Probleem:De de ander gebruiken als zwart schaap waarom ikzelf geen verantwoordelijkheid heb willen/kunnen nemen. "Het is haar schuld". De ander ervan de OORZAAK maken waarom ikzelf geen verantwoordelijkheid neem in bepaalde aspecten van mezelf en van mijn leven.
Oplossing:
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf plaatsen als minder dan mezelf en de ander, door de ander te gebruiken als 'schild' waarachter ik mezelf verberg, "ja maar ik kon niet want dit en dat..."
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op subtiele wijze de ander verantwoordelijk maken voor mijn proces en mezelf - ipv mij te realiseren dat ik in elk moment verantwoordelijk blijf voor mezelf en wat ik toesta in mezelf en mijn wereld.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat de groep mij ziet voor wie ik werkelijk ben in hoe ik werkelijk leef - en in plaats van gewoon direct te zijn met mezelf, onderdruk ik mezelf en plaats ik de verantwoordelijkheid bij een ander buiten mezelf - dit is onaanvaardbaar.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet direct te zijn met mezelf in wat ik toesta en aanvaard en in plaats daarvan excuses en emoties als reacties aanvaarden als de reden waarom ik 'niet klaar ben' om verantwoordelijkheid te nemen en ik nog een beetje langer moet 'lijden'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de 'toon waarop de ander tegen mij spreekt ' als excuus te gebruiken om al hetgeen mij gezegd wordt te INVALIDEREN zodat ik niet hoef te veranderen en ik daarentegen de fout in de ander kan zoeken als: zie je wel, ze is zelf onoprecht, etc...
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in een moment te claimen dat ik ' er niet aan kan doen en mezelf creëren in en als een excuus van machteloosheid - totaal onaanvaardbaar !
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet willen zien wat de gevolgen zijn voor mezelf en voor alle anderen van mijn gedrag en enkel te kijken naar mijn direct voordeel.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf creëren in en als een fossiel - als iets dat weigert te veranderen en dat zijn eigen ontwerp als excuus gebruikt om te verklaren waarom het is wat het is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te plaatsen als minder dan mijn eigen ontwerp en de programma's die hieraan ten grondslag liggen - ipv in te zien dat ik voor alm deze programma's een voor een verantwoordelijkheid kan nemen door ze te begrijpen en te stoppen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd weerstand te hebben tov het uitschrijven en begrijpen van mezelf.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het patroon van de schuld geven aan anderen te kopieren van mijn ouders waarin ik gezien heb dat mijn vader allerhande oorzaken in de wereld de schuld zou geven van wie hij is geworden en waarom het gerechtvaardigd is te doen wat hij doet en te leven zoals hij leeft - ipv in te zien dat het mogelijk is elk van deze punten te stoppen dmv zelf-vergeving en het dus niet nodig is te bestaan als 'uitput' van een omgeving als 'input'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn eigen ontwerp rechtvaardigen omdat ik geloofde dat er omstandigheden zijn die rechtvaardigen dat men niet veranderd en meer zelfs: dat men anderen misbruikt
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeterd op te geven in elk moment dat ik mijn beperkingen aanvaard heb als mijn realiteit ipv te zien en overwegen wat er mogelijk is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf en mijn wereld in te richten zodat mijn voortbestaan verzekerd is in dit leven maar niet verder te kijken naar wat mogelijk is als een oplossing voor het geheel en wat ervoor nodig is om dit te verwezenlijken.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te stoppen in mijn beweging omdat ik 'de moeilijkheid' aanvaard heb als mijn realiteit, zonder in te willen zien dat ik al deze aspecten die een moeilijkheid voorstellen in mijn wereld door mezelf gecreëerd werden als het gevolg van mijn eigen beslissingen EN IK DUS NIET HET SYSTEEM DE SCHULD KAN GEVEN dat ik 'traag' ben of 'niet veel kan doen'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd keuzes te maken zodner in alle zelf-oprechtheid te onderzoeken wat de feitelijke implicaties ervan zijn.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf ergens toe te engageren zonder in zelf-oprechtheid te onderzoeken wat de implicaties ervan zijn zodat ik weet waar ik me toe engageer.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet gelijk te staan aan alle aspecten van het systeem op een manier dat ik rekening kan houden met het systeem ipv als een idioot verrast te worden en 'plotseling benadeelt te worden' - dit is onaanvaardbaar en absurd.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd onvoldoende onderzoeken waar ik me op papier toe engageer en de wetten en regels te onderzoeken zodat ik weet waar ik me aan kan verwachten ipv het systeem te vertrouwen in inferioriteit.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd opzettelijk de mogelijkheden die er zijn in een gegeven moment niet te willen zien omdat ik dan natuurlijk verantwoordelijkheid moet nemen en er is niets zo lastig dan het nemen van verantwoordelijkheid "want dan zou ik wel eens fouten kunnen maken".
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in een moment van opportuniteit te kiezen voor mijn eigenbelang als het gemak van niet te moeten doen ipv mij te realiseren dat ik bij elke suggestie, bij elke oplossing of elk initiatief, ik ook mezelf help als het langzaam maar zeker neerzetten van oplossingen die best zijn voor iedereen.
http://lite.desteniiprocess.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten