Context:
Wanneer ik bijvoorbeeld weet dat ik maar een bepaalde hoeveelheid tijd heb om iets te doen - zal ik tegenwoordig vaak een onbehagen in mezelf creëren waarbij ik me stomweg al begin in te beelden dat ik niet alles heb kunnen doen wat ik wou wanneer mijn tijd op is.
In die verbeelding creëer ik een twijfel aan mezelf: dat ik er niet toe in staat ben het te doen. Deze twijfel doet angst ontstaan dat ik zal falen - ergo: ik zal constant afgeleid zijn en mijn eigen voorspelling doen uitkomen omdat ik niet hier gefocust was op mijn activiteit.
Oplossing:
(Angst Dimensie) Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een angst in mezelf te hebben dat ik om een of andere reden niet gedaan zal krijgen wat ik wil.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang te zijn dat ik faal.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat ik 'te traag ben' - dat ik niet 'snel genoeg ben'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de polariteit te creëren van 'snel te werken' en 'te traag te werken' - ipv gewoon hier te werken in het ritme van mijn ademhaling en gewoon adem per adem verder te doen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd afgeleid te zijn wanneer ik werk en wanneer ik merk dat ik afgeleid ben, kwaad te worden in mezelf en dan 'sneller willen werken' om 'in te halen' omdat ik anders 'te laat ben' - ipv mij te realiseren dat als ik gewoon hier ben in elk moment en mezelf stuur in adem, ik niet afgeleid zal zijn en ik ook geen tijd zal verliezen.
Ik engageer mezelf ertoe om mijn gedachten te stoppen en mezelf te aanvaarden in de realisatie dat ik niet 'sneller' kan werken dan één adem per keer en als ik elke adem ten volle gebruik dan heb ik mijn best gedaan - en indien ik niet elke adem gebruik, maar momenten gewoon aan mij laat voorbij gaan, dan heb ik niet mijn best gedaan.
Ik engageer mezelf ertoe om in en als het werken mezelf te aanvaarden en niet te zoeken naar een punt in de toekomst waarin ik 'meer ben' als 'wie en wat ik hoegenaamd zal worden als en wanneer ik deze materie beheers.'
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik begin te werken mezelf een duidelijke focus te geven van wat ik wil doen, en vanaf dat moment adem per adem te doen wat ik besloten heb om te doen.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik werk en gedachten komen op dat ik 'te traag werk' onmiddellijk te stoppen in adem en gewoon te beginnen werken in het ritme van mijn ademhaling - adem in - adem uit - ik ben hier.
DIP LITE: http://lite.desteniiprocess.com
maandag 25 maart 2013
Dag 275 - Eigenwaarde - Deel 3
Rewaarde:
Ik engageer mezelf ertoe om verantwoordelijkheid te nemen voor het punt van waarde, door mezelf praktisch te beginnen waarderen en anderen als één en gelijk als mezelf – door stap voor stap te bouwen aan een systeem gebaseerd op de gelijkwaardigheid van alle leven.
Ik engageer mezelf ertoe om verantwoordelijkheid te nemen voor het punt van waarde, door mezelf praktisch te beginnen waarderen en anderen als één en gelijk als mezelf – door stap voor stap te bouwen aan een systeem gebaseerd op de gelijkwaardigheid van alle leven.
Ik engageer mezelf ertoe om een
voorbeeld te zijn van wat het betekent om jezelf te waarderen zodat ik door
mijn manier van leven de oplossing wordt.
Ik engageer mezelf ertoe om
aangaande het systeem praktisch te blijven en mij te realiseren dat waarde
uiteindelijk niet komt met een stuk papier, maar gebaseerd is op ‘wie ik ben’
in zelf-oprechtheid.
Ik engageer mezelf ertoe om
aangaande geld zuiver praktisch te werk te gaan en in te zien dat waarde niet
door geld weerspiegeld wordt zolang er geen gelijk geld is voor iedereen, want
dan wordt de gelijkheid van alle leven in werkelijkheid geëerd.
Ik engageer mezelf ertoe om waarde
te worden voor deze wereld als de oplossing door mezelf toe te leggen op mijn
process en zo een leven te leiden van waarde.
Ik engageer mezelf ertoe om
eigenwaarde praktisch te leven dmv het stappen van mijn process met alle nodige
tools zoals zelf-vergeving, mindconstructs enzovoort.
Ik engageer mezelf ertoe om de
creator te worden van mijn leven ipv de ontvanger van een vooropgesteld plan,
en op die manier mezelf te waarderen als mijn potentieel en wat ik werkelijk
kan.
zondag 24 maart 2013
Dag 274 - Eigenwaarde - Deel 2
Oplossing:
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mezelf als kind het systeem van waardeloosheid gecreëerd te hebben – als respons op hoe ik door Y werd behandeld en waardoor ik hem ervan de schuld gaf van hoe ik me voelde en dat ik mezelf niet kan waarderen tenzij hij me waardeert.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mezelf als kind het systeem van waardeloosheid gecreëerd te hebben – als respons op hoe ik door Y werd behandeld en waardoor ik hem ervan de schuld gaf van hoe ik me voelde en dat ik mezelf niet kan waarderen tenzij hij me waardeert.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd mezelf zo te hebben gecreëerd in afscheiding van
mezelf als eigenwaarde, dat ik een ander nodig heb om mijn waarde te
bevestigen, waarin ik reeds mezelf heb verworpen als zijnde waardeloos.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd in antwoord op deze ervaring van waardeloosheid –
mezelf waarde te willen geven in de ogen van het systeem, als kennis en
informatie en skills en meest van all... door middel van GELD.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd wanneer mijn inspanningen niet door een belofte van
GELD beloont werd onmiddellijk op te geven en tot de conclusie te komen dat ik wederom waardeloos ben, waardoor ik het op een andere manier ging proberen,
door een nieuwe skill te ontwikkelen – enzovoort.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd de waarde niet te zien in mezelf en iets ‘extra’
nodig hebben dat mijn waarde ‘toevoegt’ – ipv mezelf onvoorwaardelijk te
waarderen als leven en wat dit praktisch betekent.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd mezelf te vertellen dat ik niet weet hoe mezelf
praktisch te waarderen als leven.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb
toegelaten en geaccepteerd waarde zien als iets dat ik moet krijgen en waar ik
naar moet streven om het te verdienen – ipv mezelf onvoorwaardelijk te
waarderen als eenheid en gelijkheid als leven.
Dag 273 - Eigenwaarde - Deel 1
Context:
Ik blijf mezelf profileren tov een bepaalde persoon als een vorm van wraak, omdat ik een gevoel van 'vernedering' heb ervaren (ego) door "de manier waarop ik behandeld werd" en dat ik "niet genoeg gewaardeerd werd" - en dus wil ik mezelf nu bewijzen dmv superioriteit.
Oplossing:
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de feedback persoonlijk te hebben genomen en te hebben gedacht "HOE DURFT HIJ !!!"
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf vernederd te hebben gevoeld n.a.v. de feedback die ik gekregen heb en "de manier waarop ik werd behandeld".
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet waarderen - en dit te verwachten van anderen, waardoor ik impliciet het statement maak dat ik mezelf zie als WAARDELOOS.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de schuld geven aan X dat hij me niet waardeerd - i.p.v. mij te realiseren dat ik mezelf niet waardeer.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn eigenwaarde van anderen afhankelijk te maken, bijvoorbeeld door erkenning te krijgen voor mijn tekeningen als kind etc, ipv mezelf te waarderen als één en gelijk als leven - door dingen te doen voor mezelf, die mezelf ondersteunen.
Wordt vervolgd.
http://lite.desteniiprocess.com
Ik blijf mezelf profileren tov een bepaalde persoon als een vorm van wraak, omdat ik een gevoel van 'vernedering' heb ervaren (ego) door "de manier waarop ik behandeld werd" en dat ik "niet genoeg gewaardeerd werd" - en dus wil ik mezelf nu bewijzen dmv superioriteit.
Oplossing:
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de feedback persoonlijk te hebben genomen en te hebben gedacht "HOE DURFT HIJ !!!"
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf vernederd te hebben gevoeld n.a.v. de feedback die ik gekregen heb en "de manier waarop ik werd behandeld".
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf niet waarderen - en dit te verwachten van anderen, waardoor ik impliciet het statement maak dat ik mezelf zie als WAARDELOOS.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de schuld geven aan X dat hij me niet waardeerd - i.p.v. mij te realiseren dat ik mezelf niet waardeer.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn eigenwaarde van anderen afhankelijk te maken, bijvoorbeeld door erkenning te krijgen voor mijn tekeningen als kind etc, ipv mezelf te waarderen als één en gelijk als leven - door dingen te doen voor mezelf, die mezelf ondersteunen.
Wordt vervolgd.
http://lite.desteniiprocess.com
Dag 272 - Ik weet het Beter !!! - Deel 2
Oplossing (vervolg):
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat indien ik dergelijke verbeelding heb waarin ik mezelf projecteer als 'beter' dit in feite geen enkele waarde heeft en enkel aangeeft dat ik issues heb met inferioriteit.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf vastbijten in een punt als dit - in plaats van onmiddellijk naar het onderliggende patroon te gaan.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf mispakken aan een gedachte als zijnde een indicatie dat ik 'moet communiceren' ipv in te zien dat dit eenvoudig achterklap is als ego.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd arrogant zijn in te denken dat ik een ander kan leren ipv te zien dat mijn programma spreekt als ego als het verlangen om meer en beter te zijn dan een ander.
Reward:
Ik engageer mezelf ertoe om mijzelf ervan te verzekeren dat er stilte is in mij alvorens ik naar een ander stap om deze hoegenaamd te 'helpen'.
Ik engageer mezelf ertoe om mezelf te focussen op mijn eigen process in plaats van in de ego val te trappen van 'anderen te willen helpen'.
Ik engageer mezelf ertoe om vanbinnen stil te zijn in het bijzijn van anderen en enkel te spreken/delen indien er klaarheid in mezelf zou zijn of indien er de vraag naar is - maar niet te proberen om anderen te 'helpen'.
Ik realiseer me en begrijp dat de beste manier om anderen te ondersteunen is door in alle aspecten van mijn leven en in hun bijzijn te stappen in uiterste perfectie - en in elk moment mezelf te sturen in perfectie als het beste van mezelf in zelf-applicatie en zelf-discipline in zelf-oprechtheid - om op die manier een punt van stabiliteit te worden voor mezelf en voor anderen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet inzien dat indien ik dergelijke verbeelding heb waarin ik mezelf projecteer als 'beter' dit in feite geen enkele waarde heeft en enkel aangeeft dat ik issues heb met inferioriteit.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf vastbijten in een punt als dit - in plaats van onmiddellijk naar het onderliggende patroon te gaan.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf mispakken aan een gedachte als zijnde een indicatie dat ik 'moet communiceren' ipv in te zien dat dit eenvoudig achterklap is als ego.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd arrogant zijn in te denken dat ik een ander kan leren ipv te zien dat mijn programma spreekt als ego als het verlangen om meer en beter te zijn dan een ander.
Reward:
Ik engageer mezelf ertoe om mijzelf ervan te verzekeren dat er stilte is in mij alvorens ik naar een ander stap om deze hoegenaamd te 'helpen'.
Ik engageer mezelf ertoe om mezelf te focussen op mijn eigen process in plaats van in de ego val te trappen van 'anderen te willen helpen'.
Ik engageer mezelf ertoe om vanbinnen stil te zijn in het bijzijn van anderen en enkel te spreken/delen indien er klaarheid in mezelf zou zijn of indien er de vraag naar is - maar niet te proberen om anderen te 'helpen'.
Ik realiseer me en begrijp dat de beste manier om anderen te ondersteunen is door in alle aspecten van mijn leven en in hun bijzijn te stappen in uiterste perfectie - en in elk moment mezelf te sturen in perfectie als het beste van mezelf in zelf-applicatie en zelf-discipline in zelf-oprechtheid - om op die manier een punt van stabiliteit te worden voor mezelf en voor anderen.
vrijdag 22 maart 2013
Dag 271 - Ik weet het Beter !!! - Deel 1
Context:
Wanneer ik hoor hoe iemand antwoordt/reageert tov een persoon die iets zegt in de telefoon, dan beeld ik me na hun gesprek vaak in hoe ik het gesprek helemaal anders zou doen - in essentie: hoe ik in hun plaats het gesprek 'beter' zou doen. Volgens mij heeft dit te maken met superioriteit, beter weten, willen winnen, meer willen zijn dan, etc.
Oplossing:
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer iemand spreekt aan de telefoon, mij na het gesprek in te beelden hoe ik het gesprek anders/veel beter zou gevoerd hebben, hetgeen in feite een vorm van roddelen is en zelf-verheerlijking.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer een ander de telefoon neerlegt, te denken dat ze het slecht/verkeerd/inefficiënt gedaan hebben, maar in plaats van praktische tips te geven over hoe het dan wel zou moeten, creëer ik achterklap als roddelen in mijn hoofd en projecteer ik mezelf in superioriteit in mijn verbeelding - omdat ik mijn 'inzicht' niet wil delen, of omdat ik denk dat ze het niet waard zijn.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat ik beter niets kan zeggen en ik dan geen risico neem, in plaats van mij te realiseren dat dit een vorm van egoïsme is en ook een vorm van lafheid omdat ik bang ben voor een mogelijk 'negatieve reactie' en ik mijn eigen handeling zal beoordelen volgens de positieve of negatieve feedback, in plaats van mezelf te vertrouwen in gezond verstand.
Wordt vervolgd.
Betreden op eigen risico: http://lite.desteniiprocess.com
Wanneer ik hoor hoe iemand antwoordt/reageert tov een persoon die iets zegt in de telefoon, dan beeld ik me na hun gesprek vaak in hoe ik het gesprek helemaal anders zou doen - in essentie: hoe ik in hun plaats het gesprek 'beter' zou doen. Volgens mij heeft dit te maken met superioriteit, beter weten, willen winnen, meer willen zijn dan, etc.
Oplossing:
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer iemand spreekt aan de telefoon, mij na het gesprek in te beelden hoe ik het gesprek anders/veel beter zou gevoerd hebben, hetgeen in feite een vorm van roddelen is en zelf-verheerlijking.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer een ander de telefoon neerlegt, te denken dat ze het slecht/verkeerd/inefficiënt gedaan hebben, maar in plaats van praktische tips te geven over hoe het dan wel zou moeten, creëer ik achterklap als roddelen in mijn hoofd en projecteer ik mezelf in superioriteit in mijn verbeelding - omdat ik mijn 'inzicht' niet wil delen, of omdat ik denk dat ze het niet waard zijn.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat ik beter niets kan zeggen en ik dan geen risico neem, in plaats van mij te realiseren dat dit een vorm van egoïsme is en ook een vorm van lafheid omdat ik bang ben voor een mogelijk 'negatieve reactie' en ik mijn eigen handeling zal beoordelen volgens de positieve of negatieve feedback, in plaats van mezelf te vertrouwen in gezond verstand.
Wordt vervolgd.
Betreden op eigen risico: http://lite.desteniiprocess.com
dinsdag 19 maart 2013
Dag 270 - Geobsedeerd met het werk - Deel 6
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer
en als ik van het werk kom mezelf toe te leggen op het fysiek ademen en het
fysiek sturen van mezelf.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer
en als ik thuiskom een duidelijke beslissing maken om hier te zijn en dit punt te stappen adem per adem.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer
en als mijn gedachten weer gaan naar het werk – mezelf te stoppen in adem, en
te zeggen: ik waardeer mezelf hier als eenheid en gelijkheid en neem verantwoordelijkheid voor mezelf als deze wereld.
Ik engageer mezelf ertoe om alle
excuses aangaande waarom ik ‘afwezig’ ben te stoppen door mezelf te pushen in
ademen, schrijven en zelf-vergeving – zodat ik verantwoordelijker kan nemen
voor mijn wereld.
Ik engageer mezelf ertoe om te tonen
dat opgeven echt een mindfuck is en dat de enige echte keuze is te doen wat
best is voor iedereen.
Ik engageer mezelf ertoe om mijzelf
een duidelijk doel te geven zodat ik geen excuus kan gebruiken dat ik niets te
doen heb en ik dus mezelf kan afleiden.
Ik engageer mezelf ertoe mezelf te
vertragen in adem en werkelijk te zien welke fysiek bewegingen/handelingen er
in detail voor nodig zijn om iets gedaan te krijgen en dus alle geautomatiseerde
gedrag te stoppen.
Ik engageer mezelf ertoe om mezelf
in alles te vertragen door te ademen – waardoor in feite alles sneller klaar zal
zijn en ik dus het omgekeerde effect heb.
Ik engageer mezelf om mezelf te
investeren in elk moment en in elk moment hier te zijn en te zien wat hier is
als mezelf en daarin onvoorwaardelijk te participeren en mezelf te sturen.
Ik engageer mezelf ertoe om stap
voor stap de "werkpersoonlijkheid" in mezelf te stoppen en gelijk te stappen in
elk moment.
Ik engageer mezelf ertoe om het pad
van de pion efficiënt te lopen en niet ‘meer’ te willen zijn dan de pion – want
ik realiseer mij en begrijp dat alle posities in het systeem evenzeer pionnen
zijn, de ene met een beetje meer geld dan de andere.
Ik engageer mezelf ertoe om mezelf
gelijk te sturen in adem en onvoorwaardelijk te participeren in de fysieke
realiteit of ik nu thuis ben of op het werk en steeds gelijk te stappen.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer
twijfel in mezelf opkomt, gewoon te stoppen en ademen en mezelf in adem toe te
leggen op de praktische afspraken en mij te houden aan de fysieke handelingen
die cumuleren in een wereld die best is voor iedereen.
Ik engageer mezelf ertoe om doelgericht
te zijn in elke adem en niets aan het toeval over te laten.
http://lite.desteniiprocess.com
maandag 18 maart 2013
Dag 269 - Geobsedeerd met het werk - deel 5
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer
ik thuiskom luidop te zeggen : nu ben ik hier en ik ben niet meer op het werk
en nu doe ik wat mij hier te doen staat en al de rest doet niet meer ter zake.
Ik engageer mezelf ertoe om mijn
excuses als waarom ik verder moet denken en hoegenaamd oplossingen moet vinden
aangaande het werk, volledig te stoppen en mij te realiseren dat ik mezelf zo
volledig saboteer en dit is onaanvaardbaar.
Ik gebruik mijn tijd efficient en
laat mezelf niet toe mezelf ‘weg te geven’ aan het systeem als een vorm van
minderwaardighied – in plaats van mezelf te respecteren in elk moment van adem
als wie ik werkelijk ben.
Ik engageer mijzelf ertoe om
wanneer ik thuiskom voor mezelf op te lijsten wat ik wil doen en hoeveel tijd
ik heb om dit te doen zodat ik op een gefocuste manier te werk ga.
Ik engageer mezelf ertoe kritisch te
kijken naar mijn levensstijl en de manier waarop ik mijn leven heb ingericht en
daarin te begrijpen dat niets in de sterren geschreven staat en er altijd
betere levenspatronen mogelijk zijn.
Ik engageer mezelf ertoe om de
effeicientie van geheel in vraag te blijven stellen en ervoor te zorgen dat
alle apsecten in mijn leven gestroomlijnd zijn zodat k mijn doel zo snel
mogelijk kan bereiken.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer
en als dergelijke achterklap opkomt van ik doe niet genoeg, onmiddellijk te
stoppen en mij te realiseren dat ik reeds mezelf aan het saboteren ben en ik
beter hier kan zijn in adem en mezelf kan sturen in wat ik aan het doen ben in
plaats van mezelf af te leiden in de mind.
Ik engageer mezelf ertoe om eerlijk
te zijn met mezelf wanneer ik zie dat ik bepaalde punten niet meer serieus neem
en dez dan ook een richting te geven.
Ik engageer mezelf ertoe om manieren
te vinden om mezelf wakker te maken en uit de mind te komen in plaats van ‘ondergedompeld’
mijn routines uit te voeren.
Ik engageer mezelf ertoe om fysieke
beweging te gebruiken als een manier om mijn patroon te breken en mijn
tegenwoordigheid van adem te verscherpen.
zondag 17 maart 2013
Dag 268 - Geobsedeerd met het werk - Deel 4
Reward:
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer ik het werk verlaat het ook mentaal te verlaten en mezelf hier te brengen wanneer mijn gedachten afdwalen.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer ik het werk verlaat het ook mentaal te verlaten en mezelf hier te brengen wanneer mijn gedachten afdwalen.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer ik niet op het werk
ben ook effectief niet meer aan het werk te denken en me toe te leggen op mijn
leven en wat er gedaan moet worden in de context van deze gehele realiteit.
Ik engageer mezelf ertoe om 100% praktisch te zijn
wanneer ik thuis kom en mezelf op een praktische manier te organiseren zodat ik
mijn tijd maximaal benut – en dit ook op het werk te doen zodat ik altijd
hetzelfde ben en altijd mijn tijd maximaal benut los van de context waarin mij
bevind.
Ik engageer mezelf ertoe mezelf te confronteren in elke
moment hier en geen achterdeuren aanvaarde als gedachten aan een ‘meer
opwindende realiteit’ – om mij af te leiden van ik die mijn proces stap hier in
elk moment in zelf-verantwoordelijkheid.
Ik engageer mezelf ertoe om een en gelijk te staan met
discipline en discipline toe te passen in elke adem van mijn leven in hier te
zijn en daarin mij realiseren dat ‘verveling’ slechts een indicatie is dat ik
niet hier ben en niet aan het ademen ben – zodat wanneer en als ik mezelf
betrap op ‘verveling’ mezelf te stoppen en hier te brengen in adem en mijn
uitgangspunt te corrigeren.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik op het
werk ben mezelf te disciplineren in het stappen van opwinding waarbij ik door
effectief te ademen opwinding kan verspreiden in mijn lichaam en ik op gelijke
basis kan participeren met anderen en mijn omgeving ipv gebaseerd op energie.
Ik engageer mezelf ertoe om mezelf een duidelijk doel
te geven wanneer ik thuiskom dat uitdagend is voor mezelf ipv toe te geven aan
de routine en gewoon het programma te volgen – waardoor ik verveling
manifesteer.
Ik engageer mezelf ertoe om het werk te gebruiken als
opportuniteit om mezelf te confronteren en efficient te zijn in communicatie en
samenwerken met anderen vanuit het uitgangspunt van eenheid en gelijkheid.
zaterdag 16 maart 2013
Dag 267 - Geobsedeerd met het werk - Deel 3
Oplossing (vervolg):
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het patroon kopiëren van de vader, om wanneer ik thuis kom van het werk, mezelf te verliezen in gedachten aangaande het werk, die niets te maken hebben met de context hier en nu.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het werk te zien als 'meer dan' en meer interessant omdat er 'veel geld' gemoeid is en dus geeft mij dat 'waarde' - ipv mezelf te waarderen als eenheid en gelijkheid en verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf als deze wereld.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf een excuus creëren om afwezig te zijn, zodat ik geen verantwoordelijkheid moet nemen voor mijn wereld.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd opgeven tov het systeem en geloven dat vechten om geld he beste is wat ik kan doen, ipv mezelf toe te leggen op mijn commitment en gedaan te krijgen waarmee ik ben begonnen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd weerstand hebben tov het hier zijn en te ademen omdat ik denk dat wat ik doe niet snel genoeg gaat, dus ga ik liever weg in de mind en herhaal ik scenes die ik meegemaakt heb op het werk om mezelf af te leiden.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ongeduldig zijn wanneer ik thuis kom en willen dat alles snel gaat en geen moment willen investeren in wat gedaan moet worden omdat ik dit definieer als saai - ipv mezelf te stoppen in adem, mij te realiseren dat dit een vorm van bezetenheid is en adem per adem mezelf te sturen in mijn dagelijkse routines.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf definieren ahv de 'werkpersoon' ipv hier te zijn in adem en mezelf te zien als leven.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op het werk mezelf te willen identificeren ahv de projecten en te willen geloven dat ik 'belangrijk' ben ipv mij te realiseren dat elkeen vervangbaar is en slechts een pion in een machine.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf betekenis willen geven in de werk-context ipv in elk moment hier te zijn en te ademen en mezelf te sturen ahv principes die best zijn voor iedereen en die een resultaat crëeren dat 100% best is voor iedereen en waarvan de uitkomst zeker is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd 'slap' te worden in mijn applicatie en excuses gebruiken waarom ik niet mee kan of weinig tijd heb, ipv gewoon te ademen , mijn gedachten te stoppen en te doen wat gedaan moet worden om om stap voor stap een wereld te creëren die best is voor iedereen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op te geven door mijn focus op te geven van in elke dag doelgericht te werken en mijn inspanning te meten.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd weerstand de bovenhand te laten nemen, ipv alles wat er afgesproken is bij te houden en ervoor te zorgen dat elk punt een richting krijgt en niet blijft liggen.
http://lite.desteniiprocess.com
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het patroon kopiëren van de vader, om wanneer ik thuis kom van het werk, mezelf te verliezen in gedachten aangaande het werk, die niets te maken hebben met de context hier en nu.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het werk te zien als 'meer dan' en meer interessant omdat er 'veel geld' gemoeid is en dus geeft mij dat 'waarde' - ipv mezelf te waarderen als eenheid en gelijkheid en verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf als deze wereld.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf een excuus creëren om afwezig te zijn, zodat ik geen verantwoordelijkheid moet nemen voor mijn wereld.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd opgeven tov het systeem en geloven dat vechten om geld he beste is wat ik kan doen, ipv mezelf toe te leggen op mijn commitment en gedaan te krijgen waarmee ik ben begonnen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd weerstand hebben tov het hier zijn en te ademen omdat ik denk dat wat ik doe niet snel genoeg gaat, dus ga ik liever weg in de mind en herhaal ik scenes die ik meegemaakt heb op het werk om mezelf af te leiden.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ongeduldig zijn wanneer ik thuis kom en willen dat alles snel gaat en geen moment willen investeren in wat gedaan moet worden omdat ik dit definieer als saai - ipv mezelf te stoppen in adem, mij te realiseren dat dit een vorm van bezetenheid is en adem per adem mezelf te sturen in mijn dagelijkse routines.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf definieren ahv de 'werkpersoon' ipv hier te zijn in adem en mezelf te zien als leven.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op het werk mezelf te willen identificeren ahv de projecten en te willen geloven dat ik 'belangrijk' ben ipv mij te realiseren dat elkeen vervangbaar is en slechts een pion in een machine.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf betekenis willen geven in de werk-context ipv in elk moment hier te zijn en te ademen en mezelf te sturen ahv principes die best zijn voor iedereen en die een resultaat crëeren dat 100% best is voor iedereen en waarvan de uitkomst zeker is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd 'slap' te worden in mijn applicatie en excuses gebruiken waarom ik niet mee kan of weinig tijd heb, ipv gewoon te ademen , mijn gedachten te stoppen en te doen wat gedaan moet worden om om stap voor stap een wereld te creëren die best is voor iedereen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op te geven door mijn focus op te geven van in elke dag doelgericht te werken en mijn inspanning te meten.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd weerstand de bovenhand te laten nemen, ipv alles wat er afgesproken is bij te houden en ervoor te zorgen dat elk punt een richting krijgt en niet blijft liggen.
http://lite.desteniiprocess.com
Dag 264 - Ik weet het beter!!! - Deel 4
Reward:
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als een ander iets
tegen mij zegt, te stoppen in adem en mezelf onmiddellijk hier te brengen en
beschikbaar en te luisteren om te weten waarover het gaat. Ik engageer mezelf
ertoe om beschikbaar te zijn zoals ik zou willen dat anderen voor mij beschikbaar zouden zijn.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer een ander mij iets
praktisch uitlegt, te luisteren op zo’n manier dat ik volledig begrijp wat ik
moet doen en indien ik dit niet begrijp, dan bijkomende vragen te stellen in
het moment zelf zodat we later niet op deze discussie moeten terugkomen omdat
ik niet geluisterd heb.
Ik engageer mezelf ertoe om mij ervan bewust te zijn wanneer
anderen tegen mij spreken, en mezelf opzettelijk toeleggen op het corrigerenvan dit patroon.
Ik engageer mezelf ertoe om stap voor stap mijn mind als
mezelf te stoppen, zodat ik in elk moment hier kan zijn er er geen nood meer is
om mezelf af te leiden in gedachten met zaken die blijkbaar belangrijker zijn dan
wat zich hier en nu in mijn fysieke werkelijkheid afspeelt en wat mijn
onmiddellijke aandacht vraagt.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik luister naar
anderen en ik voel weerstand in mij opkomen om verder te luisteren mij dan te
realiseren da dit de weerstand van de mind is en ik mezelf eenvoudig kan sturen
door te ademen en hier te zijn een en gelijk met de ander.
Ik engageer mezelf ertoe om in elk moment op een bewuste
manier te ademen, en zo mezelf te tonen dat ik in elk moemnt hier kan zijn en
dat vrijheid erin bestraat in elk moment voor mezelf veranwtoordelijkheid te
nemen door te ademen.
Ik engageer mezelf om bij het luisteren mezelf opzettellijk
in de schoenen van de ander te plaatsen en zo te luisteren naar de informatie
ipv te luisteren vanuit eigenbelang als zelf-obsessie.
Dag 266 - Geobsedeerd met het werk - Deel 2
Oplossing (vervolg):
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf zwaar voelen wanneer ik over dit onderwerp schrijf en weerstand te voelen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd weerstand hebben om te ademen wanneer ik thuis kom en automatisch 'afdwalen' in de events van het werk.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een patroon te creëren waarbij ik mezelf afleid wanneer ik thuis ben, terwijl dit de tijd is die ik juist efficiënt voor mezelf moet besteden, - en dus toon ik aan mezelf dat ik mezelf niet waardeer en ik liever mijzelf opoffer aan het systeem.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn leven zo in te richten dat ik een slaaf ben van het systeem, in plaats van eerder te hebben gekeken naar alle factoren in mijn leven en hoe die samen zullen functioneren om mijn huidige levensstijl uit te maken.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn realiteit na verloop van tijd aanvaarden als 'gegeven' en deze niet meer in vraag stellen of zelfs niet meer kijken naar de efficiëntie van het geheel.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd frustratie te hebben dat ik 'niet genoeg doe' of 'niet genoeg kan doen'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op te geven in bepaalde aspecten van het process hetgeen dit patroon manifesteert van obsessie mbt het werk als een realiteit waarin ik dan verkies weg te vluchten eerder dan hier te zijn en mijn verantwoordelijkheden te nemen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd afwezig zijn in de mind omdat ik routines heb gecreëerd wanneer ik thuiskom en ik deze automatisch uitvoer in plaats van werkelijk hier te zijn in zelf-verantwoordelijkheid en mezelf te sturen in adem in elk moment.
http://lite.desteniiprocess.com
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf zwaar voelen wanneer ik over dit onderwerp schrijf en weerstand te voelen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd weerstand hebben om te ademen wanneer ik thuis kom en automatisch 'afdwalen' in de events van het werk.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een patroon te creëren waarbij ik mezelf afleid wanneer ik thuis ben, terwijl dit de tijd is die ik juist efficiënt voor mezelf moet besteden, - en dus toon ik aan mezelf dat ik mezelf niet waardeer en ik liever mijzelf opoffer aan het systeem.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn leven zo in te richten dat ik een slaaf ben van het systeem, in plaats van eerder te hebben gekeken naar alle factoren in mijn leven en hoe die samen zullen functioneren om mijn huidige levensstijl uit te maken.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn realiteit na verloop van tijd aanvaarden als 'gegeven' en deze niet meer in vraag stellen of zelfs niet meer kijken naar de efficiëntie van het geheel.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd frustratie te hebben dat ik 'niet genoeg doe' of 'niet genoeg kan doen'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op te geven in bepaalde aspecten van het process hetgeen dit patroon manifesteert van obsessie mbt het werk als een realiteit waarin ik dan verkies weg te vluchten eerder dan hier te zijn en mijn verantwoordelijkheden te nemen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd afwezig zijn in de mind omdat ik routines heb gecreëerd wanneer ik thuiskom en ik deze automatisch uitvoer in plaats van werkelijk hier te zijn in zelf-verantwoordelijkheid en mezelf te sturen in adem in elk moment.
http://lite.desteniiprocess.com
Dag 265 - Geobsedeerd met het werk - Deel 1
Probleem:
Wanneer ik thuiskom blijf ik vaak gedachten hebben aan mijn werk en replay ik conversaties die ik gehad heb op het werk - als een vorm van niet willen/-kunnen loslaten als obsessie.
Oplossing:
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer ik thuis ben mijzelf nog volledig identificeren met de job en herinneringen blijven herhalen als een indicatie dat ik niet thuis wil zijn, maar liever op het werk ben.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf verbergen in de realiteit/illusie van het 'werk' zodat ik geen verantwoordelijkheid moet nemen voor mezelf en de wereld die ik creëer in zijn totaliteit.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd routine verbinden met 'verveling' en daarom 'teruggaan' naar het werk waar volgens de mind meer opwinding als energie is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een afhankelijkheid creëren van energie als opwinding, waarbij ik een positieve ervaring heb op het werk en wanneer ik thuiskom heb ik enkel nog mezelf en is er niets om mezelf mee af te leiden.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het werk opzettelijk gebruiken om mezelf af te leiden - ipv het te gebruiken als opportuniteit gelijk te staan met anderen en discipline te stappen in elk moment van adem.
http://lite.desteniiprocess.com
Wanneer ik thuiskom blijf ik vaak gedachten hebben aan mijn werk en replay ik conversaties die ik gehad heb op het werk - als een vorm van niet willen/-kunnen loslaten als obsessie.
Oplossing:
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer ik thuis ben mijzelf nog volledig identificeren met de job en herinneringen blijven herhalen als een indicatie dat ik niet thuis wil zijn, maar liever op het werk ben.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf verbergen in de realiteit/illusie van het 'werk' zodat ik geen verantwoordelijkheid moet nemen voor mezelf en de wereld die ik creëer in zijn totaliteit.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd routine verbinden met 'verveling' en daarom 'teruggaan' naar het werk waar volgens de mind meer opwinding als energie is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een afhankelijkheid creëren van energie als opwinding, waarbij ik een positieve ervaring heb op het werk en wanneer ik thuiskom heb ik enkel nog mezelf en is er niets om mezelf mee af te leiden.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het werk opzettelijk gebruiken om mezelf af te leiden - ipv het te gebruiken als opportuniteit gelijk te staan met anderen en discipline te stappen in elk moment van adem.
http://lite.desteniiprocess.com
woensdag 13 maart 2013
Dag 263 - Ik weet het beter!!! - Deel 3
Reward :
Ik
engageer mijzelf ertoe om het patroon van aandacht zoeken in mijzelf te stoppen
door omgekeerd te leren om hier te zijn voor anderen en wat het betekent om
beschikbaar te zijn.
Ik engageer
mezelf ertoe om mijn innerlijke illusie als ego – te stoppen zodat datgene wat
overblijft de fysieke realiteit is die ik deel met iedereen één en gelijk.
Ik
engageer mezelf ertoe om mijn weerstand te stoppen hetgeen een
gepreprogrammeerde reactie is zodat ik nooit zou luisteren en tot in der
eeuwigheid in mijn eigenbelang gevangen blijf. Ik stop dit nu.
Ik
engageer mezelf ertoe om te ademen doorheen de weerstand wanneer die opkomt en
mij realiseren dat mijn neiging om commentaar te willen geven of om te stoppen
met luisteren puur het ego als de mind is dat vecht voor zijn overleven – dit houdt hier op.
Ik
engageer mezelf ertoe om te tonen dat het mogelijk is om te luisteren zonder ‘eigenbelang’
en gewoon hier te zijn in adem en gelijk te staan met de ander.
Ik
engageer mezelf om sta voor stap het programma te breken van enkel te kunne
luisteren in eigenbelang wanneer ik er direct voordeel uithaal, door
opzettelijk te ademen en mezelf te bewegen doorheen de weerstand en mezelf te
vertrouwen.
Ik
engageer mezelf ertoe om mezelf in de schoenen van de ander te plaatsen wanneer
ze spreken en mij te realiseren dat ook hun tijd beperkt is en het een kwestie
van respect is om te luisteren naar wat ze zeggen.
Ik
engageer mezelf ertoe om het leven voor anderen en mezelf efficiënter te maken
door effectief te luisteren wanneer mij iets verteld wordt zodat ik er later
niet op moet terugkomen.
Ik
engageer mijzelf ertoe om wanneer een ander spreekt mij te realiseren dat het
mijn verantwoordelijkheid is om hier te zijn en onvoorwaardelijk te luisteren.
Ik
engageer mezelf ertoe om 100% verantwoordelijkheid te nemen voor mezelf en mijn
wereld, door effectief hoer te zijn en te luisteren naar wat er gezegd wordt zodat
ik ten allen tijde ‘mee ben’ met wat er zich afspeelt in mijn realiteit en
zodat ik de nodige initiatieven kan nemen.
Ik
engageer mezelf ertoe om zelf te staan als mijn eigen vangnet door 100% hier te
zijn – en hierin realiseer ik me en begrijp ik dat ik mijn programmatie moet
omkeren want om hier te zijn moet ik stoppen met aandacht zoeken als energie,
maar alles in mezelf stilleggen zodat ik kan ontdekken wat hier is als de
anderen met wie ik deze wereld deel.
Ik
engageer mezelf ertoe verantwoordelijkheid te omarmen en mij realiseren dat
luisteren een vorm van nederigheid is en de eerste stap van
zelf-verantwoordelijkheid – omdat in het luisteren in mezelf gelijk plaats met
de ander, onvoorwaardelijk.
Wordt vervolgd.
Wordt vervolgd.
Stap je process: http://lite.desteniiprocess.com
dinsdag 12 maart 2013
Dag 262 - Ik weet het beter!!! - Deel 2
Oplossing (vervolg) :
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd enerzijds een patroon hebben waarin ik aandacht zoek bij anderen, en tegelijkertijd wanneer anderen mij iets vertellen, gewoon niet te luisteren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd enkel bekommert te zijn om mijn eigen realiteit als ego en daarbuiten niets te horen of zien.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken dat het moeilijk is om naar een ander te luisteren als ik er geen onmiddellijk belang bij heb.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te programmeren om enkel te luisteren als ik er onmiddellijk belang uit kan halen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer ik geen onmiddellijk belang zie, gewoon de knop om te draaien en erop te vertrouwen dat ik de persoon later opnieuw kan lastigvallen - wanneer er voor mij wel een onmiddellijk belang is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd enkel in staat te zijn om te luisteren met de mind als eigenbelang, ipv hier te zijn in adem en te luisteren als fysiek lichaam als expressie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet hier te zijn wanneer anderen mij iets vertellen, en dit patroon als kind gecreëerd te hebben omdat ik geloof dat mijn ouders er toch altijd voor me zijn en dus is het voor mij niet nodig om werkelijk verantwoordelijkheid te nemen voor mijn wereld door te luisteren naar wat mensen in mijn omgeving zeggen/vertellen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bestaan in hoop dat een ander steeds daar zal zijn als vangnet zodat ik nooit absolute verantwoordelijkheid moet nemen voor mijn wereld en het initiatief nooit volledig bij mij ligt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn voor verantwoordelijkheid en daarom niet te luisteren als default wanneer anderen mij iets vertellen.
Wordt vervolgd...
Het begin: http://lite.desteniiprocess.com
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd enerzijds een patroon hebben waarin ik aandacht zoek bij anderen, en tegelijkertijd wanneer anderen mij iets vertellen, gewoon niet te luisteren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd enkel bekommert te zijn om mijn eigen realiteit als ego en daarbuiten niets te horen of zien.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken dat het moeilijk is om naar een ander te luisteren als ik er geen onmiddellijk belang bij heb.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te programmeren om enkel te luisteren als ik er onmiddellijk belang uit kan halen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer ik geen onmiddellijk belang zie, gewoon de knop om te draaien en erop te vertrouwen dat ik de persoon later opnieuw kan lastigvallen - wanneer er voor mij wel een onmiddellijk belang is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd enkel in staat te zijn om te luisteren met de mind als eigenbelang, ipv hier te zijn in adem en te luisteren als fysiek lichaam als expressie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet hier te zijn wanneer anderen mij iets vertellen, en dit patroon als kind gecreëerd te hebben omdat ik geloof dat mijn ouders er toch altijd voor me zijn en dus is het voor mij niet nodig om werkelijk verantwoordelijkheid te nemen voor mijn wereld door te luisteren naar wat mensen in mijn omgeving zeggen/vertellen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bestaan in hoop dat een ander steeds daar zal zijn als vangnet zodat ik nooit absolute verantwoordelijkheid moet nemen voor mijn wereld en het initiatief nooit volledig bij mij ligt.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn voor verantwoordelijkheid en daarom niet te luisteren als default wanneer anderen mij iets vertellen.
Wordt vervolgd...
Het begin: http://lite.desteniiprocess.com
Dag 261 - Ik weet het beter!!! - Deel 1
Probleem:
Over luisteren naar anderen heb ik reeds vele blogs geschreven, maar dit lijkt zo'n fundamenteel punt te zijn, met vele aspecten eraan verbonden. Het is eigenlijk heel eenvoudig, als je bedenkt dat als we allemaal in staat waren werkelijk naar elkaar te luisteren, er dan een heel andere wereld zou bestaan dan diegene waarin we nu leven. Zou er oorlog bestaan? Zou er ongelijkheid bestaan?
De dimensie van niet-luisteren die nu naar boven gekomen is heeft te maken met denken dat het niet nodig is om te luisteren. Het gebeurd vaak dat F me ergens een uitleg over geeft (iets praktisch dat moet gebeuren) en ik blijk er achteraf niets van gehoord te hebben en doe alles averechts.
Gesteld werd dat dit een punt is dat te maken heeft met ego: "ik moet niet luisteren - ik weet het allemaal beter".
Laten we kijken...
Oplossing:
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer een ander iets tegen mij verteld, helemaal niet te luisteren, geen moeite doen om hier te zijn - omdat ik tegen mezelf zeg dat wat er gezegd wordt niet belangrijk is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ervan uitgaan dat als ik er niets van gehoord heb ik later altijd opnieuw kan vragen wat er gezegd werd - of als ik het niet begrijp onmiddellijk om verduidelijking te vragen ipv in mezelf weg te draaien als een vorm van apathie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mezelf een sabotage gebouwd te hebben tegenover wanneer anderen mij iets uitleggen, waar ik de neiging heb om gewoon niet te luisteren en in mijzelf weg te draaien alsof ik een radio knop omdraai en weg ben.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat het moeite kost om naar anderen te luisteren en dit te definiëren als werk.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ademen te definiëren als werk.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de ander door mezelf niet in hun schoenen te plaatsen, maar in plaats daarvan zelf-gecentreerd te blijven en feitelijk niets te horen.
Wordt vervolgd...
Start je eigen proces: http://lite.desteniiprocess.com
Over luisteren naar anderen heb ik reeds vele blogs geschreven, maar dit lijkt zo'n fundamenteel punt te zijn, met vele aspecten eraan verbonden. Het is eigenlijk heel eenvoudig, als je bedenkt dat als we allemaal in staat waren werkelijk naar elkaar te luisteren, er dan een heel andere wereld zou bestaan dan diegene waarin we nu leven. Zou er oorlog bestaan? Zou er ongelijkheid bestaan?
De dimensie van niet-luisteren die nu naar boven gekomen is heeft te maken met denken dat het niet nodig is om te luisteren. Het gebeurd vaak dat F me ergens een uitleg over geeft (iets praktisch dat moet gebeuren) en ik blijk er achteraf niets van gehoord te hebben en doe alles averechts.
Gesteld werd dat dit een punt is dat te maken heeft met ego: "ik moet niet luisteren - ik weet het allemaal beter".
Laten we kijken...
Oplossing:
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd wanneer een ander iets tegen mij verteld, helemaal niet te luisteren, geen moeite doen om hier te zijn - omdat ik tegen mezelf zeg dat wat er gezegd wordt niet belangrijk is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ervan uitgaan dat als ik er niets van gehoord heb ik later altijd opnieuw kan vragen wat er gezegd werd - of als ik het niet begrijp onmiddellijk om verduidelijking te vragen ipv in mezelf weg te draaien als een vorm van apathie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in mezelf een sabotage gebouwd te hebben tegenover wanneer anderen mij iets uitleggen, waar ik de neiging heb om gewoon niet te luisteren en in mijzelf weg te draaien alsof ik een radio knop omdraai en weg ben.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken en geloven dat het moeite kost om naar anderen te luisteren en dit te definiëren als werk.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd ademen te definiëren als werk.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf af te scheiden van de ander door mezelf niet in hun schoenen te plaatsen, maar in plaats daarvan zelf-gecentreerd te blijven en feitelijk niets te horen.
Wordt vervolgd...
Start je eigen proces: http://lite.desteniiprocess.com
maandag 11 maart 2013
Dag 260 - Copycat
Probleem:
Onlangs wordt het mij duidelijk dat ik opnieuw in een oud patroon gestapt ben waarin ik het gedrag van een ander kopieer als een manier om aanvaard te worden. Dit is onaanvaardbaar.
Oplossing:
Onlangs wordt het mij duidelijk dat ik opnieuw in een oud patroon gestapt ben waarin ik het gedrag van een ander kopieer als een manier om aanvaard te worden. Dit is onaanvaardbaar.
Oplossing:
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd de persoonlijkheden immiteer van anderen als een manier om
aanvaard te worden.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd een ander immiteren omdat ik denk dat ze dan positiever tegenover
mij zullen reageren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mezelf definieren en ervaren als negatief en daarin mezelf niet
vertrouwen en de validering nodig hebben van een ander die me een positieve
feedback geeft ipv dat ik mezelf aanvaard.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf hbe toegelaten en
geaccepteerd de ander aanvaarden omdat ik geloof dat ik dan beloond wordt met
positieve gevoelens.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geacceptered e tactiek adopteren van persoonlijkheden van anderen te kopieren
als een manier om mij hoegenaamd te integreren, maar hetgeen in feite een teken
is van inferioriteit en zelf-verwerping.
Reward:
In engageer mezelf ertoe om wanneer en als een moment
opkomkomt waar ik met de ander ben – mezelf te vertragen in adem zodat ik kan
zien hoe ik me fysiek gedraag en zo stap voor stap mezelf neer te zetten in
fysieke zelfexpressie ipv het gedrag van een ander te kopieren uit gemakzucht
en ‘veiligheid’.
Ik engageer mezelf ertoe mezelf te ontdekken in fysiekezelf-expressie en hoe ik mezelf wil uitdrukken ipv mezelf te beroepen op
gekopieerde persoonlijkheden gebaseerd op manipulatie.
Dag 259 - Blijf van mijn portefeuille - Deel 2
Reward:
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als F mijn portefeuille aanraakt, dit niet meer te maken wan wat het is en gewoon hier te zijn en te ademen.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als F mijn portefeuille aanraakt, dit niet meer te maken wan wat het is en gewoon hier te zijn en te ademen.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als een ander mijn
zaken in een andere volgorde steekt hierover te panikeren ipv met gezond
verstand te zien dat de nieuwe rangschikking beter was.
Ik engageer mezelf ertoe gezond verstand te gebruiken
aangaande de voorwarepen die ik gebruik en hun staat ipv mij te baseren op
angst
Ik engageer mezelf ertoe om een en gelijk te staan met de
portefeuille – en dit te zien als onderdeel van mezelf ipv als iets dat meer is
dan mezelf.
Ik engageer mezelf ertoe een en gelijk te staan met wat de
portefeuille vertegenwoordigd als de instellingen van het systeem.
Ik engageer mezelf ertoe mijn angst te stoppen tov de
instellingen van het systeem als wat ze mij zouden kunnen aandoen en wat er met
mij zou gebeuren als ze zich tegen mij zouden keren.
Ik engageer mezelf ertoe om mezelf te aanvaarden ipv mezelf
te definiëren ahv mijn sleutels tot het systeem.
Ik engageer mezelf ertoe om deze sleutels te gebruiken als
een en gelijk als mezelf, maar hiervan niet méér te maken dan wie ik ben.
Ik engageer mezelf ertoe om het systeem te veranderen naar
een realiteit waarin geld gecreëerd wordt ter ondersteuning van Leven als wat
best is voor iedereen ipv een middel tot slavernij te zijn.
Ik engageer mezelf ertoe om in situaties waarin F mijnportefeuille aanraakt of gelijkaardig, mezelf ervan bewust te zijn dat ik
mezelf geprogrammeerd heb naar het evenbeeld van de ouder, en ik de keuze heb
om hier niet in te participeren.
Ik engageer mezelf ertoe om de opwinding omtrent geld te
stoppen in mezelf door te ademen en mezelf te vertragen in mijn interacties.
Ik engageer mezelf ertoe geld als een en gelijk te plaatsen
als mezelf en te gebruiken als een ondersteuning ipv als een middel om een slaaf
van te zijn.
Ik engageer mezelf ertoe om stap voor stap mezelf gelijk te
stellen met het systeem, en geen enkel deel van mezelf als het systeem hierin
buiten beschouwing laten
Ik engageer mezelf ertoe om het geld systeem bloot te leggen
en te tonen hoe het functioneert om dan te tonen hoe de oplossing eruit ziet
en wat ervoor nodig is van elkeen om dit te realiseren.
Stap voor stap: http://lite.desteniiprocess.com
Stap voor stap: http://lite.desteniiprocess.com
Dag 258 - Blijf van mijn portefeuille !!!
Probleem:
Ik had aan F gezegd dat ik mogelijks een nieuwe portefeuille nodig heb omdat mijn huidig model in somme aspecten versleten is. Toen ze de portefeuille inspecteerde, kwamen bijna automatisch de woorden van mijn vader op "Blijf van mijn portefeuille!!!"
Oplossing:
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een angst als ongemak in mij voelen toen F de portefeuille begin te inspecteren, en vooral toen ze de kaarten van plaats wilde veranderen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat deze reactie gepreprogrammeerd pkwam en dus van de mind kwam ipv mezelf te stoppen in adem en mezelf te sturen in gelijkheid met de ander.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een gedachte te hebben van ik die mijn zaken niet meer terugvind in mijn portefeuille als een algemeen angstbeeld van dingen die verloren gaan.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een angstbeeld volgen ipv gezond verstand te gebruiken aangaande de staat van de portefeuille.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een angst van verlies verbinden met een portefeuille en alles wat daarmee te maken heeft - omdat het mij zo is aangeleerd een angst te hebben mbt het verlies van portefeuilles en alles wat daarmee betrekking heeft.
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de portefeuille meer te maken dan mezelf - iupv een en gelijk te staan met deze stukken van het systeem.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd miojn 'leven' vereenzelvigen met de portefeuille omdat al mijn sleutels tot 'het systeem' zich daarin bevinden - en zonder deze sleutels ben ik niets of niemand.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in het verleden geoordeeld hebben over mijn vader toen hij kwaad werd omdat ik een portefeuille aanraakte als kind - vipv een en gelijk te staan met de situatie en inzien dat we momenteel slaven zijn in een systeem waarin we minder waard zijn dan een bankkaart in een portefeuille.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te spreken als mijn vader in energie als angst - ipv mezelf te vertragen in adem en het programma aan het werk te zien.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd aanvaarden dat leven minder is dan een bankkaart - en hiernaar handelen door opgewonden te geraken mbt de portefeuille..
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de slavernij van geld aanvaarden dmv deze reactie.
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het systeem nog steeds te zien als 'meer' dan mezelf
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het geld en het banksysteem te zien als God - ipv te zien dat het gewoon een corporation is gebaseerd op bedrog om zoveel mogelijk winst te maken gehuld in slimme legale tremen om het allemaal geloofwaardig te maken - dat het banksysteem maw een persoonlijkheid is van het systeem gebaseerd op zelf-onoprechtheid en eigenbelang en dus geen geldigheid heeft van bestaan.
Doe de gratis cursus: http://lite.desteniiprocess.com
Ik had aan F gezegd dat ik mogelijks een nieuwe portefeuille nodig heb omdat mijn huidig model in somme aspecten versleten is. Toen ze de portefeuille inspecteerde, kwamen bijna automatisch de woorden van mijn vader op "Blijf van mijn portefeuille!!!"
Oplossing:
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een angst als ongemak in mij voelen toen F de portefeuille begin te inspecteren, en vooral toen ze de kaarten van plaats wilde veranderen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mij niet realiseren dat deze reactie gepreprogrammeerd pkwam en dus van de mind kwam ipv mezelf te stoppen in adem en mezelf te sturen in gelijkheid met de ander.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een gedachte te hebben van ik die mijn zaken niet meer terugvind in mijn portefeuille als een algemeen angstbeeld van dingen die verloren gaan.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een angstbeeld volgen ipv gezond verstand te gebruiken aangaande de staat van de portefeuille.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd een angst van verlies verbinden met een portefeuille en alles wat daarmee te maken heeft - omdat het mij zo is aangeleerd een angst te hebben mbt het verlies van portefeuilles en alles wat daarmee betrekking heeft.
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de portefeuille meer te maken dan mezelf - iupv een en gelijk te staan met deze stukken van het systeem.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd miojn 'leven' vereenzelvigen met de portefeuille omdat al mijn sleutels tot 'het systeem' zich daarin bevinden - en zonder deze sleutels ben ik niets of niemand.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in het verleden geoordeeld hebben over mijn vader toen hij kwaad werd omdat ik een portefeuille aanraakte als kind - vipv een en gelijk te staan met de situatie en inzien dat we momenteel slaven zijn in een systeem waarin we minder waard zijn dan een bankkaart in een portefeuille.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd te spreken als mijn vader in energie als angst - ipv mezelf te vertragen in adem en het programma aan het werk te zien.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd aanvaarden dat leven minder is dan een bankkaart - en hiernaar handelen door opgewonden te geraken mbt de portefeuille..
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de slavernij van geld aanvaarden dmv deze reactie.
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het systeem nog steeds te zien als 'meer' dan mezelf
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het geld en het banksysteem te zien als God - ipv te zien dat het gewoon een corporation is gebaseerd op bedrog om zoveel mogelijk winst te maken gehuld in slimme legale tremen om het allemaal geloofwaardig te maken - dat het banksysteem maw een persoonlijkheid is van het systeem gebaseerd op zelf-onoprechtheid en eigenbelang en dus geen geldigheid heeft van bestaan.
Doe de gratis cursus: http://lite.desteniiprocess.com
zaterdag 9 maart 2013
Dag 257 - Efficiëntie op het Werk - Deel 2
Reward:
Ik engageer mezelf ertoe om mezelf in adem te vertragen op
het werk wanneer en als ik mijn taken uitvoer - zodat ik een overzicht krijg
over wat er moet gebeuren en ik mijn werk gestructureerd kan aanpakken.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer mijn baas me aanspreekt
of iets nodig heeft, eerst te ademen en pas dan te antwoorden of te reageren op
wat hij zegt - vanuit eenheid en gelijkheid ipv inferioriteit.
Ik engageer mezelf ertoe om mezelf te vertragen zodat ik
gezond verstand kan zien ipv onmiddellijk de zelf-compromitterende automatische handeling te stellen.
Ik engageer mezelf ertoe om met de baas te communiceren als
één en gelijke.
Ik engageer mezelf ertoe om in mijn interacties met de baas
te handelen in zelf-respect en mezelf te vertrouwen.
Ik engageer mezelf ertoe om mezelf te vertrouwen in het eten
waar de lijn te trekken want ik kan in elk moment ademen en zien weke de
gevolgen zijn voor mij en anderen wanneer ik compromissen toelaat.
ik engageer mezelf ertoe om wanneer er issues opkomen die ik
moeilijk kan sturen, mezelf er bij de eerste opportuniteit toe te zetten deze
uit te schrijven en hieraan richting te geven in gezond verstand.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer en als ik 'stress'
ervaar - mezelf te stoppen in adem en mezelf te focussen op de ervaring van
mijn hele lichaa in mijn vingers en tenen hier en mezelf te ontspannen in adem.
Ik engageer mezelf ertoe om alle reacties aangaande workload
te stoppen en dit niet persoonlijk te nemen als een reden om hoegenaamd 'op te
geven', en in plaats daarvan mij erop toe te leggen om structuur te zien in het
werk en dit werk dmv agenda effectief te plannen zodat ik alles redelijkerwijs
gedaan krijg.
Ik engageer mijzelf ertoe om het werk en de workload te
gebruiken als een opportuniteit om mezelf uit te breiden in mijn skills en mijn
werkmanagement - zodat ik de nodige bekwaamheid ontwikkel om een grotere
workload aan te kunnen in stabiliteit, door gewoon het werk te doen en goed te
plannen, adem per adem.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer mijn dag begint, mijn
prioriteiten van de dag te stellen en ervoor te zorgen dat de belangrijkste
zaken telkens gedaan zijn.
Ik engageer mezelf ertoe om deze opportuniteit te grijpen en
mijzelf dit punt volledig eigen te maken.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer mails en dergelijke
opkomen dit niet gebruiken als excuus om mijn activiteit te onderbreken omdat
het misschien 'meer opwindend' is.
Ik engageer mijzelf ertoe om in het begin van de dag mijn prioriteiten te overlopen en efficiënt te rangschikken in de tijd.
Ik engageer mezelf ertoe om mezelf duidelijke targets te
stellen zodat ik op een meer gefocuste manier werk ipv 'te cruisen' en mezelf
niet 100% te sturen.
Ik engageer mezelf ertoe om wanneer iets gedaan moet worden
telkens de kortste weg te nemen ipv mijn tijd te verliezen met allerlei omwegen
- dit bereik ik door effectief te ademen in elk moment.
Ik engageer mezelf ertoe om door te ademen mij bewust te
blijven van de tijd en dus telkens te weten wat ik nog min of meer gedaan kan
krijgen, ipv van verrast te zijn door de tijd die hoegenaamd onopgemerkt
voorbijgaat.
Ik engageer mezelf ertoe om de taken specifiek te doen en
adem per adem.
Start je reis: http://lite.desteniiprocess.com
zondag 3 maart 2013
Dag 256 - Efficientie op het werk - Deel 1
Ik compromitteer mezelf in mijn relatie tot een nieuwe baas,
waarbij ik me te slaafs opstel waar dit niet nodig is en er eigenlijk
opportuniteiten zijn om gelijk te staan en mezelf uit te drukken in gezond verstand.
Oplossing:
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mezelf niet te vertragen in mijn interacties met mijn baas zodat
ik me bewust kan zijn van mijn reacties en ik mezelf kan stoppen in het moment
en gezond verstand te gebruiken aangaande wat ik moet doen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mezelf manipuleren met onzekerheid om toch maar te kiezen voor
veiligheid als de slaafse reactie – maar waarmee ik mezelf compromitteer.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd de baas niet zien als een en gelijk als mezelf en van daaruit te
communiceren vanuit eenheid en gelijkheid ipv hem te zien als ‘baas’ – en mezelf
te compromitteren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd risico’s nemen omdat ik mezelf niet vertrouw en geloof dat ik
mezelf moet compromitteren als mijn commitment aan de baas – hetgeen duidelijk
bullshit is en slavernij.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd niet strikt te zijn met de baas als mezelf en hoegenaamd niet te
weten waar de lijn te trekken – ipv gezond verstand te gebruiken mbt wat
realistisch is en wat ik realistisch kan doen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd het excuus te gebruiken dat k niet weet hoe om te gaan met
misbruik van zijn kant, ipv gewoon voor mezelf een script uit te werken zodat
ik meteen kan reageren zonder mezelf te compromitteren.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd stress gebruiken als ee excuus om mijn punten niet te stappen en
mezelf niet te sturen als een en gelijk op het werk, waardoor ik geen
vooruitgang maak in mijn process en steeds in dezelfde punten blijf
aanmodderen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd
de workload als excuus gebruiken om niet hier te zijn in adem, ipv mij te realiseren dat als ik hier ben in adem het juist gemakkelijker zal zijn om
alles te verwerken en gedaan te krijgen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mezelf op het werk saboteren wanneer ik 3 dingen tegelijk probeer
te doen ipv mij te houden aan iets dat ik weet dat ik op mezelf kan doen en
waarvoor ik niet van anderen afhankelijk ben.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mezelf laten afleiden door de applicaties die ik gebruik ipv
mezelf te sturen in en als de applicaties die ik gebruik.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd het werk ongestructureerd aan te pakken ipv mezelf een structuur
te geven in het begin van de dag zodat ik efficiënt kan werken.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mezelf geen duidelijke targets stellen om dingen gedaan te krijgen
en daardoor deze taken laten aanslepen omdat ik mezelf geen duidelijke termijn
gesteld heb, dit is onaanvaardbaar en tijdverspilling.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd de afleidingen als excuus gebruiken om niet consistent te zijn in
mijn werk en allerlei omwegen te nemen als tijdverlies.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd mezelf geen duidelijke targets te stellen van wat er op het van de dag gedaan moet zijn.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd ‘verrast zijn ‘door de tijd die voorbij gaat.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en
geaccepteerd de taken niet specifiek te doen en adem per adem.
zaterdag 2 maart 2013
Dag 255 - Een zwart schaap is nuttig - Deel 2
Ik engageer mijzelf
ertoe om door middel van mijn studies mijzelf vertrouwd te maken met de
ins en outs van het systeem zodat ik het systeem kan navigeren - en tenslotte
veranderingen voorstellen en implementeren die best zijn voor iedereen.
Ik engageer
mijzelf ertoe te onderzoeken waar ik mijn leven en waar in mijzelf ik
'omstandigheden' aanvaard als de reden waarom ik mezelf niet ten volle kan
geven en waarom k niet ten volle beschikbaar ben voor wat best is
voor iedereen - en daar onmiddellijk de nodige zelf-vergeving
te spreken/schrijven en onmiddellijk een praktisch script te integreren als de weg voorwaarts.
Ik engageer mezelf
ertoe om de beperkingen voor mijzelf bloot te leggen die ik gecreëerd heb in
mijzelf en mijn fysieke wereld als de reden waarom ik hoegenaamd niet kan doen
wat ik zou willen en waarom ik hoegenaamd een slaaf ben van dit systeem.
Ik engageer mezelf
ertoe om wanneer en als een opportuniteit zich voordoet, te ademen en hier te
zijn en werkelijk diep te kijken in het moment om te zien wat er allemaal
mogelijk is.
Ik engageer
mijzelf ertoe om manieren te vinden die
mijn efficiëntie verhogen in het systeem.
Ik engageer
mijzelf ertoe om manieren voor te stellen die ook de efficiëntie van
anderen als mezelf verhogen in het systeem zodat er een nieuwe basis gelegd kan
worden voor wat er mogelijk is als een nieuw systeem.
Ik engageer mezelf
ertoe om te stappen als voorbeeld van zelf-verandering en
zelf-verantwoordelijkheid en niet minder van mezelf te aanvaarden dan wat
best is voor iedereen.
Begin je reis: http://lite.desteniiprocess.com
Dag 254 - Een zwart schaap is nuttig - Deel 1
Probleem:
De de ander gebruiken als zwart schaap waarom ikzelf geen verantwoordelijkheid heb willen/kunnen nemen. "Het is haar schuld". De ander ervan de OORZAAK maken waarom ikzelf geen verantwoordelijkheid neem in bepaalde aspecten van mezelf en van mijn leven.
Oplossing:
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf plaatsen als minder dan mezelf en de ander, door de ander te gebruiken als 'schild' waarachter ik mezelf verberg, "ja maar ik kon niet want dit en dat..."
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op subtiele wijze de ander verantwoordelijk maken voor mijn proces en mezelf - ipv mij te realiseren dat ik in elk moment verantwoordelijk blijf voor mezelf en wat ik toesta in mezelf en mijn wereld.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat de groep mij ziet voor wie ik werkelijk ben in hoe ik werkelijk leef - en in plaats van gewoon direct te zijn met mezelf, onderdruk ik mezelf en plaats ik de verantwoordelijkheid bij een ander buiten mezelf - dit is onaanvaardbaar.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet direct te zijn met mezelf in wat ik toesta en aanvaard en in plaats daarvan excuses en emoties als reacties aanvaarden als de reden waarom ik 'niet klaar ben' om verantwoordelijkheid te nemen en ik nog een beetje langer moet 'lijden'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de 'toon waarop de ander tegen mij spreekt ' als excuus te gebruiken om al hetgeen mij gezegd wordt te INVALIDEREN zodat ik niet hoef te veranderen en ik daarentegen de fout in de ander kan zoeken als: zie je wel, ze is zelf onoprecht, etc...
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in een moment te claimen dat ik ' er niet aan kan doen en mezelf creëren in en als een excuus van machteloosheid - totaal onaanvaardbaar !
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet willen zien wat de gevolgen zijn voor mezelf en voor alle anderen van mijn gedrag en enkel te kijken naar mijn direct voordeel.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf creëren in en als een fossiel - als iets dat weigert te veranderen en dat zijn eigen ontwerp als excuus gebruikt om te verklaren waarom het is wat het is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te plaatsen als minder dan mijn eigen ontwerp en de programma's die hieraan ten grondslag liggen - ipv in te zien dat ik voor alm deze programma's een voor een verantwoordelijkheid kan nemen door ze te begrijpen en te stoppen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd weerstand te hebben tov het uitschrijven en begrijpen van mezelf.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het patroon van de schuld geven aan anderen te kopieren van mijn ouders waarin ik gezien heb dat mijn vader allerhande oorzaken in de wereld de schuld zou geven van wie hij is geworden en waarom het gerechtvaardigd is te doen wat hij doet en te leven zoals hij leeft - ipv in te zien dat het mogelijk is elk van deze punten te stoppen dmv zelf-vergeving en het dus niet nodig is te bestaan als 'uitput' van een omgeving als 'input'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn eigen ontwerp rechtvaardigen omdat ik geloofde dat er omstandigheden zijn die rechtvaardigen dat men niet veranderd en meer zelfs: dat men anderen misbruikt
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeterd op te geven in elk moment dat ik mijn beperkingen aanvaard heb als mijn realiteit ipv te zien en overwegen wat er mogelijk is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf en mijn wereld in te richten zodat mijn voortbestaan verzekerd is in dit leven maar niet verder te kijken naar wat mogelijk is als een oplossing voor het geheel en wat ervoor nodig is om dit te verwezenlijken.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te stoppen in mijn beweging omdat ik 'de moeilijkheid' aanvaard heb als mijn realiteit, zonder in te willen zien dat ik al deze aspecten die een moeilijkheid voorstellen in mijn wereld door mezelf gecreëerd werden als het gevolg van mijn eigen beslissingen EN IK DUS NIET HET SYSTEEM DE SCHULD KAN GEVEN dat ik 'traag' ben of 'niet veel kan doen'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd keuzes te maken zodner in alle zelf-oprechtheid te onderzoeken wat de feitelijke implicaties ervan zijn.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf ergens toe te engageren zonder in zelf-oprechtheid te onderzoeken wat de implicaties ervan zijn zodat ik weet waar ik me toe engageer.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet gelijk te staan aan alle aspecten van het systeem op een manier dat ik rekening kan houden met het systeem ipv als een idioot verrast te worden en 'plotseling benadeelt te worden' - dit is onaanvaardbaar en absurd.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd onvoldoende onderzoeken waar ik me op papier toe engageer en de wetten en regels te onderzoeken zodat ik weet waar ik me aan kan verwachten ipv het systeem te vertrouwen in inferioriteit.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd opzettelijk de mogelijkheden die er zijn in een gegeven moment niet te willen zien omdat ik dan natuurlijk verantwoordelijkheid moet nemen en er is niets zo lastig dan het nemen van verantwoordelijkheid "want dan zou ik wel eens fouten kunnen maken".
