Ik realiseerde mij vandaag dat als ik niet duidelijk ja (of neen)
zeg op een voorstel dat mij gedaan wordt, omdat ik emotionele reacties heb tav
dit voorstel, ook al kan ik er vanuit het opzicht van gezond verstand niet veel
tegen inbrengen – ik hiermee een schizofrene situatie creëer. Ik neem immers geen
duidelijke positie tav het voorstel. Het is alsof ik nog zal ‘afwachten’
en zien wat mij ‘het beste uitkomt’.
Hierdoor mis ik mijn kans om in het moment een beslissing te
nemen en dit topic af te sluiten. Ik antwoordde immers helemaal niets en liet het over aan de ander. Als gevolg daarvan zal ik er de hele dag over blijven verder nibbelen in mijn
gedachten om alsnog te proberen een beslissing te nemen, om alsnog te proberen
een positie in te nemen. Met als resultaat dat ik de volledige context verlies
van de beslissing en ik tot conclusies kom die ver af staan van de
werkelijkheid.
De oplossing is mezelf te stoppen in adem en indien ik
reacties heb – een moment te wachten.
Eventueel kan ik dit communiceren aan de partner, namelijk dat ik een moment
nodig heb want ik heb een reactie. Wanneer ik dan terug stabiel ben in mijn
fysieke lichaam kan ik zien wat er nu feitelijk best is voor iedereen
onafgezien van mogelijke reacties die ik voordien had. Op die manier kan ik een
beslissing communiceren, het moment weer loslaten en mij focussen op het
volgende moment, in plaats van mezelf gevangen te zetten in een moment uit het
verleden door in mijn gedachten continu de dialoog te herhalen – alleen maar
omdat ik mezelf niet gestuurd heb in een moment en dus geen verantwoordelijkheid genomen heb.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd geen verantwoordelijkheid nemen voor mezelf in een moment, omdat
ik geen risico wilde nemen inzake een beslissing die mij aangaat en ik het punt
aan de ander wilde overlaten.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd opzettelijk niets antwoorden als een manier om ‘mijn stem’, ‘mijn
macht’ te behouden, ipv mij te realiseren dat ik hiermee juist mijn stem, mijn
macht weggeef aan de mind.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik mezelf zie
aarzelen aangaande een beslissing, om mezelf te stoppen en te ademen, en mij te
realiseren dat indien ik voldoende duidelijkheid heb mbt het waarom van de
beslissing – ik in dat moment mijn stem moet geven, en niet moet wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten