Dag 333 - De Labiele Persoonlijkheid

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd kwaad te worden omdat F. me uitlegde dat ik me vergist had en dat ik de context niet volledig begrepen had.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd kwaad worden omwille van ‘de manier’ waarop F. me uitlegde dat ik de context niet begrepen had.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd me hulpeloos voelen tegenover ‘de manier waarop’ F. me haar standpunt uitlegt en ook bang te zijn dat ze niet zal stoppen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de ander verwijten dat ze te veel aandringt en niet willen horen wat ze te vertellen heeft.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd reeds emotioneel reageren omwille van ‘de manier waarop’ F. me aanspreekt en dan reeds te beslissen dat ik naar niets zal luisteren van wat F. me te vertellen heeft.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf victimiseren in mijn eigen mind in mijn eigen reacties en emoties.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd niet willen inzien dat F. niets in mij creeert of veroorzaakt, maar dat ik deze reactie en emoties zelf veroorzaak.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd denken dat de ander me dit aandoet, dat ze mij ‘martelt’ door de manier waarop ze tegen me spreekt, en daarmee mezelf te verbergen met de ‘labiele persoonlijkheid’ als iemand die zichzelf niet in de hand heeft en die elk moment kan ontploffen wanneer het hem te veel wordt.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd systematisch mezelf te verbergen in en als de ‘labiele persoonlijkheid’ wanneer iemand me confronteert met een aspect van mezelf dat ik niet wil zien of veranderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd mezelf door middel van de labiele persoonlijkheid victimiseren in een moment dat ik zou kunnen luisteren naar wat de ander te vertellen heeft en zo iets bijleren over mezelf.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de labiele persoonlijkheid als beschermingsmechanisme te hebben gecreëerd als een manier om de rollen om te keren en te kunnen zeggen dat het de ander is die moet veranderen en die moet ‘stoppen’.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf heb toegelaten en geaccepteerd de ander verantwoordelijk te maken voor ‘het kunnen stoppen van mijn emotie en reactie’ ipv mij te realiseren dat ik de macht heb om mijn emotie en reactie te stoppen, maar dat ik niet wil omdat ik liever de ander de schuld geeft zodat ik niet moet luisteren naar wat ze mij eigenlijk te vertellen heeft omdat ik het punt in kwestie niet wil veranderen.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten in te zien dat wanneer ik op een dergelijke manier ‘reageer’ dit een ‘teken aan de wand’ is dat het punt waarover F’ me eigenlijk aanspreekt een zeer belangrijk punt is waarover ik niet zelf-oprecht wil zijn.

Ik vergeef mezelf dat ik mezelf niet heb toegelaten en geaccepteerd mij te realiseren dat ik in een dergelijk moment eenvoudig kan ademen en stoppen en in gelijkheid luisteren naar wat F. me te vertellen heeft.

Ik realiseer me en begrijp dat wanneer ik eenvoudig luister naar wat F. me te vertellen heeft dat ik daarmee niet ‘verlies’ maar dat ik daarmee gelijkheid in mezelf aanvaard.

Bezoek: http://lite.desteniiprocess.com