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in een moment van opportuniteit te kiezen voor mijn eigenbelang als het gemak van niet te moeten doen ipv mij te realiseren dat ik bij elke suggestie, bij elke oplossing of elk initiatief, ik ook mezelf help als het langzaam maar zeker neerzetten van oplossingen die best zijn voor iedereen.
http://lite.desteniiprocess.com
De de ander gebruiken als zwart schaap waarom ikzelf geen verantwoordelijkheid heb willen/kunnen nemen. "Het is haar schuld". De ander ervan de OORZAAK maken waarom ikzelf geen verantwoordelijkheid neem in bepaalde aspecten van mezelf en van mijn leven.
Oplossing:
ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf plaatsen als minder dan mezelf en de ander, door de ander te gebruiken als 'schild' waarachter ik mezelf verberg, "ja maar ik kon niet want dit en dat..."
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd op subtiele wijze de ander verantwoordelijk maken voor mijn proces en mezelf - ipv mij te realiseren dat ik in elk moment verantwoordelijk blijf voor mezelf en wat ik toesta in mezelf en mijn wereld.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd bang zijn dat de groep mij ziet voor wie ik werkelijk ben in hoe ik werkelijk leef - en in plaats van gewoon direct te zijn met mezelf, onderdruk ik mezelf en plaats ik de verantwoordelijkheid bij een ander buiten mezelf - dit is onaanvaardbaar.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet direct te zijn met mezelf in wat ik toesta en aanvaard en in plaats daarvan excuses en emoties als reacties aanvaarden als de reden waarom ik 'niet klaar ben' om verantwoordelijkheid te nemen en ik nog een beetje langer moet 'lijden'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de 'toon waarop de ander tegen mij spreekt ' als excuus te gebruiken om al hetgeen mij gezegd wordt te INVALIDEREN zodat ik niet hoef te veranderen en ik daarentegen de fout in de ander kan zoeken als: zie je wel, ze is zelf onoprecht, etc...
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in een moment te claimen dat ik ' er niet aan kan doen en mezelf creëren in en als een excuus van machteloosheid - totaal onaanvaardbaar !
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet willen zien wat de gevolgen zijn voor mezelf en voor alle anderen van mijn gedrag en enkel te kijken naar mijn direct voordeel.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf creëren in en als een fossiel - als iets dat weigert te veranderen en dat zijn eigen ontwerp als excuus gebruikt om te verklaren waarom het is wat het is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te plaatsen als minder dan mijn eigen ontwerp en de programma's die hieraan ten grondslag liggen - ipv in te zien dat ik voor alm deze programma's een voor een verantwoordelijkheid kan nemen door ze te begrijpen en te stoppen.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd weerstand te hebben tov het uitschrijven en begrijpen van mezelf.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd het patroon van de schuld geven aan anderen te kopieren van mijn ouders waarin ik gezien heb dat mijn vader allerhande oorzaken in de wereld de schuld zou geven van wie hij is geworden en waarom het gerechtvaardigd is te doen wat hij doet en te leven zoals hij leeft - ipv in te zien dat het mogelijk is elk van deze punten te stoppen dmv zelf-vergeving en het dus niet nodig is te bestaan als 'uitput' van een omgeving als 'input'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mijn eigen ontwerp rechtvaardigen omdat ik geloofde dat er omstandigheden zijn die rechtvaardigen dat men niet veranderd en meer zelfs: dat men anderen misbruikt
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepeterd op te geven in elk moment dat ik mijn beperkingen aanvaard heb als mijn realiteit ipv te zien en overwegen wat er mogelijk is.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf en mijn wereld in te richten zodat mijn voortbestaan verzekerd is in dit leven maar niet verder te kijken naar wat mogelijk is als een oplossing voor het geheel en wat ervoor nodig is om dit te verwezenlijken.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf te stoppen in mijn beweging omdat ik 'de moeilijkheid' aanvaard heb als mijn realiteit, zonder in te willen zien dat ik al deze aspecten die een moeilijkheid voorstellen in mijn wereld door mezelf gecreëerd werden als het gevolg van mijn eigen beslissingen EN IK DUS NIET HET SYSTEEM DE SCHULD KAN GEVEN dat ik 'traag' ben of 'niet veel kan doen'.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd keuzes te maken zodner in alle zelf-oprechtheid te onderzoeken wat de feitelijke implicaties ervan zijn.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf ergens toe te engageren zonder in zelf-oprechtheid te onderzoeken wat de implicaties ervan zijn zodat ik weet waar ik me toe engageer.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet gelijk te staan aan alle aspecten van het systeem op een manier dat ik rekening kan houden met het systeem ipv als een idioot verrast te worden en 'plotseling benadeelt te worden' - dit is onaanvaardbaar en absurd.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd onvoldoende onderzoeken waar ik me op papier toe engageer en de wetten en regels te onderzoeken zodat ik weet waar ik me aan kan verwachten ipv het systeem te vertrouwen in inferioriteit.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd opzettelijk de mogelijkheden die er zijn in een gegeven moment niet te willen zien omdat ik dan natuurlijk verantwoordelijkheid moet nemen en er is niets zo lastig dan het nemen van verantwoordelijkheid "want dan zou ik wel eens fouten kunnen maken".
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd in een moment van opportuniteit te kiezen voor mijn eigenbelang als het gemak van niet te moeten doen ipv mij te realiseren dat ik bij elke suggestie, bij elke oplossing of elk initiatief, ik ook mezelf help als het langzaam maar zeker neerzetten van oplossingen die best zijn voor iedereen.
http://lite.desteniiprocess.com
vrijdag 1 maart 2013
Dag 253 - Controlefreak - Dag 10
Consequentie Dimensie: Ik realiseer me en begrijp dat als ik mezelf toelaat een ander te willen controleren en het initiatief van de ander proberen te saboteren, ik daarmee ook mijn eigen capaciteit om initiatief te nemen en mezelf te vertrouwen saboteer.
Ik realiseer me en begrijp dat als ik mezelf toelaat en accepteer te grijpen naar controle van de mind ipv mezelf te vertrouwen - ik ook aanvaard dat systemen van ongelijkheid het leven beheersen ipv oplossingen/instructies die best zijn voor iedereen.
Ik realiseer me en begrijp dat als ik mezelf toelaat toe te geven aan angst ipv te ademen hier, ik anderen ook toestemming geef om in angst te bestaan en te handelen uit angst.
Ik engageer mezelf ertoe mezelf te vertrouwen en anderen toe te laten de leiding/initatief te nemen.
Ik engageer mijzelf ertoe mezelf te vertrouwen in het nemen van de leiding en dat het ok is om fouten te maken - zolang ik maar verantwoordelijkheid neem voor mezelf en telkens datgene doe wat best is voor iedereen.
State of the art cursus zelf-introspectie: http://lite.desteniiprocess.com
Ik realiseer me en begrijp dat als ik mezelf toelaat en accepteer te grijpen naar controle van de mind ipv mezelf te vertrouwen - ik ook aanvaard dat systemen van ongelijkheid het leven beheersen ipv oplossingen/instructies die best zijn voor iedereen.
Ik realiseer me en begrijp dat als ik mezelf toelaat toe te geven aan angst ipv te ademen hier, ik anderen ook toestemming geef om in angst te bestaan en te handelen uit angst.
Ik engageer mezelf ertoe mezelf te vertrouwen en anderen toe te laten de leiding/initatief te nemen.
Ik engageer mijzelf ertoe mezelf te vertrouwen in het nemen van de leiding en dat het ok is om fouten te maken - zolang ik maar verantwoordelijkheid neem voor mezelf en telkens datgene doe wat best is voor iedereen.
State of the art cursus zelf-introspectie: http://lite.desteniiprocess.com
Dag 252 - Controlefreak - Dag 9
Fysieke Dimensie: Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd toen de ander de leidng nam mezelf fysiek ongemakkelijk beginnen voelen als irritatie.
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd toen F de leiding nam, mezelf op te spannen in irritatie in de overtuiging dat de ander mij iets aandoet - ipv mezelf te ontspannen hier in adem en mij te realiseren dat ik bezig ben de ander de schuld te geven ipv zelf-verantwoordelijkheid te nemen.
Fysieke commitment: Ik engageer mezelf ertoe om wanneer een ander de leiding neemt - de ander ook effectief de ruimte te geven om zelf beslissingen te nemen, ipv te willen interfereren owv eigengerechtigheid en ego.
Ik engageer mezelf ertoe om één en gelijk met de ander te stappen in nederigheid.
Gratis cursus zelf-introspectie en zelf-verandering: http://lite.desteniiprocess.com
Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd toen F de leiding nam, mezelf op te spannen in irritatie in de overtuiging dat de ander mij iets aandoet - ipv mezelf te ontspannen hier in adem en mij te realiseren dat ik bezig ben de ander de schuld te geven ipv zelf-verantwoordelijkheid te nemen.
Fysieke commitment: Ik engageer mezelf ertoe om wanneer een ander de leiding neemt - de ander ook effectief de ruimte te geven om zelf beslissingen te nemen, ipv te willen interfereren owv eigengerechtigheid en ego.
Ik engageer mezelf ertoe om één en gelijk met de ander te stappen in nederigheid.
Gratis cursus zelf-introspectie en zelf-verandering: http://lite.desteniiprocess.com
Abonneren op:
Posts (Atom)