Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mezelf als kind het systeem van waardeloosheid gecreëerd te hebben – als respons op hoe ik door Y werd behandeld en waardoor ik hem ervan de schuld gaf van hoe ik me voelde en dat ik mezelf niet kan waarderen tenzij hij me waardeert.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd mezelf zo te hebben gecreëerd in afscheiding van
mezelf als eigenwaarde, dat ik een ander nodig heb om mijn waarde te
bevestigen, waarin ik reeds mezelf heb verworpen als zijnde waardeloos.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd in antwoord op deze ervaring van waardeloosheid –
mezelf waarde te willen geven in de ogen van het systeem, als kennis en
informatie en skills en meest van all... door middel van GELD.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd wanneer mijn inspanningen niet door een belofte van
GELD beloont werd onmiddellijk op te geven en tot de conclusie te komen dat ik wederom waardeloos ben, waardoor ik het op een andere manier ging proberen,
door een nieuwe skill te ontwikkelen – enzovoort.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd de waarde niet te zien in mezelf en iets ‘extra’
nodig hebben dat mijn waarde ‘toevoegt’ – ipv mezelf onvoorwaardelijk te
waarderen als leven en wat dit praktisch betekent.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd mezelf te vertellen dat ik niet weet hoe mezelf
praktisch te waarderen als leven.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd waarde zien als iets dat ik moet krijgen en waar ik
naar moet streven om het te verdienen – ipv mezelf onvoorwaardelijk te
waarderen als eenheid en gelijkheid als leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten