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf  'misbruikt' te voelen door de collega die me waar iedereen bij staat op een fout wijst en over mij klaagt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd 'terug willen slaan' en voor iedereen te tonen dat ze zich vergist.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf ervaren als 'loser' in die context en ipv te ademen en deze ervaring los te laten, probeer ik terug een 'winner te zijn' door te argumenteren dat de ander in feite ook een fout gemaakt heeft.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd omdat ik in het bijzijn van andere kritiek krijg - mij onterecht bejegend te voelen en te denken dat ik het slachtoffer ben van de ego manipulaties van een ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd deze ego manipulaties persoonlijk te nemen ipv gewoon te ademen en mij te realiseren dat dit mij enkel kan controleren indien ik dit toelaat.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd 'in de val te trappen' in dat ik reageerde op haar woorden ipv te ademen en te zwijgen - en in nederigheid onmiddellijk naar de oplossing te gaan (zelfs al heeft de ander ook een fout gemaakt) en te zeggen hoe ik dit ga corrigeren in de toekomst.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de commentaar persoonlijk te nemen ipv het gewoon te zien als feedback die praktisch gericht is zodat ik efficiënter kan werken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd dit evenement te zien als een vorm van bestraffing in plaats van het gewoon te zien als feedback.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijzelf niet in de plaats te stellen van de ander die commentaar geeft en in te zien dat er op deze manier meer onnodig werk gecreëerd wordt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te spreken uit angst ipv te ademen en hier te kijken in gezond verstand en mezelf te plaatsen in een punt dat best is voor iedereen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het niet kunnen verdragen dat iemand me in het bijzijn van anderen bekritiseerd en te denken dat ik op deze manier 'verminder' en 'belachelijk gemaakt wordt'.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd anderen in mijn wereld belachelijk te maken als een manier om hen tegenover mij als 'minder dan' te plaatsen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd anderen belachelijk te maken in mijn gedachten als een manier om mijn superioriteit te handhaven als ego.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd verslaafd te zijn aan het belachelijk maken van anderen in de mind - als het ego middel van superioriteit bij uitstek,

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd anderen belachelijk te maken als separatie en inferioriteit.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn om kwetsbaar te staan ipv mij te realiseren dat ik als zodanig niet gekwetst kan worden tenzij als ik dit toelaat door te participeren in emoties en gevoelens in de mind.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik geconfronteerd wordt met commentaar in het bijzijn van derden, en ik zie mezelf kwaad worden, mezelf te stoppen en ademen en mij te realiseren dat dit het ego van de mind is als eigengerechtigheid, en dus engageer ik mezelf ertoe om mezelf in het moment te corrigeren en uit te leggen hoe ik het probleem ga aanpakken.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie reageren met wrok omdat een ander mij in het bijzijn van derden commentaar geeft, mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat dit een uitgelezen kans is om aan mezelf te tonen wie ik ben, door te ademen en stil te zijn vanbinnen, en onmiddellijk een oplossing neer te zetten die best is voor iedereen.

http://lite.desteniiprocess.com

Dag 254 - Denkbeeldige conversaties als escapisme

Verbeelding dimensie:

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang te zijn dat ze mij de schuld gaan geven van iets wat misgelopen is.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mijn mind mezelf te proberen overtuigen dat ik hier geen probleem mee heb en dat ik ok ben indien dit zou gebeuren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mijn verbeelding proberen de situatie te sturen door mij conversaties in te beelden waarin ik mijzelf verdedig ipv te kijken naar hoe ik nu voor dit punt verantwoordelijkheid kan nemen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mijn mind te argumenteren waarom ik dit niet kon weten.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geen volledige verantwoordelijkheid voor het project te hebben genomen maar anderen te hebben vertrouwd – ipv voor mezelf te begrijpen hoe het allemaal zal werken en functioneren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd verantwoordelijkheid niet te hebben overwogen en de beperkingen in het systeem te hebben aanvaard als mijn beperkingen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geen gezond verstand te hebben gebruikt bij het implementeren van een project en de beweringen van anderen te geloven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij in te beelden dat men mij de schuld probeert te geven.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij schuldig te voelen ipv eenvoudig uit mijn fouten te leren.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf minder te maken dan het probleem ipv te kijken hoe ik mijzelf kan sturen en verantwoordelijkheid kan nemen.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik problemen zie deze voor mijzelf in kaart te brengen en ook meteen de oplossing te zien die best is voor iedereen.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie argumenteren in mijn verbeelding te stoppen en ademen, en mij te realiseren dat ik bezig ben mijn verantwoordelijkheid af te staan en dus engageer ik mezelf ertoe te kijken naar waar en hoe ik verantwoordelijkheid kan nemen voor de situatie op een praktische manier.

http://lite.desteniiporcess.com