Dag 324 - Van vader op Zoon - Deel 1

Vandaag werd er een dynamiek uitgelegd die betrekking heeft op de vader-zoon-relatie en hoe dit resulteert in specifieke genderrollen. Het statement dat gemaakt werd is dat ongeacht de kwaliteit van de relatie met de vader en ongeacht of de vader als een goed dan wel als een slecht voorbeeld gefungeerd heeft, de zoon altijd de appreciatie van de vader zal proberen te bekomen door de vader te kopieren in heel zijn wezen. De zoon wordt met andere woorden een levende kopie van de vader, of hij dit nu wilt of niet.

Ik kon dit heel goed herkennen in mijzelf en mijn relatie tot mijn vader - en in het bijzonder aangaande die punten waar ik weet dat ik er moeilijkheden mee heb.  

Punten die naar voren treden zijn: dominantie in mijn relatie en het plotselingen verbaal uithalen naar de ander.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de vader te kopieren vanuit een onbewust verlangen om goedkeuring te krijgen van de vader - alsof de goedkeuring van de vader een oplossing is op welk probleem dan ook.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd geloven dat ik een kopie moet worden van de vader om gevalideerd te worden in mijn bestaan.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het machtspatroon van de vader te kopieren, waar ik macht zoek over anderen omdat ik geen manier vindt om op een normale manier te communiceren en mezelf uit te drukken.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geacepteerd het ego van de vader te kopieren als deze imposante en indrukwekkende aanwezigheid - zodat niemand het ooit in zijn hoofd zal halen om mij iets te  lappen of mij pijn te doen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de woede te gebruiken als een manier om anderen te manipuleren en zich inferieur te laten voelen - zodat ik dan vervolgens mijn eigen wil en mijn eigen visie kan opdringen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de energie als irritatie in mezelf te geloven ipv wanneer deze opkomt mezelf te stoppen en te ademen en mij te realiseren dat dit de bron is van gepreprogrammeerde dominatie - wannneer ik deze energie zou volgen, waarin ik mezelf opgeef en overgeef aan de mind - en dus engageer ik mezelf ertoe om te ademen en te wachten totdat er opnieuw stilte is in mijn lichaam en dan pas te spreken in eenheid en gelijkheid.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd met de armen te zwieren als een kind als een manier om te doen alsof ik onschuldig ben en ik niet weet wie ik zijn moet.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd met de armen te zwieren als een manier om te impliceren dat ik niet verantwoordelijk ben voor mezelf en dat ik naief ben.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer en als ik mijn armen begin te zwaaien te denken dat ik me vrij voel, terwijl ik in feite het gedrag van mijn vader exact kopieer.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd met de armen te zwaaien als een manier om mij te beschermen omdat als ik 'onschuldig handel' men mij met rust zal laten en ik dan niet moet veranderen.

Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik zie dat ik met de armen begin te zwaaien nav een gesprek, mezelf te stoppen en te ademen, en mij te realiseren dat ik een gekopieerde persoonlijkheid activeer gebaseerd op mezelf niet te willen confronteren en onschuldig willen lijken, en dus engageer ik mezelf ertoe om in dat moment te kijken naar wat het is over mezelf dat ik niet wil zien of wat het is waar ik geen verantwoordelijkheid voor wil nemen.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te identificeren met en definieren ahv de programma's en systemen van mijn vader.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd om de een of andere reden de systemen en programmas en persoonlijkheden van de vader bewonderen en admireren, ipv mij te realiseren dat ik deze hoegenaamd bewonder omdat diezelfde programma's in mij tot wasdom moeten komen overeenkomstig het programma.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de goedkeuring van de vader zoeken omdat ik nog steeds geloof dat de vader een superieure versie is van mijzelf en dat ik 'minder ben' dan hem.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de vader te gebruiken als een excuus om mijn eigen programma's te ontwikkelen - zodat ik geen verantoordelijkheid moet nemen en ik kan zeggen ja ik lijk op mijn vader, hij heeft het mij allemaal doorgegeven, ipv mij te realiseren dat er aan elk van deze punten een acceptatie ten grondslag ligt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het punt van uit te barsten tegen mijn partner te kopieren van de vader, van hoe ik gezien heb dat hij zich afreageert op zijn partner, als een manier om de partner te manipuleren en ook te doen alsof de partner om een of andere redenen van vanalles de schuld gegeven kan worden alsof de partner de oorzaak is van allerlei problemen - alsof het beter zou zijn zonder de partner.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij af te reageren op de partner, als een manier om mijn programma te eren en het gevoel te hebben dat ik volwassen geworden ben - ik gedraag mij namelijk als een man.


Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd kwaad te worden ipv op een normale manier te communiceren in gelijkheid, en indien er energie in mij is dan ondersteun ik mezelf met adem totdat er opnieuw stilte is in mijn lichaam.

http://lite.desteniiprocess.com